Para sol, para pluie,

Para duje para liż,

Para dyjski para wan,

Para noja, para las.

Para słońce para świeci,

Para doksem para leci,

Para gwiazda,

Para gaz.

Para sol, para pluie,

Para duje para liż,

Para dyjski para wan,

Para lelny para czas.

Para psyche para da,

Para zimą w para snach,

Para sol,

I para ja.

***

Para-wiersz powstał jako interpretacja "Zimowego parasola" Rafała Olbińskiego w ramach konkursu "Obrazy słowem malowane" organizowanego przez pisarskiWattpad.

Dlaczego akurat paralaksa? Każdy z nas widzi sztukę pod innym kątem. Dla mnie to dzieło to przede wszystkim parapsychiczny spacer, który odbywa się nie tylko poza własnym ciałem, ale też poza ziemskim pojęciem czasu, w jakiejś pararzeczywistości.

Podróże w głąb siebie nie zawsze należą jednak do najprostszych, mogą paraliżować – zwłaszcza jeżeli przez nasz paradyjski parawan, za którym chowamy się przed światem, zaczyna przebijać jakiś inny wymiar (kosmos nie znosi pustki), a z nowopowstałego nieba lecą w formie spadających gwiazd nasze marzenia. Te prawdziwe, realne, nie paramarzenia.