KSIĄŻKA

── ,,Fikcjowizja ─ opowieść antykomercyjna"

W rzeczywistości polegającej w głównej mierze na umiejętności komunikacji z grupą docelową oraz manipulacji nią na swoją korzyść nietrudno jest znaleźć się w potrzasku propagandowych haseł czy sloganów reklamowych zapadających w pamięci. Wystarczy jedynie przypomnieć sobie, jak wiele razy przyłapywaliśmy się na nieświadomym cichym nuceniu przyśpiewki znanej sieci sklepów czy odtwarzaniu w myślach hasła reklamowego, który w jakimś stopniu mógł stać się szerzej rozpoznawalną ikoną współczesnego komercyjnego światka. Znany jest nam on bliżej głównie jako pobojowisko absurdu, niezręcznych uśmiechów i surrealistycznych zachowań nieudolnie wykreowanych w scenariuszu na podobieństwo realizmu. Powszechnie wykorzystywany jako źródło memów skrywać może jednak znacznie większy potencjał artystyczny, co dostrzegł autor „Fikcjowizji - opowieści antykomercyjnej", thePoeToaster . Niestraszne mogą nam się już wydać ciężkie do usunięcia plamy sosu pomidorowego na białym fartuszku lub rozdygotana kosiarka jako główne narzędzie ewentualnego nieszczęśliwego wypadku - bohaterowie satyrycznej „Fikcjowizji" i ich wiecznie uśmiechnięci sąsiedzi z pewnością mają już świetny pomysł, jak prędko rozprawić się z podobnymi mankamentami.
Prawdziwy problem nie do zdarcia pojawić się może jednak dopiero wtedy, gdy owym mankamentem okaże się sam członek zaradnej rodzinki, który to pewnego dnia z życia w beztroskiej arkadii dokonuje przypadkiem potwornego odkrycia - poza fikcyjnym ekranem istnieją ludzie o bardziej krzywych uśmiechach, a ich świat rządzi się zupełnie innymi, ciężkimi do przyjęcia zasadami. Jakkolwiek zatrważająco on nie wygląda, chłopiec jako dotychczasowy szczur laboratoryjny wie, że nie pozostaje mu nic innego, jak tylko zbadanie tego zagadkowego miejsca, a wyniki jego śledztwa i zdobytej wiedzy mogą pociągnąć za sobą konsekwencje poważniejsze niż naprawa jakiejkolwiek pralki.

Autor: thePoeToaster

PROFIL

── Melsonita

W pewnym sensie każdy pisarz, zarówno ten początkujący jak i doświadczony w swym fachu, do pokonywania kolejnych osobistych barier oraz radzenia sobie z wszelkimi zanikami weny potrzebuje niewyobrażalnej ilości wsparcia ze strony otoczenia. Niemożliwym bowiem, byłoby działanie na własną rękę, bo choć nie neguję, iż wielu z twórców jest okazami siły mentalnej w najczystszej postaci, spora część nas tak naprawdę przy okazji przelewania naszych myśli na elektroniczne czy ręcznie pisane słowa zmaga się z czasem przytłaczającą codziennością. W tej sytuacji wartość naszych prac może niknąć z czasem w naszych oczach, a coś, co z początku wydawało nam się oryginalnym pomysłem, nagle zyskuje znamiona starego, oklepanego schematu. I właśnie wtedy, przy okazji przeglądania rozdziałów poszczególnych książek z mojego profilu, natknęłam się na komentarze osoby, z którą obecnie koleguję się właśnie dzięki Wattpadowi. Za każdym razem gdy czułam, że to, co robię, traci swoją wartość, Melsonita z pomocą własnej czarującej osobowości i angażującej rozmowy naprowadzała mnie z powrotem na właściwą ścieżkę w zawiłym labiryncie rozgałęzień pisarstwa. Ponadto, sama jest szalenie utalentowaną osobą, przy układaniu słów przykładającą właściwą uwagę do zawarcia odpowiedniego znaczenia w każdym z nich i przyznaję bez bicia, jej poezję czy przemyślenia mogłabym czytać godzinami bez poczucia znudzenia. Jeśli więc macie chwilę, zachęcam, rozsiądźcie się wygodnie w fotelu, w cieniu pod drzewem czy wśród szumiących zbóż i pozwólcie sobie na chwilę kojącego odpoczynku przy którymś z jej dzieł lub choćby zerknijcie na jej stonowany w swoich kolorach estetyczny profil i napawajcie się bijącym od niego opanowaniem. Serdecznie polecam, szczególnie po wykańczających upałem letnich dniach.