"Jeremy" hoor ik achter mij als ik de hut uit loop "Wat is er Joost. Ga je het voor je vriendje opnemen? Zeggen dat ik inderdaad de verkeerde beslissingen neem. Zo ja dan mag je oprotten" zeg ik geïrriteerd. Ik ben er helemaal klaar mee. "Nee Jeremy, ik wilde zeggen dat je op mijn steun kon rekenen en als we moeten oefenen met vechten bied ik mijzelf graag aan om te helpen"hij kijkt mij aan. Ik ben een beetje verbaasd, waarom doet Joost mij zoveel aan Caitlin denken. Beide zijn er voor de mensen die ze lief hebben en willen rechtvaardigheid. Ze weten je beide gerust te stellen. Ik krijg tranen in mijn ogen, ruw veeg ik ze weg. "Dankje Joost" "wat is er Jeremy waarom moet je huilen?"vraagt hij belangstellend. Kut hij heeft het gezien. "Niks, vast een vuiltje in mijn oog" zeg ik snel. Ik moet sterk blijven, na de Herovering mag ik rouwen om Caitlin, Maria en alle anderen. Ik loop de hut weer in, en plof op het bed neer. Na een tijdje beslis ik maar om mij te gaan opfrissen dus ik loop naar de badkamer. Eigenlijk is het gewoon een toilet en een wasbak met een kapotte spiegel. En het toilet kan je amper een toilet noemen. Het is gewoon een soort emmer met een leiding die lijdt naar de buitenkant van de boot. Ik kijk in de gebroken spiegel. Hij is wat vuil dus ik wrijf een paar keer met mijn hand over de spiegel, maar dan zie ik iets wat ik nooit verwacht had. "M-mam?"stamel ik. In de spiegel zie ik het spiegelbeeld van mijn moeder. Ik draai mij om en ja daar staat ze echt. "M-mam?" Stamel ik nog een keer. Dit kan toch niet, is ze hier echt of droom ik. Ik gooi mijn hoofd tegen de wand aan en je hoort een dreun en in mijn hoofd voel ik een stekende pijn. Ik ben echt wakker, maar ik had mijn hoofd niet zo hard tegen de wand aan moeten gooien. Nog steeds staar ik naar mijn moeder "Je bent gegroeid" zegt ze schor. Ik glimlach en knik "Jeremy Daniël Frieser, ik geloof in je en je vrienden doen dat ook. Link kan er gewoon niet tegen dat je volwassen bent geworden, hij hielp je overal mee weet je. En nu maak jij je eigen beslissingen en je bent straks koning, maar weet dat ze er voor je zijn als je ze nodig hebt"zegt ze "Mam, ik ben bang dat ik ga falen en iedereen teleurstel" "Het komt goed liefje" ik moet glimlachen als ik de naam liefje hoor. "Maar wat als het mislukt, dan gaat iedereen dood dankzij mij!" "Nee zo moet je niet denken, ze hebben zelf de keuze om mee te doen of niet. En had je nou echt zin om nog tientallen jaren als gevangen schaap in een kooitje te zitten?" "Nee" "Nou dan Jeremy, Luister naar je hard en doe wat juist is" ik stap naar mijn moeder om haar een knuffel te geven, zij doet haar armen ook open maar op het moment dat we knuffelen, vervaagd ze. "Mam?!" "Mam! Blijf hier!" "Luister naar je hart Jeremy" en dan is ze compleet weg, voor de tweede keer in mijn leven verlaat mijn moeder mij. Ik zak snikken op de badkamer vloer, "luister naar je hart" mijn hart zegt nu dat ik moet huilen en dat doe ik ook. En langzaam maar zeker val ik in slaap, gebroken en verdrietig, huilend op een vieze badkamer vloer.

Ik schrik wakker. De jongens staren mij aan. "Heb je een geest ofzo gezien Jeremy" grapt Joost "Ja" mompel ik. Jammer genoeg hebben ze mij gehoord en hoor ik nu uit 3 monden gelach. "Dat heb je vast gedroomd Jeremy" "Nee het was echt, in de badkamer" "oke ik negeer even wat je net hebt gezegd want dat is echt onzin" zegt link. Ach hij heeft vast gelijk. Maar Link vervolgd zijn verhaal"Over de badkamer gesproken. Wat deed jij daar slapend op de vloer?" Was het dan toch echt? Zal ik de jongens maar vertellen wat ik vannacht gezien heb? Nee ze gaan mij toch niet geloven. Ik besluit niks te zeggen dus ik verzin een excuus "Dat is een beetje een waas maar ik was ineens heel moe dus het zal mij niks verbazen als er weer wat in mijn drinken zat" zeg ik snel. Alle 3 kijken ze nu elkaar aan en zeggen ze dat ze het zelf niet zijn. Perfect want nu geloven ze mij alle 3. Ik denk nog eens na over gisteren. Mijn moeder gelooft in mij!