Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Dood mij


Langzaam open ik mijn ogen "ben ik dood" vraag ik met een schorre stem, "nee gelukkig nog niet Jer" zegt Caitlin, en dan voel ik het branden van mijn rug. Er rollen tranen over mijn gezicht. "Caitlin , ik heb zoveel pijn" zeg ik huilend. "Ik weet het Jer, ik kan er niks aan veranderen sorry" dan besef ik mij weer wat er precies gebeurd is "Hoe gaat het met jou" zeg ik verschrikt "Rustig Jer het gaat goed, het doet wat zeer en het wordt een litteken maar daar kan ik meeleven want ik weet dat  jij  het anders niet gered had" ik ben stomverbaasd. Ze krijgt een litteken omdat ze mij wilt reden? "Maar waarom ik?" Zeg ik nog steeds huilend want de pijn op mijn rug is onmenselijk. "Hoezo waarom jij." "I-ik ben niemand" fluister ik zacht. "Doe niet zo gek Jer! Waarom doet mijn vader dit?" "Weet jij niet dat dit gebeurd?!" "Nee" fluistert ze "Dit is mijn straf, mijn leven. Als er iets gebeurt wat te maken heeft met mijn volk en je vader is het er niet mee eens, ga ik eraan" "Maar waarom vandaag?" "Er was een aanval op het paleis, en je vader zegt dat mijn volk er achter zit terwijl dat niet eens bewezen is maar hij doet alles om mij pijn te kunnen doen. Er waren 14 wachters omgekomen dus ik kreeg 14 slagen, het monster" dan voel ik ineens een hand in mijn gezicht. Het is Caitlin ze heeft mij geslagen "Jer Frieser, je hebt het verdomme nog wel over mijn vader" zegt ze boos en ze wilt weg gaan. "Sorry Caitlin maar alsjeblieft blijf" zeg ik smekend. "Goed" en ze draait zich weer om met een zucht. "Hoe lang gebeurd dit al?" "10 jaar" zeg ik zacht "10 JAAR!?!" "Ja" zeg ik nog zachter. "Heb je mijn rug niet gezien?" "Nee, tijdens het zwemmen was ik er niet mee bezig en zo straks zat hij vol met bloed en nu zit er verband om" "Haal het er eens af" zeg ik zacht. En ze begint het er af te halen, het doet pijn maar dat heb ik er voor over. Ik wil dat zij mijn pijn ziet. "Jer dit is niet normaal" zegt ze verschrikt. "Dit kan niet ik ga naar mijn vader" "NEE!" Als zij naar haar vader gaat loopt het nog slechter af met mij "Oke, waarom niet?" "Als jij ruzie met je vader krijgt heeft hij nog meer reden om mij te straffen" ik begin weer te huilen, "dood mij alsjeblieft" zeg ik zacht en fluisterend. "Wat, waarom Jer?" "Ik kan de pijn niet meer aan, geef je vader zijn zin en dood mij" zeg ik nog steeds huilend "Nee, nooit. Heb je dan geen eergevoel of redenen om te blijven leven?" "Caitlin, mijn eer is 10 jaar geleden verdwenen, mijn eigen volk haat mij en ik heb niks hier, ik ben niet eens mijzelf. Dus geef mij 1 reden waarom ik niet uit deze pijn verlost wil worden?"  "Ik geef om je, en wat bedoel je met ik ben niet eens mijzelf?" Ik wil het haar vertellen maar ik kan het niet. Ik maak niet 2keer de zelfde fout, "Niks" "Jawel je bedoelt er wel wat mee Jer!" Ze klinkt boos en ik wil het vertellen maar het kan niet "Ik ben een keer teveel verraden" "Wat bedoel je Jer" ik zucht en begin het verhaal
"Ik was 9, ik was alleen en had niemand. Op school werd ik uitgelachen en gepest. Ik was immers niet van hier. Tot op een dag ik Rudi tegen kwam, hij was aardig en gaf om mij. Dacht ik tenminste. Ik vertelde dat ik weg wilde weg uit deze hel, en hij zei dat dat kon. Ik was zo blij, dus op een avond wilde we weg. We stonden in mijn kamer en op het moment dat we weg wilde gaan kwamen er wachters binnen, ik werd vast gegrepen en door elkaar geschud, het werd mij duidelijk gemaakt nooit meer te proberen te ontsnappen, Rudi stond er grijnzend bij. Het was blijkbaar zijn taak om mij een fout te laten maken en vlak voor de wachters weg gingen staken ze hem neer. Er was overal bloed en ze lieten hem gewoon liggen. Ik werd een week opgesloten op mijn kamer zonder eten met het lijk van Rudi in mijn kamer. Na die week werd Rudi weggehaald en hem ik mijzelf gezworen nooit meer iemand te vertrouwen" zeg ik met een zucht "Maar Harm dan?" Vraagt Caitlin. "Harm is een goede vriend maar ik vertrouw hem niet en dat ga ik ook nooit doen" "Heftig Jer" ik besluit een groot risico te nemen "Jeremy"zeg ik, vragend kijkt zij mij aan "Jeremy is mijn echte naam, zeg het tegen niemand en spreek mij nooit zo aan maar ik wil dat je het weet" "Oke Jeremy, maar ik moet gaan" "Doei Caitlin" en ze loopt de deur uit, ik kan mijzelf wel voor mijn kop slaan. Waarom word ik verliefd op iemand die ik moet doden. Ik kan het niet maar het moet, het is zij of ik.

Wat moet ik hier neer zetten?

Ga de boeken van Anonymous_girlygirl lezen want zij schrijft heel goed❤️

Sterretje?😏

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro