Kim jestem?

Łamałem twoje radości w nadziei na lepsze jutro,

Jestem posiadaczem kilku starych scyzoryków,

Rozciąłem nimi twoje płótna,

Paliłem je niszcząc nasze płuca

Kim jestem?

Łamaczem własnych kości,

Niedojrzałą i niedostępną istotą,

Niszczycielem moralności,

Jestem posiadaczem nieprzyjemnych doświadczeń,

Mordercą nas

Kim jestem?

Zabójcą swoich myśli i lepszych warunków,

Okrutnym dyktatorem i żyjącym w bezsensie,

Codziennie krzyczenie na siebie rozrywa nas od środka,

Obelgi skracają nam języki,

Nie umiem już żyć w spokoju,

Znerwicowany od środka,

Znam tylko bluźnierstwa,

Ile jeszcze nam zabiorę?

Kim jestem?

Kłębkiem nerwów, wrzasków i roszczeń,

Toksyczną substancją,

Powoli rozlewam się na twoich dłoniach,

Płynę  w twoich żyłach,

Wypływam z twoimi łzami,

Jestem trucizną, która wchłania się i powoli cię zabija,

Ale,

Czasem otwieram chociaż jedno oko i przypominam sobie, że i ty...

Wbijasz mi scyzoryk w bijące płótno,

Jesteś równie toksyczną kobietą,

Nie masz zamiaru odpuścić,

Trujemy się oboje.