Siedzisz w swoim pokoju. Jesteś tylko ty i twoje myśli. Twoja podświadomość zaczyna pracować na pełnych obrotach. Przed oczami pojawiają ci się scenki, w których widzisz swoje martwe ciało. W różnych sceneriach - różne scenariusze śmierci.

Demony dają o sobie znać.

Zaciskasz oczy i pięści próbując je odgonić, ale one są uparte i zawzięte.

Jesteś na ich celowniku.

Upatrzyły sobie ciebie za cel. Chcą cię zniszczyć, zaczynając od psychiki i wyniszczają od środka, tak żeby wszyscy myśleli, że to jakaś choroba albo, że masz problemy.

One nie odpuszczają.

Czasami chcesz się poddać, a one wzmagają swoje wysiłki. Niestety kiedy jesteś już prawie na dnie, zapala się w twoim umyśle jakaś żaróweczka i podnosisz się.

Cykl się powtarza.

Za każdym zatoczeniem kręgu słabniesz. Twój umysł wysiada. Zaczynasz kapitulować, co odbija się na twoim zdrowiu. Zaczynasz być jeszcze większym wrakiem człowieka.

Umierasz, ale wciąż żyjesz.

Teraz wręcz czekasz na śmierć. Wydaje się jedynym wyjściem, ale sama boisz się zrobić pierwszy krok w jej kierunku.

Jesteś tchórzem.

Demony napawają się twoją przegraną. Nie zadadzą ci szybkiej śmierci. Będą patrzeć jak wijesz się w agonii.

Zataczasz się.