Kolejny dzień. Kolejne pomysły demonów.

Starałam się z kimś o tym pogadać, ale one wtedy usuwają moją pewność siebie i w końcu do rozmowy nigdy nie dochodzi.

One nie chcą być zauważone.

Ja nie chcę ich ujawnić.

One towarzyszą mi od dawna. Są ze mną i zmuszają, żebym pamiętała, że życie o nas nie zapomina i kiedy już zaczynamy się podnosić, po raz kolejny daje nam w kość.

Demony są tym ciosem.

Zauważają, że zaczynasz się podnosić i z powrotem wciągają cię w czeliści Tartaru. A za każdym razem coraz trudniej się stamtąd wydostać.

One nie chcą cię wypuścić

Walczysz coraz bardziej. Twoja determinacja wzrasta, a siła wygasa.

Słabniesz psychicznie.

Niby tego nie pokazujesz, bo nie chcesz litości. Nie chcesz, żeby ktokolwiek wiedział o tym, co się dzieje w twoim umyśle.

Ale one chcą, żeby świat wiedział.

Robią wszystko. Coraz częściej dają o sobie znać. Chcą innym pokazać o swoim istnieniu; że one są w twoim umyśle i że przejmują, powoli, nad tobą kontrolę.

Chcą twojego cierpienia.

I śmierci.