Wszystko toczyło się swoim rytmem, było miło. Widywaliśmy się coraz częściej byliśmy w stałym kontakcie. To było piękne i nieznane. Sposób w jaki mnie traktował nie był mi znany On po prostu szczerze mnie pokochał. Czasami zastanawiałam się za co i dlaczego mnie kocha... tak bo uwazałam że nie jestem warta tego uczucia. Z czasem odkryłam że sama zaczynam coś do Niego czuć i to było wspaniałe. On był troskliwy, opiekuńczy przy Nim czułam się bezpiecznie. Doskonale gotował był zawsze kiedy Go potrzebowałam. Ale cóż wszystko co piękne ma swój koniec. Zaczęłam łapać się na tym że myślę o Nim cały czas. Chciałam spędzać z Nim caly swój czas przy Nim wszystko było takie proste i naturalne nie musiałam niczego udawać mogłam być sobą. Zauważyłam że robi się zazdrosny... Dla mnie to nienormalne bo jak się kogoś kocha to ufa się tej drugiej osobie. Uwielbiałam przytulać się do Niego, Jego silne ramiona sprawiały że wszystkie złe sprawy gdzieś znikały. Wystarczało mi to że był ze mną. Mogliśmy przesiedzieć całą noc rozmawiając  co jakiś czas ale najważniejsze że byliśmy razem. Musiałam w końcu podjąć jakąś konkretną decyzję jeśli chodzi o przyszłość. Było to cholernie trudne ponieważ cały czas miałam obawy co będzie jak będzie. .. Moja decyzja miała być nieodwołalna. Zdecydowałam się na życie z Nim ale dla Niego to było mało. Chciał żebym była dla Niego na wyłączność. ..