Jer
Ik weet precies welke dag het is. Vandaag is het precies 10 jaar geleden, voor de mensen hier is het feest en ik moet mee doen. Ik weet nog steeds niet waarom ik nog leef. Nou eigenlijk weet ik dat wel, ze zorgen dat mijn volk mij gaat haten. Voor elke fout die ik maak wordt er een burger van mijn volk gestraft, ze denken dat ik mij heb overgeven aan hun maar dat is niet zo. Ik lijd ook voor alles wat er gebeurt wordt ik ook gestraft. Mijn rug zit vol littekens en mijn hart ook. Ik hoor geklop op de deur en ik open hem. Het is Harm mijn enige vriend al weet ik niet of ik hem kan vertrouwen. Hij hoort ben hen. "Jer!" Ik lach en loop met Harm mee. Harm is verliefd op de dochter van de Keizer, ze zijn voor elkaar voort bestemd want de vader van Harm heeft een hoge functie. Ze zijn met elkaar opgegroeid. De prinses wordt over een half jaar 18 en dan kunnen ze eindelijk trouwen. Ik ben blij voor Harm. "Wat wil je gaan doen Harm?" "We kunnen gaat voetballen" Harm heeft altijd al een voorliefde voor voetballen gehad. Ik heb het er niet zo mee. Maar ik heb hier niet de touwtjes in handen dus ik knik en we gaan naar buiten. Het ding wat ik vooral haat aan voetballen is dat ik dan mijn volk zie. Na de verovering zijn de meeste burgers tot slaaf gemaakt, ik kijk ze nooit aan want ik weet als ik het wel doe krijg ik medelijden met ze en zie ik de afgunst in hun ogen maar ook de honger en pijn. En dat doet zeer "Weetje" zegt Harm ineens. "Denk het niet" glimlach ik. De glimlach die ik de afgelopen jaren alleen maar heb gebruikt. "Volgende week komt de prinses terug van haar bezoek aan Parijs, en dan wordt er ook een feest gegeven" dat wordt leuk denk ik. De keizer vind het namelijk leuk om tijdens een feest mij belachelijk te maken en vanavond is ook al een feest. "Wat leuk" geen woord daarvan was gemeend en we gaan door met voetballen. Dan wordt ik ineens geroepen "Heer Frieser wilt u meekomen" het is een van de lijfwachten van de keizer dus ik weet al wat er komen gaat. Ik loop met de wacht mee naar de rechtszaal. "Kijk daar hebben we Frieser al" wat haat ik mijn achternaam. In de rechtszaal zitten links en rechts mensen op de tribune, mensen met een hoge functie. Aan het einde staat een troon. De troon waar mijn moeder altijd opzat. Ik word op mijn knieën gedrongen vlak voor de troon, ik weet nog goed dat ik hier 10 jaar geleden speelde en dat ik toen moest vluchten naar de kelders samen met Joost, Link. Aan hun twee heb ik lang niet meer gedacht zullen ze nog leven? Link en Joost waren de zonen van de twee raadgevers van mijn moeder. Ze waren als een soort broers voor mij. "Frieser" bulderd de keizer. "Ja?!" "Wat, ja. Kan je niet meer met twee worden spreken!" Ik zie dat hij knikt en ik voel een trap en ik zak in elkaar. "Je krijgt. 10 zweepslagen, elk voor het jaar dat je hier bent. Als een soort bedankje aan ons" "Ik voel ze en iedereen lacht. Ik probeer sterk te blijven maar het is moeilijk. Eigenlijk wil ik gewoon flauwvallen en niks meer voelen maar de vorige keer dat ik dat deed werd ik nog extra geslagen ook. Ik voel het bloed stromen langs mijn rug. "En dat is 10" ik voel de laatste klap en hij is harder dan alle andere. Ik wordt omhoog getrokken en naar mijn kamer gebracht. Ik ga op het bed liggen tot de dokter komt. Als hij er eindelijk is smeer hij wat zalf op de wonden waardoor ze sneller herstellen. Dan wil ik gaan slapen en besef ik mij dat dat stomme klote feest vanavond ook nog is. Ik ga liggen in bed en ik hoor mijn bewakers, ik heb 3 bewakers die mij constant achter volgen en op mij letten zodat ik niet ontsnap uit deze hel. Ik hoor ze amper en heb ze nog nooit gezien. Het zijn net schimmen meer schaduwen. Ik blijf liggen in bed en dan hoor ik geklop. Ik ga recht op zitten en zeg binnen. Het is Harm. "Heey Harm wat doe jij hier?" "Ik vroeg mij af hoe het met je ging?" Hij weet van mijn pijn maar zal het nooit begrijpen zoals ik het doe. Hij is zijn moeder niet verloren en hij wordt niet geslagen met een zweep en boven alles. Hij is niet zijn naam kwijt geraakt. "Ja wel prima, het doet nog wel wat zeer maar verder gaat het goed" Harm gaat naast mij zitten op het bed. Nu pas zie ik dat hij wat achter zijn rug houd. "Hier, voor vanavond" hij geeft mij de doos en daar zit een nieuw pak in. Nou ja nieuw. En oude 1x gebruikte van Harm. Ik glimlach "thxx" de pakken van Harm zijn beter dan die van de Keizer die zijn namelijk al helemaal versleten enzo. "Ik zie je vanavond Jer" "tot vanavond Harm"
Nieuw boek. Laat me weten wat je ervan vind☺️
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro