Wydaje się, że nożyce są dobrym towarzystwem,
Niestety, gnębi mnie sumienie,
Za dużo kłaków upadło na podłoge,
Za dużo ludzi o zielonych oczach,
lch spojrzenia wyżerają mnie od środka,
Moje serce krwawi,
Moja waątroba gnije,
Moj mózg się sypie,
Pluca przesiąknięte zapachem kwiatów.
Duszę się, ktoś wbił mi jeden z kolców w szyję,
Te wstrętne stokrotki,
Te ohydne narcyzy,
I ja sama w zielonym swetrze,
Czekam na twój ruch.
Kiedy umrę, wrócę tu znowu.