- Alicjo...- odparł Tarrant - To nie jest dobry pomysł żeby mówić twojej mamie o Krainie Czarów

- Wiem... Ale nie mamy wyjścia.  Może ona w jakiś sposób nam pomoże...

- Chwila... Spójrz! - powiedział wyciągając coś z kieszeni - dała nam to Biała Królowa...

- Wątpię żeby to zadziałało poza Krainą Czarów...

- Jak zwykle masz rację...

Kapelusznik podszedł do Alicji i mocno ją przytulając powiedział:

- W takim razie idźmy do twojej matki...

- Nawet nie wiesz jak bardzo się cieszę, że jesteś tutaj ze mną.

Alicja razem z Kapelusznikiem poszła w stronę domu. Ujrzała mamę nerwowo rozglądającą się po ogrodzie. Na ich widok Helena szybko do nich podbiegła.

- Och, Alicjo! Gdzie ty znowu byłaś! Nie było mnie zaledwie 3 godziny a ty już gdzieś zniknęłaś!

- Mamo...

- A... Kto to jest? - powiedziała spoglądając na Kapelusznika

- Nazywam się Tarrant Hightopp, bardzo miło mi panią poznać

Tarrant szeroko się uśmiechnął. Helena odwzajemniła uśmiech po czym zapytała:

- Skąd jesteś, Tarrancie?

- Właśnie... Chcieliśmy ci powie-...

- Mieszkam bardzo daleko stąd...

Alicja spojrzała ze zdziwieniem na Kapelusznika.

- Eee... Tak... Nie zdążyłaś go poznać... To mój stary przyjaciel...

- Dlaczego wcześniej mi go nie przedstawiłaś?

- Jakoś tak wyszło...

- Dużo się przeprowadzam... Może to dlatego... Yyy...

- Masz bardzo oryginalny ubiór...

- Yyy... Tak...

- Tarrant... Yyy... Pracuje... On robi kapelusze...

- Tym ubiorem staram się wszystkim pokazać czym się zajmuję...

- Masz może ochotę na herbatę? Zapraszam do nas

- Bardzo chętnie...

- Usiądźcie tutaj - powiedziała wskazując na stoliczek, stojący obok drzewa - jest taka ładna pogoda to napijemy się herbaty na świeżym powietrzu

Kobieta weszła do domu zrobić herbatę. Natomiast Alicja i Kapelusznik usiedli przy stoliku.

- Alicjo, przepraszam... Mieliśmy jej powiedzieć prawdę... A ja...

- Dobrze postąpiłeś... Nie uwierzyłaby nam tak czy tak...

Kapelusznik uśmiechnął się i złapał Alicję za rękę.

- Musimy jakoś wrócić... - odparł

Po chwili przyszła mama Alicji z herbatą. Postawiła ją na stole i usiadła obok Alicji.

- Skoro mieszkasz daleko stąd... To może zostałbyś u nas na parę dni. Lepiej cię poznam - powiedziała z uśmiechem

Alicja spojrzała na Kapelusznika.

- Chętnie...

- Będziesz spał u mnie w pokoju, a ja pójdę do mamy - odparła Alicja

Wieczorem dziewczyna położyła się do łóżka, zamknęła oczy i starała się zasnąć. Po chwili usłyszała głos matki:

- Alicjo?

- Hmmm? - odparła zaspana

- Moja znajoma... Ma syna, który jest w podobnym wieku co ty.

- Mhmm...

- Wiesz... On jest sam i może chcia-...

- Mamo... Nie szukam męża... - powiedziała mając dalej zamknięte oczy

- Już cię z nim umówiłam...

- Słucham?! Nigdzie nie idę!

- Córeczko, daj mu chociaż szansę...

- Dobranoc

- Ale...

- Dobranoc!

- Dobranoc, kochanie...