Het is ondertussen avond en ik trek mijn pak aan. Dan hoor ik geklop. Het is zijn 2 wachters. Ze halen mij op en brengen mij naar de feestzaal. Als ik binnenkom wordt iedereen stil en begint de keizer te praten "Daar hebben we onze ere gast, je plek is hier naast mij, wij verwachten wel een bedankje hè" "Ja natuurlijk uwe Hoogheid, ik ben heel dankbaar dat ik nog leef en dat ik hier mag zijn vandaag" ik maak een buiging en glimlach en dan klopt de keizer op de stoel naast hem. Ik loop langs de tafel naar de kop om naast de keizer te gaan zitten. Wat haat ik die man zeg. Ik walg al van de geur van de Keizer, en dan fluistert hij wat in mijn oor "wel braaf zijn hè" alsof ik een hond ben. Ik wend mijn hoofd naar die van de Keizer en ik glimlach.
Dan gaan ineens de deuren open ik kijk verbaasd als ik zie wie er binnenkomt. Het is Prinses Caitlin. De Keizer naast mij begint te praten "Dochter, ik had jou vandaag niet verwacht" "ik had je een brief gestuurd dat ik een week eerder kwam zodat ik deze prachtige feestdag mee kan maken, maar waarschijnlijk was je weer te druk met werken om post van je dochter te lezen" en ze schenkt hem een gemaakte glimlach. Ik zie dat de keizer kookt door de opmerking van Caitlin, maar eigenlijk vind ik het best wel grappig. De Keizer en de Prinses liggen altijd overhoop. Caitlin is ook veel geliefder bij het volk dan haar vader. Caitlin loopt langs de tafel en gaat naast mij zitten. "Goedendag Prinses Caitlin" begroet ik haar vriendelijk. "Goedenavond Heer Frieser" ze glimlacht naar mij. Niet zo'n glimlach die ze naar haar vader deed maar een oprechte gemeende glimlach. Ik heb mij altijd al afgevraagd hoe zo'n gemene man zo'n aardig meisje heeft kunnen opvoeden.
Dan zie ik een gedaante langs lopen. Is dat nou Link?  Nee dat kan niet Link is 10 jaar geleden gevangen genomen. Ik begin echt gek te worden. Ineens loopt de gedaante naar mij toe. "Wilt u nog wijn heer Fieser" ik knik en hij schenkt wijn voor mij. Nu hij zo dichtbij staat zie ik wel degelijk dat het Link is. Hij glimlacht naar mij en ik glimlach terug. Dan kijk ik snel weg want het mag niet teveel opvallen dat ik contact met hem heb.
Na een tijdje wenkt de keizer een dienstmeisje voor wijn. Ze loopt naar ons toe en struikelt en laat haar dienblad vallen. Overal ligt glas en wijn en iedereen kijkt verschrikt op en praat over wat er gebeurt is. Dan hoor ik Link in mijn oor fluisteren "1 uur schuilkamer" en hij loopt weer weg. Het meisje wordt afgevoerd door twee wachters en ze glimlacht naar mij. Ze deed dit expres om de aandacht af te leiden zodat Link tegen mij kon praten.
Het dinner gaat nog even door en dan ga ik naar mijn kamer.

Ik ga in bed liggen, wachten tot het 1 uur is. Ik ben bang dat ik betrapt wordt dan ben ik er geweest maar ook Link en waarschijnlijk heel veel Fallwellers. Eigenlijk wil ik gewoon niet gaan maar dan herinner ik de woorden van mijn moeder "Jij bent onze laatste hoop Jeremy"  ik besef mij dat ik wel degelijk de laatste hoop ben. Als ik niet vecht voor dit land doet niemand het, ik moet wel gaan. Dan hoor ik gesnurk, Link heeft wel degelijk de wachters in diepe slaap gebracht en ik moet gniffelen. Ik zie dat het ondertussen dat de klok 00:50 slaat. Ik moet vertrekken. Ik sluip mijn kamer uit en kom gelukkig niemand tegen. Dan kom ik bij het halletje ver achter in het paleis. Hier komt nooit iemand. Er moet hier ergens een baksteen zijn die je kan indrukken. Vroeger zat hij op oog hoogte dus dat is nu iets boven mijn navel. Ik voel wat over de muur en dan voel ik een knop. Ik herinner mij nog dat ik vroeger altijd met Link en Joost deze geheime kamers ging ontdekken. Zij waren beide ouder dan ik. Link een jaar en Joost 2 jaar. Ik was meestal bang maar dat liet ik niet merken. Zal Joost ook nog leven.Ik duw hem in en een val luik springt open. "Link?" Vraag ik angstig. Waarom zo bang Jeremy, je hebt Link net nog gezien. "Ja hier beneden Jeremy" Jeremy die naam heb ik lang niemand horen zeggen. "Nou, kom je nog of moet ik je opvangen net als vroeger" "Gast, ik ben 18 geen 8!" En ik spring naar beneden. "Link wat doe jij hier? Hoe ben je ontsnapt? Leeft Joost nog? Hoe gaat het met je? Ik heb zoveel vragen. "Rustig aan, ten eerste ik kom jou bevrijden. Ten tweede dat is een lang verhaal en nu niet aan de orde" Ten derde Joost leeft nog en is ook in het paleis maar het was te riskant om met zijn tweeën te gaan als ik namelijk nu gepakt werd was Joost er nog om jou te bevrijden. En ten vierde, goed wil ik het niet noemen maar ik leef nog en dat kan je van veel anderen niet zeggen die in de mijnen zijn geweest". "Jij hebt gewerkt in de mijnen?" Ik had het kunnen verwachten maar de meesten mensen draaien door in de mijnen omdat ze daar geen daglicht en frisse lucht hebben. "Ja, 7 jaar, ik ben 3 jaar geleden ontsnapt samen met Joost en een andere bondgenoot, en sinds dien plannen wij hoe we jou gaan bevrijden." "Wacht, je wilt vluchten? Gaan we niet ons land bevrijden, we hebben 100 duizend burgers die moeten toch wel willem vechten voor onze vrijheid?" "Jeremy, er zijn er nog maar 20 duizend. Er zijn 80 duizend mensen omgekomen aan onze kant tijdens de belegering, ook 80 duizend aan de andere kant maar hoog uit duizend willen voor ons vechten om ons land te bevrijden." "Maar duizend?!" "Ja, 10 duizend zitten in de mijn en die kunnen geen kant op en de rest heeft vaak nog nooit gevochten of zijn opgegroeid met de Keizer als leider. Maar duizend willen het proberen en dat is veel te weinig" ik denk aan alle mensen die zijn omgekomen om te vechten voor ons land. "Ik blijf!" "Je blijft, maar dat is veel te gevaarlijk!" "Ik kan dingen doen vanuit hier, informatie verzamelen." "Nee, Jeremy dat kan niet" "jawel dat kan wel, ken je Don? Ik zie zijn gezicht betrekken. Don is de beste vriend van de Keizer en heel kwaadaardige. "Ik ben vrienden met zijn zoon, Harm" "Dat jij überhaupt vrienden met hem mag zijn" "Ze zien mij als een gebroken jongetje die ze tentoonstellen als een trofee. Ze denken dat ik onschuldig ben, via Harm kan ik kijken of ik informatie kan los peuteren." "En Jeremy misschien kan je ook wat informatie krijgen van Caitlin. Ik heb gezien hoe ze naar jou keek en misschien krijg je van haar ook nog wat los" "ehh prima denk ik" ik twijfel. Als ik namelijk te veel met haar ga praten enz denkt Harm straks dat ik haar van hem af wil pakken en ik hoef nu geen ruzie met harm. "Jeremy, twijfel niet zo. Weet wie je bent" "ik ben Jeremy" aarzel ik.
Ik herinner mij hoe ik 10 jaar geleden werd geslagen. Don die mij vast hield en Milan die aan mij vroeg wat mijn naam was. En steeds antwoordde ik met "Ik ben Jeremy Frieser" en elke keer werd ik weer geslagen tot ik zei dat ik niemand was. Toen stopte ze en gaven ze mij de naam Jer.
Link kijkt mij strak aan. Ik haal diep adem en zeg wat ik al jaren geleden een keer had willen zeggen "Ik ben Jeremy Frieser, ik ben de Koning van Fallwell en ik hoor op de troon te zitten" het komt er krachtig uit. Alsof ik echt Jeremy ben en niet Jer. Link knikt "ik geef je een maand Jeremy en daarna haal ik je hier weg" ik knik en klim naar boven terug naar mijn kamer. Ik ga in bed liggen en val inslaap.

Oef Link en Joost leven nog, wat vinden jullie tot nu toe van het verhaal let me know☺️
En CaitlinFrieser bedankt dat ik je naam mag lenen💕