Jesteśmy szczęśliwi. ..chyba??? Ja czuję do Niego coś czego w życiu nie czułam do jakiegokolwiek mężczyzny. Tak to przykre bo nawet do męża nie czułam tego co teraz czuję do ... .Traktowałam to już jako przyzwyczajenie poranne wstawanie szykowanie się i wyjście do mojego partnera. Tak bo tak Go traktowalam. Uwielbiam być z Nim u Niego. To jest piękne jestem w końcu szczęśliwa. Ale jak to w życiu bywa szczęście nie trwa wiecznie a szkoda. Ta sielanka która była zaczęła się psuć robiło się nieprzyjemnie. Były jakieś kłótnie o byle pierdołę. Nie potrafił zrozumieć jednego... Ja nadal miałam męża i córkę nie mogłam tak wszystkiego rzucić zaprzepaścić. Pomimo że męża nie kochałam miałam zobowiązania jako matka. To chyba normalne. Jednak wedlug Niego to nie było normalne bo nie byłam sobą. Poniekąd tak bo tylko przy Nim byłam prawdziwa taka ja...