*46* ~maraton 2 2/3
10 gwiazdek = kolejny rozdział
Patrzcie jaki cute Namjoon w mediach 😍
*
Jakoś po 18 reszta wróciła do domu. Skąd wiedziałaś? Darli się wniebogłosy pytając gdzie jesteś. Chciałaś tylko się przespać? Czy to aż tak dużo?
- Zamknąć japy! Niedawno zasnęła - warknął uciszając ich Yoongi. Jednak wszystko słyszałaś bo stali pod drzwiami.
- Wszystko z nią w porządku? - zapytał Jimin.
- Po prostu się o nią martwimy hyung- usłyszałaś słodki głos Kookiego.
- Wybiegłeś tak nagle i krzyknąłeś tylko, że musisz pilnie wracać do domu, bo coś się stało [T/I] - powiedział Jin.
- Nawet nie zdajesz sobie sprawy jak ciężko było utrzymać Hoesoka- mruknął Namjoon.
- Na zasadzie naprawdę ciężko hyung - poparł go Tae.
- Powiesz nam wreszcie co z nią?- przerwał dyskusję Hobi.
- Ma po prostu okres - westchnął Suga.
Zza drzwi nie wydobył się nawet jeden dźwięk, widać wszyscy nie spodziewali się takiego obrotu spraw.
- Ty sobie chyba jaja robisz - odezwał się nagle Rapi.
- Mówię poważnie, sam nie wiedziałem - mruknął.
- Jak nie wiedziałeś... Mogłeś wrócić na próbę... Mogłeś chociaż napisać, że wszystko z nią w porządku - warknął JHope.
- Napisała mi dopiero jak już wsiadłem w samochód... Fakt mogłem napisać ale zapomniałem - tłumaczył się chłopak.
- Najważniejsze, że nic jej nie jest- zakończył rozmowę Jin i usłyszałaś jak wszyscy się rozchodzą.
- Jutro ma sesje do filmiku ze mną - usłyszałaś głos Jimina.
- Nie tylko z tobą, Hobi też tam będzie - mruknął Suga.
- Myślę, że przez jakiś czas będziemy sami ze sobą - powiedział pewnie Chim.
Usłyszałaś hałas. Ktoś właśnie wylądował na drzwiach przyciśnięty przez kogoś. Podniosłaś się po pozycji siedzącej wystraszona.
- Tylko ją kurwa dotknij. Ona jest moja. Zapamiętaj to sobie- warknął Yoongi i odszedł.
Usłyszałaś jak Jimin głośno oddycha, a chwilę później także odchodzi.
Co tu się stało? Czyżby ChimChim też mnie kochał?
Nie wiedziałaś co robić. W ogóle jaką sesje? Spojrzałaś na kalendarz w telefonie. Och jaka ty jesteś głupia. Jutro chłopaki nagrywają część do filmiku Love Yourself.
Jak mogłaś o tym zapomnieć? Ostatnio chłopcy pracowali nad sesją, a teraz mają nagrywać do tego filmik. Cholernie czekałaś na ten dzień, a gdy on nadchodzi ty tak po prostu o nim zapominasz?
To wszystko jest tak owiane tajemnicą, że nic nie wiesz. Czytasz tylko te głupie teorie i jeszcze gorzej masz namieszane. Nikt w studiu nie wie nic o tym co to ma oznaczać. Znaczy nikt oprócz chłopców, twórców tego pomysłu i szefa...
A gdyby tak ich wypytać? Może słowo oppa załatwi wszystko? Warto spróbować. Kto będzie najbardziej podatny? Usłyszałaś okropny hałas zbijanego szkła, więc wyszłaś z pokoju i ruszyłaś w tamtą stronę.
Zobaczyłaś Namjoona z uchem od szklanki w dłoni, a reszcie kubka i jego zawartości na podłodze. Chłopak klął pod nosem i starał się ominąć wszystko i nie depnąć w szkło. Niestety nawet to mu się nie udało. Wszedł w odłamek i już miał odskoczyć gdy zatrzymałaś go.
- Nie ruszaj się! - rozkazałaś, a on stanął jak posąg. Spojrzał na ciebie niezrozumiałym wzrokiem. - Uważaj, możesz nawbijać sobie jeszcze więcej szkła. Stój tak i staraj się nie ruszać. Przyniosę zmiotkę- zarządziłaś i ruszyłaś po tą rzecz.
Szybko i sprawnie zmiotłaś rozbite kawałki porcelany, a wodę starłaś.
- Chodź ostrożnie - powiedziałaś zarzucając sobie na barki rękę Mona by choć trochę go odciążyć i mógł się na tobie podeprzeć.
- Dzięki - powiedział chłopak skacząc na jednej nodze obok ciebie.
Starał się o ciebie nie opierać, bo bał się, że cię zgniecie. Jednak ty doskonale zdawałaś sobie z tego sprawę i trzymałaś chłopaka w taki sposób by jego ciężar opadał na ciebie normalnie. Mężczyzna poddał się i dał prowadzić.
Doszliście do kuchni, a ty posadziłaś go na krześle. Doskonale wiedziałaś już grze mają apteczkę, więc sięgnęłaś do odpowiedniej szafki. Zabrałaś potrzebne rzeczy i klęknęłaś przed chłopakiem.
- Zobaczmy co tu mamy - uśmiechnęłaś się i złapałaś kostkę chłopaka podciągając stopę do wysokości twarzy. Zobaczyłaś dwa dość spore odłamki spod których sączyła się krew.
- I jak? - zapytał przechylając głowę i spoglądając na ciebie.
- Trzeba amputować - zażartowałaś, a chłopak się uśmiechnął. - Do wesela się zagoi - powiedziałaś i delikatnie odłożyłaś dwa odłamki na stół.
Nasączyłaś wacik środkiem dezynfekującym i przetarłaś ranne miejsca. Zauważyłaś jednak coś jeszcze. Przyjrzałaś się dokładnie i zauważyłaś mały kawałeczek, który wbił się głęboko.
- Nie ruszaj się. Trzymaj stopę w górze - zarządziłaś i ruszyłaś do swojej torby.
Wyciągnęłaś kosmetyczkę, a z niej pęsetę. Dobrze, że trzymasz to w tym miejscu. Wątpię, żeby chłopcy mieli takie rzeczy w domu.
Wróciłaś do Rapiego, który posłusznie trzymał nogę w górze. Ponownie uklękłaś przed nim, siadając na swoich łydkach. Złapałaś kostkę chłopka i odrobinę wyżej podciągnęłaś.
- Jeśli będzie boleć krzycz... Albo może zagryź rękę - zaśmiałaś się, a chłopak spojrzał na ciebie z przerażeniem. Nim zdążył powiedzieć coś wzięłaś się do działania.
Podwadziłaś delikatnie odłamek i sprawnym ruchem go wyciągnęłaś. Przetarłaś jeszcze raz całą powierzchnię stopy, bo zakrwawiła się. Jednak bez bandaża się nie obejdzie.
Westchnęłaś. Wzięłaś gazę do ręki, przyłożyłaś do rannego miejsca i sprawnym ruchem zawinęłaś bandażem. Na koniec ładnie go zapięłaś i wstałaś sprzątając miejsce 'pracy'.
- Powinno być wszystko dobrze. Jak będzie cię coś kuło to powiedz, możliwe, że czegoś nie dopatrzyłam - poklepałaś go po kolanie. - Zaraz przestaniesz krwawić, ale nie chce żebyś rozmazał po całym domu - wskazałaś na stopę owiniętą bandażem. - Uważaj na siebie. Idź już do swojego pokoju, a ja przyniosę ci tą kawę - uśmiechnęłaś się i ścisnęłaś przyjacielsko jego bark.
- Dziękuję [T/I]. Sam bym sobie nie poradził - mruknął zakłopotany drapiąc się po karku.
- Drobiazg, też byś mi pomógł- uśmiechnęłaś się.
- Jeśli będziesz czegoś potrzebować... - zaczął.
- Zapamiętam - uśmiechnęłaś się i wstawiłaś wodę. - A Namjoon, jaką pijesz kawę? - zapytałaś nim wyszedł.
- O to różnie... Każda będzie mi pasować - uśmiechnął się delikatnie i ruszył w stronę pokoju.
Poczekałaś chwilę i zrobiłaś taką, jaką robisz zwykle sobie. Uwielbiałaś ten zapach kawy. Był taki spokojny i odprężający. Poczułaś jak nagle ktoś się obejmuje w pasie i całuje twój kark. Przyjemne dreszcze rozlały twoje ciało gdy poznałaś ten dotyk i te usta na swoim ciele.
- Czyżbyś miała na mnie ochotę?- usłyszałaś zachrypnięty głos Sugi. Poczułaś jego zimne palce na karku, które zjeżdżały spokojnie w dół wywołując gęsią skórkę.
- Yoongi? - zaczęłaś słodko i odwróciłaś się w jego stronę.
- Tak? -zapytał zagryzając wargę gdy zarzuciłaś mu ręce na szyje.
- Mam okres - powiedziałaś kiedy prawie stykaliście się wargami. Odsunęłaś się od niego uśmiechając się wrednie. - Zapomnij o jakichkolwiek przyjemnościach przez najbliższy tydzień - dodałaś posyłając mu buziaka ręką.
Złapałaś kubek w rękę i ruszyłaś do pokoju Mona. Na odchodnę odwróciłaś się w stronę mężczyzny. Widziałaś jak Suga stoi w osłupieniu i zabawnie marszczy nosek.
*
Nikt mnie nie prosił o promocję, ale lubię przeglądać wasze profile ( strzeszcie się 😂)... Szczególnie osób, które bardzo chętnie się udzielają ( dziękuje, za wszelką aktywność ❤)
I ktoś mnie zachęcił do pewnego, nowego opowiadania... Weszłam, czytam i stwierdzam, że zapowiada się naprawdę super 😊 ( nie spieprz tego). Dopracowane, nie wstawione byle jak, a ja to cenie 😀
Wracając postanowiłam je trochę wypromować ( jeśli chodzby wejdziecie w nie za moją sprawa będzie mi miło) bez wiedzy autora, ale myślę ze się nie obrazi ❤ ponieważ chce by świetna praca moich czytelników była doceniona 😀
Wpadajcie na profil YeolJulia I jej opowiadanie "I Need You | Min Yoongi"
W ogóle zauważyłam, że jesteście bardzo utalentowani w różnych dziedzinach ❤
Teraz jak tak patrzę to "wypromować" pff bo ja jakaś sławna czy co? 😂😂
Bayo <3
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro