Zsunęłam się z łóżka, najciszej jak umiałam i ubrałam koszulkę Zayna. Spojrzałam spanikowana na bruneta i czekałam na jakiś plan, ale czego mogłam się spodziewać po tym półgłówku.

-Schowaj się pod łóżko - szepnął.

-No chyba cię popieprzyło do reszty - zamachnęłam rękami, żeby dodać mojemu szeptowi powagi.

-Zayn? Jesteś tam? - usłyszałam tym razem inny kobiecy głos, co wywołało we mnie wylew niepokoju.

-Aimee? - po tym pytaniu z ust chłopaka uspokoiłam się i wpadłam na genialny pomysł.

-Schowam się w łazience - mruknęłam, zabierając swoje ciuchy z podłogi i biegnąc na palcach do pomieszczenia, a Zayn podszedł i otworzył drzwi, w momencie, w którym ja się zamknęłam.

-Cześć brzydalu! - pisnęła siostra Zayna, najpewniej wpadając mu w ramiona. - Całe lata Cię nie widziałam.

-Dwa miesiące pokrako, weź mnie nie duś - zaśmiał się uroczo, co odbiło się w dole mojego brzucha. A propos brzucha. Jak mnie cholernie bolała...

-A gdzie Olivia? Zazwyczaj jest na nogach o tej porze - mruknęła Dorothy, a ja wyprostowałam się gwałtownie. A która jest godzina?!

-Nie mam pojęcia, przecież nie wylazłem do tej pory z pokoju - powiedział Zayn, po czym usłyszałam, że ktoś wyszedł z pokoju.

-Jest w łazience nie? - zapytała Aimee, a ja prychnęłam i otworzyłam drzwi, lekko się wychylając. - Wiedziałam! Wiedziałam, że to ta dziewczyna z twojego insta!

-Dobrze, że twoi rodzice nie mają instagrama - powiedziałam, podchodząc bliżej.

-A więc Aimee, to moja dziewczyna, Olivia - Zayn złapał mnie za rękę i przyciągnął do siebie, a Aimee uśmiechnęła się szeroko.

-Ale wy do siebie pasujecie! I w końcu ktoś usidlił tego pasożyta! - mlasnęła, przyciągając mnie do uścisku. - Ogromnie się cieszę, że Cię poznałam. Jesteś prześliczna. O matko musimy się spiknąć na ploteczki.

-Słaby moment na poznanie się co prawda, ale mi tez jest miło! Jasne, spikniemy się - zaśmiałam się i wtuliłam w Zayna.

-Dobra już wam nie przeszkadzam, jak coś to będę was kryć - wyszła z wielkim uśmiechem, a kiedy zamknęła za sobą drzwi, spojrzeliśmy na siebie z Zaynem i parsknęliśmy śmiechem. Później mój chłopak wpił się w moje usta, zaskakując mnie tym i położył się na łożku, ciągnąc mnie na swoje kolana.

-Zayn ale nie mam nic pod... - nie dokończyłam, bo szarpnął mnie na siebie, przez co opadłam na jego tors. Okraczyłam go na wysokości bioder i pocałowałam, ukrywając tym, że taki mały gest mnie podniecił.

***

Kiedy zeszłam już w pełni gotowa na dół, wszyscy zbierali się na śniadanie. Weszłam więc do jadalni i przepraszając wszystkich, usiadłam na miejscu między Zaynem i Aimee. Wysłałam Claire przepraszające spojrzenie, ale gestem dłoni pokazała, że nie szkodzi.

-Olivia poznaj Aimee - pani Malik chciała już wstać, ale Aimee zatrzymała ją swoimi słowami.

- Poznałyśmy się już - rzuciła beztrosko, a ja spięłam się. Kurde.

-Jak? Przecież Olivia zniknęła rano - powiedziała podejrzliwie, a w mojej głowie kłębiły się myśli, jak z tego wybrnąć.

-Wpadłyśmy na siebie na górze...

- Olivia była na tarasie - powiedziała szybko po mnie, więc dodałam:

-Mama dzwoniła dość rano, przed pracą, więc wyszłam na taras, a...

-Kiedy wracała ja wychodziłam od Zayna i szłam do swojego pokoju. Pogadałyśmy trochę - powiedziała, a ja odetchnęłam w duchu.

-Ach, w porządku - powiedziała luźno mama Malików. Łyknęła. Ścisnęłam dłoń Aimee pod stołem, już lubię te dziewczynę.

Tylko czy zawsze będziemy się tak kryć z Zaynem?

***
sorunia że krótki ale działam społecznie i od początku wakacji mam mnóstwo roboty, a jeszcze jutro wyjeżdżam, jak wrócę do domku obiecuje dłuższe rozdziały i nową akcje, którą już planuje!