-Harry-

Wracam do naszego stolika z kubkami gorącej kawy i nigdzie nie widzę Lizz. Po prostu jej nie ma.

Kurwa! Wiedziałem, że tak będzie. Ta suka po prostu musiała uciec, bo tak bardzo mnie nienawidzi, a ja kompletnie nie mam pojęcia dlaczego!

Staram się. Tak bardzo się staram. Lizz jest pierwszą dziewczyną, na której choć trochę mi zależy i dla której chcę robić te wszystkie randki i inne pierdoły.

Ona chyba naprawdę musi być ślepa!

Dobra, dość tego. Po prostu kurwa dość!

Rzucam kubkami o stolik, powodując głośny huk i ruszam w stronę wyjścia.

- Może Pan posprząta? - słyszę głośne warknięcie za sobą i odwracam się.

Staję twarzą w twarz z czarnowłosym facetem i mierzę go wzrokiem.

- Ty to posprzątasz - spluwam mu w twarz i wychodzę ze Starbucks'a.

Nikt mnie jeszcze tak nie wkurwił i przysięgam, że jeszcze mi za to zapłaci.

-Lizzie-

Piątek. Piąteczek. Piątunio! Śmieję się pod nosem i zbieram z biurka swoje teczki i wszystkie papiery. W końcu wolne i najlepsze jest to, że od wtorku nie widziałam Harrego.

- Zapraszam Cię na randkę - zaczepia mnie Austin w korytarzu i nie przestaje się na mnie gapić.

Zakładam na siebie moją kurtkę i wzdycham.

- Muszę odmówić - mówię, a on zaczyna się szczerzyć.

- Nie przyjmuję odmowy.

- Nie mam czasu, naprawdę.

- Dobrze wiem, że masz. Ostatnia randka w kinie bardzo mi się podobała - porusza brwiami i obejmuje mnie ramieniem, a ja mam odruchy wymiotne.

- Nie mam czasu, rozumiesz?

- A co takiego robi Elizabeth Foster? - prycha.

- Umówiłam się już.

- Woah, z kim? - pyta i udaje zdziwienie, bo dobrze wie, że z nikim się nie umówiłam.

Spuszczam wzrok na swoje buty i drapię się po karku.

- Ze mną - słyszę głos Harrego i wzdycham z ulgą.

Naprawdę cieszę się, że tu jest, chociaż powinnam być zła, że wtrąca się w nie swoje sprawy.

- Ty.. Wy naprawdę? - Austin odsuwa się ode mnie, by Harry mógł spokojnie obok mnie stanąć i objąć mnie w talii.

- Tak. My naprawdę - mówi poważnie, chociaż oboje mamy ochotę wybuchnąć śmiechem - Masz z tym problem?

- Nie.. Nie wiedziałem - broni się i rusza w stronę drzwi - Do poniedziałku, Lizzie.

Zbywam go dłonią i ku mojemu zdziwieniu przytulam się do Harrego.

- Wielkie dzięki - mamroczę, a on masuje mnie po plecach i składa pocałunek na mojej głowie.

Wooah. Czy to oby na pewno jest Harry Styles?

- Nie ma za co, ale mówiłem prawdę. Zabieram Cię na randkę - szczerzy się, a ja wywracam oczami.

- Powinnam być na Ciebie zła - mierzę go wzrokiem i wychodzę z biura, a on tuż za mną.

Zauważam na parkingu najlepszy samochód w tym mieście i już wiem do kogo należy. Bez zbędnych komentarzy siadam po stronie pasażera i zamykam za sobą drzwi. Jakoś chcę z nim jechać, chociaż wiem, że nie powinnam.

- Nie powinnaś - odgryza się - Ja powinienem.

- Za co? - prycham, a on uśmiecha się.

- Że we wtorek uciekłaś z naszej randki. Byłem wkurwiony jak nigdy.

- Bo zobaczyłam Twoją tapetę - mówię ostro, ale zdaję sobie sprawę jak głupio musiało to brzmieć - To znaczy.. Sprawdzałam godzinę i.. i zobaczyłam.

- I co w związku z tym? - marszczy brwi i włącza się do ruchu, a ja wywracam oczami.

Czy on naprawdę jest aż tak głupi?

- Myślałam, że lecisz na dwa fronty - mówię prosto z mostu, a on rozszerza oczy i wybucha śmiechem.

Mimo, że jest to dla mnie niekomfortowe to tego dźwięku mogłabym słuchać cały czas. Jest przepiękny.

- Chryste, Lizz - mówi i ociera łzy - To moja siostra.

___________________________

35 votes - next