istota życia jest wśród nas

błądząc, szuka jej każdy z nas

po omacku, bez lampy oliwnej

wśród mrocznych lasów naszych wspomnień

grzebiemy rękoma w piachu marzeń

brudząc ręce niespełnionymi nimi

szukamy wśród jego drobin snów

których nigdy nie spełniliśmy

deszcz mroku spada na nas niespodziewanie

psując szczęśliwe momenty istnienia

czekamy na przyszłość, tkwiąc w dzisiaj

nie zmieniamy się, nie robimy zmian

życie ulatuje z nas każdego dnia

jak woda z pękniętego naczynia

jak piasek ze złamanej klepsydry

powoli tak jak szukamy sensu istnienia

przemijamy, zupełnie jak przemija życie

uciekamy w otchłań niepamięci

która zgłębia się w nas każdego dnia

jak przestajemy żyć i być sobą

przemijamy, zupełnie jak przemija życie

bezmowa przybiera na sile w nas

odcinamy się od świata i życia

gasząc je we własnych rękach

 ~ Rebelandarrow; czerwiec, 2021