Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

19

-Deberías irte a Estados Unidos, Jimin. No serás feliz si te casas con esa mujer.

-Tampoco seré feliz si no vienes conmigo a Estados Unidos,
Jungkook.

Mi mandíbula casi roza el suelo.

-¿Qué?

Jimin tomó mi cara con sus manos y acercó nuestros rostros.

-Ven conmigo, Jungkook, por favor.

Me aparté.

-No...yo...yo no puedo irme de aqui. Lo siento, no...no...

-¿Qué te lo impide, Jungkook? -dijo Jimin desesperado -No me digas que es por tu familia, ¡llevabas casi 1 año enfadado sin hablarles y solo fuiste a tu casa porque no tenías ningún lugar más al que ir!

Aquello me sentó mal. Fruncí el ceño antes de levantarme de golpe de la cama y gritar. Jimin se incorporó tambien, quedando sentado sobre la cama.

-¡¡No te atrevas a hablar de lo que hago o no con mi familia, tú no eres nadie!!

-¡Sólo digo la verdad, Jungkook!

Di una patada en el suelo a modo de rabieta. Sabía que tenía razón y eso dolía.

-Tengo aqui mi vida. Y mi vida no te incluye a ti, nunca lo ha hecho.

Juraría haber escuchado una especie de lamento reprimido en la garganta de Jimin, muy corto.

-Jungkook...¿Por qué has vuelto aqui?

Aquello me pilló desprevenido.

-¿Qué?

-Si no te importo nada...¿por qué has venido? ¿por qué me defendiste en ese programa de televisión?

Apreté mis puños. Ojalá yo mismo supiese la respuesta.

-Voy a desayunar. Luego me vestiré como me digas.

Le di la espalda, dispuesto a bajar la escalinata hasta el salón, pero su voz me detuvo.

-Jungkook...

Me giré para verle.

-¿Si?

-Si te estropeas, voy a pagar por arreglarte lo que haga falta, ¿entiendes?

Aquello me tocó el corazón por algún motivo.

-Ya...

-Y haré lo que haga falta para que me ames.

Sonreí mientras bajaba las escaleras.

-Buena suerte, señor Park.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro