Emily

Zobaczyłam jak Nick szybko odsuwa się od dziewczyny i patrzy na mnie przerażony. Ma rację powinien się bać, bo złamał obietnice którą mi złożył. Wzięłam głęboki oddech dla uspokojenia i usłyszałam cichy głos Hannah za sobą.

-Co robimy? Mam ochotę ich zabić!

-Skopiemy im tyłki. - powiedziała Vanessa i widziałam jak zaciska pięści.

-Nie. Mam inny pomysł. Damy im taką nauczkę, że zapamiętają do końca życia. - odpowiedziałam i z uśmiechem na twarzy weszłam do salonu.

Wolno podeszłam do kanapy, a panowie stali nieruchomo i się nam przyglądali zdezorientowani. Na pewno są przekonani, że zrobimy im awanturę. Ja miałam za to inny plan, więc usiadłam wygodnie na kanapie i spojrzałam na tancerkę.

-Możesz kontynuować. - powiedziałam i pokazałam dziewczynom aby usiadły. Przyglądały mi się niepewnie. Puściłam do nich oczko, więc uśmiechnęły się i każda z podniesioną głową zajęła miejsce.

-Ale...... ja......- dziewczyna zaczęła się jąkać i patrzyła na nas wystraszona.

-Zapłacili ci za taniec, więc go wykonasz. Może nam też się spodoba. - udawałam zadowoloną, ale tak naprawdę zaciskałam pięści.

-Em.....kochanie.......kotku.......- usłyszałam Nicka obok siebie.

-Tak As?- odwróciłam się w jego stronę i uniosłam brwi.

-Proszę cię....... - wyszeptał błagalnie i spojrzał mi prosto w oczy.

-O co?  -odpowiedziałam nie odwracając wzroku.

-Em.. proszę cię...... uderz mnie, krzycz, zrób cokolwiek. Wiem , że zasługuję na to, ale mnie nie zostawiaj.- krzyknął głośno i ciężko oddychał. Widziałam, że nie takiej reakcji się spodziewał i właśnie o to mi chodziło.

-Przecież nigdzie się nie wybieram. Chcemy z dziewczynami obejrzeć występ, prawda? - zwróciłam się do dziewczyn, a one szybko potwierdziły.

-A tak w ogóle to który cię zatrudnił?- zapytałam.

-Ci dwaj.- odpowiedziała cicho i pokazała Aarona i Tomasa.

-Och jak miło. Po moim braciszku mogłam się tego spodziewać, ale ty szwagrze? -pokręciłam głową , a on odwrócił wzrok.

-Co jest grane?! Gdzie są nasze kobiety? Bo wy na pewno nimi nie jesteście! One by nam tego nie darowały!- krzyknął Aaron i przyglądał się każdej z nas z osobna. Wszystkie zaczęłyśmy się śmiać, a oni patrzyli na nas jak na wariatki. Zobaczyłam, że striptizerka dalej stała sztywno w miejscu.

-Wiecie co? Nudno tu u was! Vanessa?-odezwałam się po chwili.

-Tak Em?

-Zmieniłam zdanie. Jednak chce tego striptizera! A najlepiej wszystkich trzech!  - krzyknęłam i szybko wstałam. Odeszłam kilka kroków i poczułam silne ręce na biodrach.

-Po moim trupie!- wysyczał mi Nick do ucha, a ja wolno odwróciłam się do niego i uniosłam brew.

-A kto mi zabroni?- zapytałam z uśmiechem.

-Ja!- krzyknął i mocniej mnie do siebie przyciągnął.

-Właśnie , nigdzie nie idziecie!- krzyczeli pozostali i stanęli przy swoich żonach.

Każda piorunowała ich wzrokiem i nie pozwoliła się dotknąć. Nawet Samantha odepchnęła Aarona i odeszła kilka kroków. Stałam i przyglądałam się tej scenie. Wyglądaliśmy jak na polu bitwy. Kobiety kontra mężczyźni i ciekawa byłam kto wygra tą wojnę.

-Panowie wróćcie do swoich zajęć , a my do swoich. Wpadłyśmy tylko na chwilę się przywitać i znikamy. - powiedziałam spokojnie i uśmiechnęłam się do Vanessy.

-Właśnie. Musimy dokończyć wszystko co zaplanowałyśmy na dzisiaj. - tłumaczyła im spokojnie, ale oni nie ruszyli się nawet na centymetr.

-To znaczy co?- zapytał John i przyglądał się nam.

-Nic takiego kochanie. Emily miała już spotkanie z bardzo przystojnym, uroczym młodzieńcem sam na sam.- powiedziała , a ja ledwo powstrzymałam śmiech i zaciskałam usta.

-Nie zapomnij dodać mega seksownym- usłyszałam Brittany i poczułam jak Nick sztywnieje.

-O czym ......one mówią Emily?- wycedził przy moim uchu, ale ja się nie odzywałam.

-Nick daj spokój , przecież to jej ostatnie chwilę wolności. Dziewczyna musi się wyszaleć. - krzyknęła Brittany i posłała mu słodki uśmiech.

-Chcesz zobaczyć zdjęcia jak wyglądała przed spotkaniem? - zapytała Hannah, a ja czułam jak cały się trzęsie ze złości. Puściłam do niej oczko i cieszyłam się w środku. Nie zadziera się z nami panowie pomyślałam.

-Zdjęcia..... jakie zdjęcia?- ledwo dawał radę mówić, ale zasłużył sobie za tą striptizerkę.

Podszedł szybko do Hannah i wyrwał jej telefon. Wiedziałam, że zrobiła mi kilka zdjęć na dzisiejszej sesji. Byłam na nich w samej koszuli i bieliźnie. Na łóżku były rozsypane płatki róż, a w pokoju było ciemno. Mogło wyglądać do dwuznacznie i tak też zrozumiał je Nick, bo widziałam jak zaciska palce na telefonie.

-Hannah radzę ci zabrać telefon, bo zaraz wyląduję na ścianie.- zaśmiałam się i zobaczyłam jak wyrwała go z jego ręki. John jednak jej go zabrał i spojrzał na zdjęcia, a później na mnie.

-Poważnie siostra? Nie spodziewałem się tego po tobie. - usłyszałam i zmrużyłam na niego oczy.

-Odczep się John!

-A ten biedak martwił się twoją reakcją, gdy Aaron kazał mu iść podrywać panienki! My bawiliśmy się, flirtowaliśmy a on siedział przy stoliku i zapewne myślał o tobie!- krzyknął i mierzył mnie wzrokiem.

-Zamknij się debilu!- usłyszałam Aarona, ale było za późno.

-Co robiliście?! - pierwsza odezwała się Brittany.

-Emily wybacz, ale dłużej nie będę udawać spokojnej. Zabiję cię John!- zobaczyłam jak uderzyła go, aż się zachwiał.

-Przepraszam skarbie. To był zakład. Niewinny flirt. Prawie wygrałem, ale to Aaron zgarnął główną nagrodę!- John nie przestawał mówić, a ja nie wiedziałam w którą stronę mam patrzeć.

-Jaką nagrodę?- zapytała Samantha.

-Kartę do pokoju hotelowego.- krzyknął, nim Aaron zdążył go uciszyć.

Zatrzymał się naglę i spojrzał na żonę. Czekał chyba na  reakcję Sam i się biedaczek doczekał. Podeszła wolno do niego z uśmiechem i przyglądała się mu. Następnie usłyszałam głośne jęknięcie braciszka, gdy dostał prosto w klejnoty.

-Żebyś wiedział, że masz go trzymać w spodniach kochanie. - usłyszałam jej  słodki głos i otworzyłam oczy ze zdziwienia.

-Sam, od dziś oficjalnie jesteś jedną z nas! - krzyknęła Hannah i przybiła z nią piątkę. Każda z dziewczyn jej pogratulowała.

-Boże czegoś takiego w życiu nie widziałam. - usłyszałam kobiecy głos i spojrzałam w tamtą stronę. Tancerka przyglądała się nam w szoku na nasze zachowanie. Wszyscy wybuchnęliśmy śmiechem i czułam jak opada z każdego napięcie.

-Takie są już kobiety w tej rodzinie. - odpowiedziałam i wzruszyłam ramionami.

Dopiero teraz spojrzałam na Nicka. Stał na tarasie ,odwrócony do mnie tyłem. Patrzył przed siebie w ciemną noc. Wszyscy zamilkli na chwilę i mi się przyglądali. Nie byłam pewna co mam teraz zrobić. Porozmawiać z nim czy uciec tak jak zawsze? Wzięłam głęboki oddech i spojrzała na swoją rodzinę. Niedawno wyglądaliśmy jak tornado, a teraz wszyscy byli zaniepokojeni.

-Emily?- odezwał się Mika.

-Dam sobie radę. Jedźcie do domu i odpocznijcie. To był wieczór pełen wrażeń, a jutro musimy mieć wszyscy siły. - powiedziałam i pożegnałam się z każdym z nich.

Gdy wszyscy już wyszli czekała mnie ciężka rozmowa z ukochanym. Nawet nie podejrzewałam, że ten wieczór tak będzie wyglądał. Poszłam na taras i stanęłam w drzwiach. Przyglądałam się jego sylwetce i widziałam jak zaciska ręce na poręczy.

-Wszyscy już poszli. - odezwałam się cicho, ale on stał i dalej patrzył przed siebie.

-Myślałem, że uciekłaś. - usłyszałam jego głos i poczułam łzy w oczach. Wzięłam głęboki oddech dla uspokojenia.

-Obiecałam, że więcej tego nie zrobię. Dotrzymałam słowa. -powiedziałam i zobaczyłam jak odwraca się powoli w moją stronę. Patrzeliśmy sobie w oczy i marzyłam tylko o tym, aby mnie przytulił.

-To był szalony wieczór. -odezwałam się pierwsza

-Owszem. Aaron miał rację, nie zapomnę go do końca życia. - usłyszałam jak mówi i zaciska szczękę.

-Chodzi ci o zdjęcia?- zapytałam po chwili

-A o co innego? Zdradziłaś mnie?- spojrzałam na niego z niedowierzaniem.

-Naprawdę w to wierzysz?- nie potrafiłam ukryć bólu w tym pytaniu. Przyglądał mi się i zobaczyłam jak zamyka oczy.

-Nie. Kocham cię tak bardzo, że szaleje na myśl o tobie z innym. -odpowiedział i podszedł do mnie. Przytuliłam się do niego i poczułam się bezpieczna w jego ramionach.

-Nigdy nie będzie nikogo oprócz ciebie Nick. Jesteś dla mnie całym światem. Ty i nasze dziecko. - powiedziałam i położyłam jego rękę na swoim brzuchu.

-Chodźmy do łóżka. Musisz odpocząć. - wziął mnie na ręce i zaniósł na górę.

Byłam tak zmęczona, że pozwoliłam mu się rozebrać i przebrać w jego koszulkę po szybkim prysznicu. Leżeliśmy przytuleni w łóżku i zaczynałam zasypiać, gdy usłyszałam głos Nicka.

-Kotek.......powiesz mi o co chodzi z tym zdjęciami?- pokręciłam głową i spojrzałam na niego.

-A o co chodzi z tymi panienkami As?- uniosłam brew i czekałam na odpowiedź.

--Przegrałem zakład z Aaronem i to on wymyślił tą głupią zabawę. Ostrzegałem ich, że wam się to nie spodoba i miałem rację. - tłumaczył, a mi przypomniały się słowa Johna.

-Naprawdę siedziałeś sam przy stoliku?- zapytałam niepewnie. Uśmiechnął się do mnie z błyskiem w oku.

-No wiesz. Nie mówię, że żadna nie próbowała mnie poderwać.....- zaczął na co oberwał w żebra.\

-As, nie wkurzaj mnie!- krzyknęłam, ale złapał mnie za ręce i przytrzymał.

 -Niestety musiałem je odprawić, bo kocham tylko jedną kobietę. - wyszeptał patrząc mi w oczy.

-Kim jest ta szczęściara?- zapytałam z uśmiechem.

-Taka jedna złośnica. Bardzo zazdrosna, wybuchowa i jedyna w swoim rodzaju. Emily Browning , od jutra Hoult znasz ją?-

-Coś mi się obiło o uszy.- zaśmiałam się i go pocałowałam.

-Em......nie wywiniesz się tak łatwo. Zdjęcia pamiętasz?- odsunął  się, a ja westchnęłam rozczarowana.

-To prezent dla ciebie. Dziewczyny zorganizowały mi seksowną sesję zdjęciową. - powiedziałam i zobaczyłam jak zmarszczył brwi.

-Sesje? Jakiś facet widział cię prawie nagą?- ledwie wykrztusił z siebie, a ja zaczęłam się śmiać.

-To była kobieta Nick. Koleżanka Hannah. - odezwałam się , gdy się trochę uspokoiłam.

-Naprawdę? A ten facet o którym mówiłyście?

-To był żart. Chciałyśmy was wkurzyć.  Odegrać się za striptizerkę. - powiedziałam, a on się rozluźnił.

-Ja jej nie zamawiałem. Mówiłem im cały czas, że ma nie był niczego takiego. Musisz mi uwierzyć.- zamknęłam mu usta pocałunkiem, aby się uspokoił.

-Ufam ci Nick.

-Czyli ślub się odbędzie?- zapytał niepewnie.

-Oczywiście, że tak. Jesteś na mnie skazany Nicku Hoult. - zaśmiałam się i przytuliłam się do niego. Położył rękę na moim brzuchu i robił delikatnie kółeczka.

-Jesteście najlepszym co mnie w życiu spotkało. Zawsze będziemy razem. - wyszeptał mi do ucha i z tą myślą zasnęłam.

-

Jak Wam się podoba? Tego się spodziewaliście? Czy już teraz czekają ich tylko radosne chwilę?

Czekam na Wasze opinie i sugestie. Może jest coś co chcielibyście aby jeszcze się wydarzyło?

Pozdrawiam i dziękuje za głosy i miłe komentarze, a także dużo cierpliwości przez miniony tydzień.