Ciągnęło nas do światła,
Umarliśmy sami w pokoju,
W pokoju, gdzie rosły paprocie,
I nie rozumiałem żadnych słów,
Bogowie nas okłamali,
Nie potrafiłem nic rzec,
A twoje włosy opadły na podłogę,
Bo krew była moim najlepszym przyjacielem,
Nie słyszałem pochlebstw,
Słyszałem oszczerstwa,
Bo lubiłem cierpienie innych,
Lubiłem cierpienie też moje,
Aż w końcu nie wytrzymałem,
Bolało, ale zbyt krótko.