Alistair

Uminom ako ng stress reliever na gamot. Hindi naman ako umiinom nito araw-araw pero kapag sumasakit na ang ulo ko ay tsaka ko lang naiisipang inumin ang mga ganitong klase ng gamot. At isa pa, hindi rin siya inireseta ng doktor sa akin kaya nagseself medicine lang ako.

Lumabas ako ng office. Dala-dala ko na ang brief case ko na naglalaman ng mga paperworks at ibang mga unfilled contracts na ginagamit ko sa mga pinupuntahan kong meetings.

Nakita ko si Eva na nakaupo sa isang bench sa may lobby. Tahimik siyang gumagamit ng laptop habang may isang plastic cup ng hot choco sa kaniyang tabi.

Habang naglalakad ako palapit sa kaniya, sunod-sunod na mga 'good morning sir' ang naririnig ko sa mga nadadaanan kong office worker dito. Nginingitian ko sila at kinakawayan.
Halos araw-araw ko ring ginagawa ang ganitong routine at kahit papaano ay nasasanay na ako.

Ilang hakbang na lang ang layo ko sa kinauupuan ni Eva nang mapatingin siya sa direksiyon ko. Tiniklop niya ang laptop at agad na inilagay iyon sa bag niya. Ngumiti siya sa akin, tumayo siya habang hawak sa kaliwang kamay ang plastic cup ng hot choco na hindi pa nangangalahati.

"Ready ka na po Sir Ravena?" tanong niya sa akin. I nodded as a response to her question. "Nasa labas na po ang kotse."

We walked side by side.

Paglabas namin ng glass door ay nakita ko ang isang itim na Subaru sa aking harapan. Namiss ko na ang kotse kong ganito rin ang tatak pero kulay asul nga lang, nasa residential house kasi namin ang kotse ko at ang company car lang ang ipinapagamit sa akin ni papa.

Binuksan ko ang pinto sa backseat para maunang pumasok si Eva. I'm still a gentleman after all. Pumasok na rin ako nang makaupo na siya sa loob ng kotse.

"Saan po tayo?" tanong sa akin ng driver namin na si Mr. Claro.

"Sa East Avenue, Highland Hotel." si Eva ang sumagot sa kaniya.

Tumango si Mr. Claro, ibig sabihin alam niya na kung saan kami patungo. Pinaandar niya na ang sasakyan at kami ay nasa kalsada na sa mga oras na ito.

Sa kalagitnaan ng biyahe ay tinanong ko si Eva kung ano ang mga local news. Inilabas niya ang laptop niya at isinaksak doon ang isang broadband.

"I'm going to check the online news." bulong niya.

Maya-maya ay nagpunta siya sa isang news sharing website. "Pakihanap naman ang article ni Lorelei." ani ko.

Tumango si Eva at itinipa sa keyboard ang pangalan ni Lorelei. She clicked the 'search' button and we waited for a few seconds to load the result. Nang mapunta na kami sa news result, isang news ang naipublish na naman ni Lorelei.

'Ghoul Organization, A Silent Threat' by Lorelei Rios.

Napahawak ako sa aking baba ng mabasa ko ang headline ng kaniyabf isinulat na artikulo. Hindi ko lubos akalaing magsusulat siya ng article tungkol sa rumored crime syndicate na tinawag ngang Ghoul Organization.

"Can I borrow your laptop for a moment?" tanong ko kay Eva. She smiled at me as she gave me her laptop. Ipinatong ko ang laptop niya sa hita ko at nagsimula na akong magbasa.

And after reading the whole article, naiwan akong nakanganga sa ginawa niya. She made a spark on this topic. Masyadong engaging ang ginawa niya, nagbigay siya ng mga information na hindi ko pa nababasa sa iba. She made a small dent on this ghoul organization stuff.

Nabasa ko sa mga comments na namangha rin sila sa ipinakitang tapang ng writer ng article na ito dahil masyado ngang sensitibo ang pinili niyang paksa. Some are worried about her safety too, maging ako ay nag-alala rin sa kaniya.

I clicked for her latest news pero walang morning blog sa website niya. Weird. Hindi siya nagmi-miss ng umaga sa pagbibigay ng daily morning news sa blog niya.

I checked for some posts na ginagawa ng mga followers ng blog niya. And I was surprised to what I have seen...

May mga balitang muntik ng mamatay si Lorelei kagabi sa isang Starbucks na medyo may kalayuan dito. May video footage pa nga ng pangyayari at pinanuod ko iyon.

May kasamasi Lorelei na isang babae na pumasok sa loob ng Starbucks. Umupo sila sa pinakadulong table at ilang minuto pa ang lumipas, nabasag ang salamin sa tabi nung kasama niya at bumagsak iyon sa sahig.

Gumapang si Lorelei palayo at biglang nagkaroon ng black-out. Hindi ko makita kung nasaan si Lorelei pero nakikita ko pa rin ang silhouette ng isang lalaking nakasuot ng helmet. Pumasok iyon sa loob at pinaputukan yung babaeng kasama ni Lorelei na nakahandusay na sa sahig.

Kinabahan pa akong lalo nang makita kong papunta sa direksiyon ni Lorelei ang lalaking iyon. Ngunit biglang tumakbo yung lalaki at ilang minuto pa ulit ang lumipas, nagsidatingan na ang mga pulis.

Pero hindi ko inaasahan ang sumunod na nakita ko. May isang lalaking may katangkaran ang biglang pumasok sa loob at nakita ko nang makita niya si Lorelei ay agad niya itong niyakap.

Then I realized who is that familiar guy.

Is that Loki?

~~~

I made a mental note to myself na kailangan kong icheck ang lagay ni Lorelei. I wanted to know also kung si Loki nga ba ang lalaking yumakap sa kaniya, I need to know if they met each other after a long time.

I was watching Lorelei through her news writing. And throughout her writing career, she never mentioned any names of us. I even asked her kung nagkikita pa sila ni Loki but she was always answering me na hindi na sila nagkaroon ng connection noong maging college students na sila. I just used a dummy account when I talked to her para hindi niya malamang ako iyon.

Kaya ko gustong malaman kung si Loki ang lalaking iyon dahil alam kong isang trouble magnet si Loki.

Dahil pakiramdam ko ay unti-unti na naman niya kaming hinihila palapit sa kaniya.

I made another mental note na magkikita-kita rin kami. Malapit na malapit na...