Jego zazdrość była ciężka. Zaczęłam odnosić wrażenie że jestem zwierzakiem którego chce zamknąć w klatce i mieć tylko dla siebie. Nie pomagały tlumaczenia wyjaśnienia wszelkie zapewnienia On wiedział wszystko lepiej. Widział wszystko tak jak chciał. Ale i tak Go bardzo kochałam. ... To On pokazał mi że życie razem nie polega na tym że partnerka dba o wszystko tu było inaczej... To o mnie ktoś dbał, szanował mnie, cieszył się z tego że jestem przygotowywał posiłki. To jest wspaniałe uczucie czuć sie potrzebnym po prostu. Zostając u Niego na noc zasypiałam w mgnieniu oka dlaczego??? Czułam się bezpiecznie. On z reguły nie spał tylko mnie pilnował. Brakuje mi teraz tego... Zawsze wstawałam wyspana wypoczęta szczęśliwa tym bardziej że był pierwszą osobą po przebudzeniu. Coraz gorzej wracało mi się do domu chciałam być z Nim cały czas. A On chciał mieć mnie na wyłączność. Ja nie potrafiłam tak żyć odsuwając się od innych izolując. Pokazał mi jak piękny jest dotyk jak można czerpac przyjemność z bycia razem. Jego dłonie są takie delikatne a zarazem silne. Ale ta chorobliwa zazdrość była i jest męcząca. Gdy mnie nie było u Niego dostawałam od Niego wiadomości, że pewnie jestem ze swoimi kochankami. To jest przykre i boli, ale i tak Go kocham. Padały nawet mocniejsze słowa z Jego ust ale ja nie potrafię o Nim zapomnieć nie umiem... Liczę się z tym, że poprzez zazdrość możemy oboje wiele stracić. Po każdych przykrych słowach w stosunku do mnie przepraszał i tłumaczył się tym że kocha i że jest zazdrosny. Tylko przeprosiny były na chwilę bo zaraz wracało to co było. Ale dobra nie to jest ważne. Ważne jest to że byliśmy bardzo szczęśliwi ale tylko wtedy gdy byliśmy razem. Ja wracałam do domu w którym czekała córka a On zostawał sam i to mnie bolało. Ta cała znajomość była i jest dla mnie moim szczęściem czymś co chce pielęgnować dbać o to. Dbać o Niego tak jak On dba o mnie kochać i być kochaną do końca. ...