x
Nika,
noong sinabi mong ayaw mo na, hindi na ako nagdalawang-isip na pigilan ka. naramdaman ko ring iyon ang mas makabubuti sa ating dalawa.
kinailangan kong lumipat ng tirahan para mas mapadali ang pag-usad mo. may iniwan akong sulat sa mama mo. doon na lang ako kakapit dahil wala na ang mga kamay mong lagi kong kinakapitan. hindi na ako nagparamdam dahil natatakot ako na sa oras na kausapin kita, baka itaboy mo lang ako. tama ka nga . . .
duwag ako dahil hindi kita nagawang ipaglaban.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro