Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

1.2

Hepinizden rica ediyorum eğer hikayeyi seviyorsanız yorum yapın ve ben de desteğinizi görebileyim.

Ve de bölümü medyadakı şarkı ile okumanızı yavsiye ederim.

🌿🌿🌿

Ayaklarımı havuzun suyunun içerisinde oynatırken sigaranın dumanını dudaklarımdan dışarı bıraktım. Elim kaleme giderken deftere notaları yazma devam ettim parmaklarım yeniden gitarın etrafına sarılana kadar. Yavaşça parmaklarımı haraket ettirirken suyun içerisindeki yansımamı izlemeye başladım.

Durgun bir hava etrafımı sararken başımı kaldırıp yeşil yaprakların hafif rüzgar ile titremelerini izledim. Gözlerimi tüm bu sakinlikle kapamak istediğim zaman tanıdık ve neşeli bir ses beni durmaya zorlamıştı.

"Tatlı çocuk?!"

Başımı çevirerek ses gelen tarafa baktığımda gördüğüm insanlar beni şaşırtmayı başarmıştı, özellikle arkada duran ve en kusursuz tabloları bile güzelliği ile kıskandırabilecek varlık.

İki haftanın ardından kalbim göğüs kafesimi delerek onu koşacakmış gibi hızla atarken şaşkın sesimle "Burada ne yapıyorsunuz?" diye sorarak ayağa kalktım. Gitarı bir tarafa bırakarak yanlarına ilerlediğimde John kolunu omzuma atarak bana sarılmıştı.

Gözlerimi zorlukla Zayn'in üzerinden çekerek sarılışına karşılık verdim. "İki haftadır yoksun, gizemli tavırların hoşumuza gitmedi."

"Özledik seni, bilirsin grubun esas kemiklerinden birisi de sensin." Leon konuşurken ona da kısaca sarılarak gülümsemiştim. Sıra Zayn'e geldiğinde duygularımın yoğunluğu ile gözlerim kızarırken kendimi sıkmaya çalıştım.

"Gruptan ayrılma gibi bir fikrin varsa oy birliği ile kabul etmiyoruz." Ben daha harakete geçmeden ciddi ses tonu ile konuşarak kolunun birisini belime sardığında kendimi kasmıştım. Sıcak parmak uçları çıplak belim üzerindeydi ve benim kolum onun omzuna sarılırken gözlerim yaşlarla dolacak gibi hissediyordum.

Onu çok özlemiştim ama sanki umrumda değilmiş gibi davransam bile şu an inkar edilemez bir ruh halindeydim.

Kendimi toparlamak için hızlıca geri çekilerek yüzüme bir gülümseme yerleştirdim. "Gruptan ayrılmadım ve gelmenize de sevindim." 

"Timmy'i bulmuşsunuz, size limonata getirdim." Annem ve Maria bahçeye geldiklerinde bana zaman kazandırdıkları için mutlu olmuştum. Annemin yönlendirmesi ile masaya ilerlediklerinde hızlıca ellerimi gözlerime götürüp ovuşturdum.

Beni özlediğini ve gitmemi istemediğini belli ediyordu, buna sevinsem mi yoksa ağlasam mı karar veremiyordum. Sıkıştığım kapanın altında beynimi doğru düşünmek için zorlamaya çalıştım. Onun şu an evimin bahçesinde olması ve hatta ilerleyerek salıncağa oturması kalbimi güneşin önünde kalmış dondurma misali eritebilirdi ama onun tarafından bunun arkadaşcıl hissler olduğunu bilmeliydim.

"Oğlum ile arkadaş olmanız beni çok mutlu etti." Onların yanına ilerlerken annem konuştuğunda kafamı masaya sertçe vurmak istiyordum. Beni özellikle Zayn'in önünde ezik göstermesi çok delirtici bir durumdu.

"Limonatalar için teşekkür ederim, anneciğim. Sen artık içeri gidebilirsin." Yüzüme kibar gülümsememi yerleştirerek konuştuğumda beni onaylayarak içeri geçmesine sevinmiştim. Bardağı elime alıp içerken John'un ben yanında değillerken anlattıklarını dinlemeye başladım.

Ona oldukça az bakmaya çalışsam bile gözlerimin bazen üzerine kaymasına engel olamıyordum. Ona karşı hisslerimin çok derin olduğunun farkındaydım ve yüzünü her an incelemek istememe sebep oluyordu. Ağaçtan asılmış salıncağın üzerinde otururken çocuk gibi arkasına geçip onu sallamak istiyordum. Onun ciddi yapısı karşısında ne kadar da aptal düşünceler içerisindeydim böyle?

"Kısacası kendini naza mı çekiyorsun yoksa yeni arkadaşlar mı buldun?" Zayn kaşlarını havaya kaldırarak sorduğunda bardağı masaya bırakarak sandalye çekip oturdum.

"İki seçenek de yanlış, yapım gereği bazen ara vermeyi seviyorum. Kendi alanıma çekilip dinlenmek ve düşünmek iyi geliyor."

"Zayn gibi mi?" Leon sorduğunda yavaşça omuz silkmiştim. "Benim farkım bu ahmaklar içerisinde kendime bir alan yaratmaya çalşmam." Limonata dolu bardağa uzanarak konuştuğunda başımı hafifçe yana yatırmıştım, onunla konuşmayı özlediğimi de daha güçlü farketmiştim.

"Bu iki hafta sana kesinlikle yeter, gruba geri dönme zamanın geldi!" John ısrarcı ses tonu ile yüzüme baktığında elim enseme giderek sıkıntı içerisinde kaşımıştım. Bu konu hakkında emin değildim, açıkçası korkuyordum.

Helen ile aramızda bir şeyler vardı ve en azından düşüncelerimi dağıtmama izin veriyordu. Şimdi yeniden onlar arasına girdiğimde Zayn hep yanımda olacaktı ve bunun ne kadar acıtacağını hesap edemiyordum bile.

"Bizi sevmediğini düşünmeye başlıyorum?" Leon yüzünü buruşturarak konuştuğunda hızlıca ona karşı geldim. "Hayır, asla öyle birşey yok. Bu daha çok kendimle ilgili bir şeydi ama gelecek haftadan itaberen yanınızdayım."

"Harika!" John ellerini bir birine vurarak bağırdığında gülümseyerek kaçamak bir şekil de etrafa baktım. Zayn de gülümsüyordu, geri döndüğüme mutlu olmuş gibiydi.

"Bu bahçe aynı şeftali gibi kokuyor." John başını kaldırıp ağaçları incelerken konuştuğunda başımı yavaşça olumlu anlamda sallamıştım. Tüm ailenin en sevdiği meyve olmuştu. Tatlılar, yemekler, içecekler yapıyordu annem neredeyse her gün.

"Timothee de şeftali gibi kokuyor."

Zayn'in dudakları arasından duyduğum kelimelerle saçlarımdan ayak parmaklarıma kadar hissettiğim titreşimle birlikte bedenim kaskatı kesilmişti.

Aynı rüyamdakı gibi konuşmuştu.

"Tüm gün bu bahçede takılmasından dolayı normaldir. Biz artık gidelim." Leon ayağa kalkarak konuştuğunda kendime zorlukla gelmeye çalışarak başımı sallarken sandalyeden ayağa kalktım. "O zaman pazartesi aramızdasın." John önden konuşarak gittiğinde "E...evet." diye kekelediğimde kendime lanet ettim.

"Görüşürüz, Timmy." Zayn hafifçe elini yukarı kaldırarak yürüdüğünde başımı sallamıştım. Arabalarına binerek gidişlerini seyretmenin ardından tamamen kayboldukları an da havuza doğru koşmaya başlamıştım.

Gürültülü bir şekilde havuzun içerisine atladığımda bedenim aşağı inerken gözlerimi kapayarak nefesimi tuttum.

Yeniden onun kolları arasına düşmüştüm, umarım bu sefer ölmezdim.

🌿🌿🌿

Umarım bölümü beğenmişsinizdir ve de bu bölüm demek oluyor ki Zayn ve Timmy sahneleri geliyor.

Yorum yapmayı ve lütfen oy vermeyi unutmayın, benim için çok önemli.

Sizleri seviyorum❤️

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro