Chloe obudziło ciche stukanie w szybę. Przetarła oczy i wstała. Przeciągnęła się i odsłoniła zasłony.

- Claire? Co ty tu robisz? - powiedziała to tak cicho żeby rodzice nie usłyszeli, ale żeby Claire mogła usłyszeć.

- Wpuść mnie Chloe! - szepneła Claire

Chloe ostrożnie i cicho otworzyła stare okno znajdujące się po stronie podwórka. Pomogła przyjaciółce wejść do środka. Nagle usłyszała kroki, które z pewnością szły w jej stronę.

- O nie! Mama! Chowaj się Claire! Szybko! - szepneła Chloe

Claire szybkim ruchem znalazła się na podłodze i schowała się pod łóżkiem. Na szczęście przescieradło Chloe sięgało do samej podłogi, dzięki czemu Claire była zupełnie niewidoczna.

- Co to za hałasy?! Co ty tu robisz? - wrzasnęła matka

- Jja... Nic takiego... Chciałam tylko otworzyć okno. - powiedziała przerażona Chloe

- Ktoś ci pozwolił?!

- Nno nie...

- No właśnie!

Matka podniosła rękę i z całej siły uderzyła Chloe w bok pleców.

- Aaaauuu! To boli!!

- Ma boleć szmato!!!

Po czym uderzyła ją jeszcze raz, w kark. Chloe sykneła z bólu. Matka wyszła z pokoju i trzasnęła drzwiami. Claire wyszła ze swej kryjówki. Chloe zaczęła płakać z bólu. Claire przytuliła ją ostrożnie i cicho pocieszała.

- To moja wina Chloe!

- Wcale nie! To moja wina, że w ogóle zechciałam się urodzić!

- Oj przestań! To ja kazałam ci otworzyć okno. Tak mi przykro Chloe...

- Przecież to wina moich rodziców! To oni mbie biją, nie ty.

- Pójdę po lód.

- Lepiej nie! Jeszcze cie zauważą! Są strasznie czujni! Sama pójdę.

Chloe wyszła z pokoju po cichutku i wzięła garść lodu z zamrażarki. Weszła do pokoju i lód zaczął się topić. Rodzice nawet nie zauważyli. Chloe zdjęła bluzkę i Claire przełożyła jej lód do pleców i karku. Chloe sykneła z bólu i zimna.

- Auuu...

- Przepraszam. Już lepiej?

- Trochę... To tak szybko nie przechodzi... Która godzina?

- 7:20! Musimy iść!

Dziewczyny zerwały się i Chloe szybko się ubrała. Umyła zęby i wypuściła Claire przez okno, a sama wyszła drzwiami.