Smarujesz swój nowiutki, dopieszczony rozdział już którąś godzinę. W końcu Ci się udaje. Piszesz scenę, która wyrywa Ci serce, miażdży je w drobny mak i nad którą wylewasz więcej łez niż na "Królu Lwie", kiedy umiera Mufasa. Publikujesz ów twór i, z wypiekami na twarzy, czekasz na reakcje swoich czytelników. 

I jest! Oto on! Długo wyczekiwany komentarz!

Zerkasz na fragment...

"... Richard spojrzał przez ramię..."

TAK, to właśnie TEN fragment.

Sprawdzasz komentarz...

piłeczka11: PRZECZYTAŁAM SIUSIAK!

Trzy minuty później:

klopsiczek: HAHAHAHA.

klusunia: Ja też!

hardcorowy_stefan: OMG! SIUSIAK.

pikapikaczu: Looff cię za ten kom!

Tymczasem Ty:

Wszelka zbieżność pseudonimów jest kompletnie przypadkowa.