— Mówię ci przecież, że on nie jest gejem.

— Mój gej-radar mówi co innego — brunet przewrócił oczami — Wejdźmy tu — wtrącił, skręcając do jakiegoś sklepu — Obczaiłem go i zachowuje się jak pedał — drążył, jednak Sarah na każdy jego argument jedynie marszczyła czoło i kręciła przecząco głową.

— On ma być moim mężem. — zaprzeczyła dalej przemierzając za młodszym kolejne metry między wieszakami. — Nazwisko Urie wyjątkowo dobrze będzie mi pasować.

—  Mówisz jak te wszystkie słabo zaplanowane postacie z fanfików na wattpadzie, które nie mają za grosz rozbudowanego charakteru czy chociaż wyznaczonej moralności. — skrytykował ją, zaczynając przyglądać się jakiejś różowej bluzie.

— Co? — dziewczyna zamrugała parę razy, jak gdyby coś jej wleciało do oczu i starała się pozbyć drażniącego pyłku.

— No wiesz, te puste laski, a czasem też i chłopcy, którzy osobowość mają rozbudowaną na poziomie kamienia. 

—  Porównujesz mnie do jakiś postaci z internetowych książek? —  wyszczerzyła oczy. To dalej wydawało się być dla niej nie pojęte.

—  Tak —  pokiwał głową, przykładając materiał do swojego ciała —  Pasuje mi? —  zapytał odwracając się w stronę Sarah.

—  Ej nie zmieniaj tematu — oburzyła się, iż chciała znać dalszą część jego teorii i światopoglądu.

— No ale co ja mam ci dużo mówić? —  skrzywił się lekko, gdyż wyjątkowo nie chciał gadać na ten temat. Może nie to, że jakoś bardzo przeszkadzał mu charakter przyjaciółki, a po prostu widział między nim, a typowymi zachowaniami pewne zależności. —  Nie wiem jak możesz czytać to gówno na Wattpadzie. —  przewrócił oczami —  to nic nie wnosi. Jeżeli serio chcesz coś dobrego to czytaj nie wiem Szekspira albo Kena Keseya —  mówił, przeglądając kolejne ubrania —  napisał świetną książkę "Lot nad kukułczym gniazdem" —  wtrącił —  o albo Orwella tylko on pisze dosyć poważną literaturę i czasem trochę nie zrozumiałą. —  odparł.

—  To ty nie czytasz tych wszystkich fanfików? —  zdziwiła się, starając się złapać z nim kontakt wzrokowy jednak na próżno iż ten zajęty był czym innym. — Myślałam, że geje szczególnie jarają się takimi rzeczami.

— Nie —  pokręcił głową —  może kiedyś, ale twierdze, że duża część pierwszych miejsc w rankingach wcale na to nie zasługuje —  tym razem wziął do ręki błękitny t-shirt —  Co to za książka, że relacja dwóch chłopaków zaczyna się od gwałtu. To chore. —  skwitował, niezauważalnie przewracając oczami.

— Może i masz racje... 

— Oczywiście, że mam. Takie rzeczy się nie dzieją — wreszcie odwrócił się do niej. —  Chodź muszę to przymierzyć —  miał w dłoniach już sporą kupkę ubrań. 

Brunetka uznała już ten temat za zakończony. Jakoś nie miała odwagi drugi raz poruszać go chociażby z powodu, że aż tak jej ulubiona książka została opluta. W sumie, kiedy teraz tak o tym myślała, to naprawdę dana historia wydawała się być bardzo nieprawdopodobna. Jakaś zbyt przerysowana, może trochę prześmiewcza. Zarys fabuły trochę jak szkicowany na kolanie. Nie była gotowa, by zderzyć się z rzeczywistością tak szybko... teraz już żadna Wattpadowska książka nie będzie taka sama. 

—  Znowu mnie nie słuchasz —  chłopiec przewrócił oczami przez ignorancje swojej przyjaciółki. Potrzebował zasięgnąć jej rady co do dosyć poważnej sprawy.

 — Myślisz, że Weekes na to poleci? — od razu odsłonił kotarę, ukazując się orzechowłosej w dosyć krótkiej jasno różowej spódniczce z dwoma białymi paskami u dołu. 

— I to niby ja mam płytki charakter —  przewróciła oczami —  dokładnie w takie rzeczy ubierają się dziewczyny z fanfików ala daddy kink. —  prychnęła. Teraz rzuciła mu porządną ripostą. Już nie podniesie się z powodu tego ciosu.  A przynajmniej nie powinien.

— Tym lepiej. W takim razie pan Dallon już jest mój.— ucieszył się zasłaniając kotarę z powrotem.