Nie wiem od czego zacząć, wiecie? Już zdecydowałam że to opublikuje od razu, pewnie nikt tego nie zobaczy. To znaczy, nie powinien. Pewnie głównie będę tu gadać, bo czasem czuje jakbym nie miała gdzie się wyżalić, albo wyrzucić swoich uczuć. 

Dziwnie jest tu wrócić, i wspominać to co było. Bo choć otacza mnie przyjemna nuta nostalgii, czuje też żal. Żałuję że w mojej pospiesznej decyzji, odsunęłam się od starego konta, Nine. I nie do końca wiem jak ją odzyskać, no i, czy chce.
To śmieszne, straciłam ją z powodu masywnego ataku hakerskiego na wattpad. Przynajmniej tak myślę, że to o to chodziło.
Widzicie, nie pamiętałam mojego hasła. Nadal go nie pamiętam, a jako iż używałam mojego starego maila, do którego też nie miałam hasła, czułam że jeśli się wyloguje, to nigdy się nie zaloguje. Pluuuus, to był moment  w którym szłam do liceum, więc sądziłam że wszystko się zmieni.

Wiecie, że nagle zmienicie szkołę i wszystko będzie dobrze, i nagle będziecie normalni, albo że reszta społeczeństwa do was "dorośnie". No ale to tak nie działa.
To znaczy.. nie mogę powiedzieć że nienawidzę swojego życia teraz. Jest dobrze. Jestem zadowolona, ogarniam więcej rzeczy. Mam system wsparcia, nie czuje się tak samotna jak kiedyś.
Bo wiecie, wtedy czułam się w cholere samotna i dlatego tu byłam. Kiedy myślę o tamtym czasie, jestem w szoku że nic mi się nie stało. Że nikt mnie nie skrzywdził, byłam dzieckiem któremu chciało się bawić w fandomy, i które nie umiało inaczej pokazać że jest wartościowe. Moja samoocena była mocno związana z ludźmi wokół mnie, i kiedy się przeprowadziłam, straciłam wszystkie stare kontakty, a tutaj nie umiałam się odnaleźć.
Dlatego wiedziałam od zawsze że coś było ze mną nie tak. Nie pasowałam, nie ważne jak bardzo się starałam, byłam samotna z depresją i myślami samobójczymi, chęcią samookaleczenia się, a znajomości w internecie dawały mi szansę by sobie z tym poradzić.

Cholernie mi przykro za Ninę Fireflame. Za to dziecko, które tu trafiło przypadkiem i dla którego wattpad stał się miejscem komfortu, bo reszta świata nie usłyszała jej krzyków o pomoc. Nie mówię że to ich wina, to kwestia okoliczności, które mnie wtedy dotknęły. Nikogo nie winię, bo nikt mnie nie skrzywdził świadomie. Dziękuje za wszystkie osoby z konta, za te obserwacje na które w tamtym czasie nie zasłużyłam. Za wszystkich moich przyjaciół, którzy pewnie nawet nie wiedzą jak cholernie ich obecność dla mnie wiele znaczyła. Za każdy dzień pisania, który był jak światełko w tunelu, by przeżyć kolejny. Popełniłam wiele błędów w trakcie przebywania na tym koncie, i cieszę się móc wrócić tu w nowej formie. Chciałam w tym małym info wywalić z siebie te uczucia.

Ninafireflame22

Miriam_The_Wind

...
aaa, zapomniałam wspomnieć co to za książka.
To informacyjna książka, poinformuje gdybym miała gdzieś zniknąć na zawsze czy coś. Albo, gdybym chciała zacząć nowy projekt. <3
co mi się zachce, spodziewaj się może jakiś projektów. Maybe.
jak mam czas, nie wiem, jestem zajętą osobą, wpadnę tu spontanicznie raz czy dwa w miesiącu by odpisać Ciasteczkowym Plikom, czy coś.

...
Also, osoby które czytały Errinka "Odmiana" to też ja. Nw co mi do łba strzeliło, ale znowu nie pamiętam hasła. Historia lubi się powtarzać, przykro mi tylko że ludziom się to NAPRAWDĘ SPODOBAŁO.
I MEAN DAMM, W SZEŚĆ ROZDZIAŁÓW ZDOBYŁAM 107 GŁOSÓW.
To więcej niż moje fanfiki na wcześniejszych kontach. Wow
Also, co to znaczy że mam #22 miejsce w undertaleau
JAKIM CUDEM TEN FANFIK BYŁ CZYTANY
...
aż czuje chęć rehabilitacji i napisania faktycznego fanfika. Żeby zadośćuczynić za brak aktywności i porzucenie tego "dzieła".

.. ALSO
zauważam że ten mini rozdział informacyjny, jest dłuższy od moich normalnych rozdziałów, więc.. czuję że się rozwijam. Hehe.

See ya, ktokolwiek tu się zjawi.