W drodze do domu ze szkoły, ty i Shoto rozmawialiście o klasie i o fałszywym alarmie..

- Więc...... Dobrze dzisiaj walczyłeś! - Powiedziałaś, prubując przełamać niezręczna ciszę.

- Tak........................ I widzę, że mnie zastąpiłaś. - Powiedział spokojnie, wpatrując się w swoje stopy i unikając twoich oczu.

- Co masz na myśli mówiąc "zastąpiłaś mnie"? - Pytasz.

Byłaś zarówno zdezorientowana, jak i obrażona.

- Chodzi mi o to, że wolisz Mirio i Tamakiego ode mnie. - Narzekał, patrząc w końcu na ciebie.

- Woah! Ok, spodziewałam się tego po Natsu lub Toy...

- Nie wymawiaj jego imienia! - Wtrącił Shoto.

- Dobrze! Spodziewałam się tego po naszym starszym rodzeństwie. Tak jak kiedyś kiedy wybrałam cię zamiast ich. Ale mają powód, mogę czytać w twoich myślach, a w ich nie. Słuchaj, nikt nigdy nie może cię zastąpić! - Powiedziałaś obejmując Shoto ramieniem. - Czekaj, właśnie sobie coś uświadomiłam, wiesz, w jaki sposób muszę opanować element, aby go zdobyć!

- Tak? - Odpowiedział Shoto zdezorientowany.

- Cóż, wcześniej się ranilam! Opanowałam zdolności umysłowe! Patrz na to! - Spojrzałaś na przypadkowego faceta po drugiej stronie ulicy. - Spójrz na tego faceta tam. - Wskazalas na tego faceta. - Wraca do domu z pracy jako księgowy, obecnie zastanawia się czy jego żona znowu na niego nakrzyczy za nieświeży oddech bo zjadł kanapkę z tuńczykiem.

______________________________________