Gdyby ktoś mnie kiedyś zapytał,czy wiem co to miłość. Myślę że za wczasu odpowiedzialnym, że nie. Lecz gdyby ktoś się mnie zapytał w tej chwili, bez zastanowienia odpowiedziałabym, że wiem.
Lepiej jest kochać,czy być kochanym. Moja odpowiedzią jest kochać. Lecz nie po prostu kochać kogoś, lecz kochać odpowiednią dla siebie osobę. Gdyby ktoś poznał miłość,taką jak moja, z jednej strony niesamowicie I cudownie uskrzydlająca, a z drugiej przerażającą, dobrą i złą, piękna i brzydką poznał by gorzki smak prawdziwego bajecznego uczucia.
Ja trafiłam w same sedno. Nigdy nie mogłabym powiedzieć, wręcz nigdy nie mogłabym pomyśleć, że trafiłam źle.
Czuje, ze nigdy nie byłam szczęśliwsza niz jestem w tej chwili. Może się mylę, ale lubię się tak czuć. Lubię to uczucie -szczęście,które doświadcza mi on. Myśli o przyszłości pałętające się po mojej głowie dodają mi sił by uporać sobie z trudem życia codziennego.

Kocham go jak słońce kocha niebo, jak księżyc kocha gwiazdy i jak on kocha mnie. Kocham to,ze on to odwzajemnia. Lepiej trafić nie mogłam i chce to już do samego końca. 
Jest lepiej od dłuższego czasu, odkąd poznałam sens mojego życia. Osobę dla której warto jest wstać rano, byle by zobaczyć, ze kogos jeszcze obchodze. Osobę przy której nie potrafię nie być uśmiechnięta,mimo że jestem w złym stanie.
Są dni, kiedy nie chce zasypiać wieczorem, bo chce żeby trwały wiecznie, a są dni kiedy zasypiam że łzami w oczach. Miłość boli.
Ale potrafię być szczęśliwa, nie myślcie sobie..
Czasem czuje się najszczęśliwszą osobą na świecie. Gdybym mogła pokazałabym całemu światu jak bardzo go kocham i jak bardzo chce być przy nim. Ale czasem przezwycięża to dobro, zło,które próbuje mi wmówić, jak bardzo  na niego nie zasługujesz. Nie wiem czy wygra we mnie ten zły czy dobry. Nie mam na to wpływu. Z jednej strony chcę być przy nim całe życie i robić wszystko, aby go uszczęśliwić, a z drugiej nie chcę go dłużej ranić. Te myśli złe wokół mnie są jak demony usiłujące zgasić ostatnią iskierkę szczęścia w moim już zmęczonym ciele i duszy.
A na odpowiedź czym jest milość, odpowiem, że jest trudem,z którym się trzeba uporać, tak samo jest z zyciem, lecz jednym wyjątkiem jest, to że w miłości nie trzeba sobie z tym radzić samemu. Jest ta druga osoba, Z która się jest na dobre i na złe. Poczucie obecności I wsparcia tej osoby nawet jak jej nie ma fizycznie.
Znaleźliśmy siebie w najbardziej odpowiednim momencie. Myślę, że to było fatum,które splątało nasze dłonie razem. Jest mój I cały czas na świecie jest nasz. Już dawno pozbyłam się tego okropnego uczucia,bo wiem, że on będzie.
Czuję jakbym była na skraju łez, wiem, ze nigdy nie traktowałam go właściwie, tak jakbym chciała, mam swoje chwile, ale mamy całą wieczność, a ja mogę zrobić to właściwie. I codziennie mogę mówić mu, że go kocham, bo czuje to każdego bez wyjątku dnia. Moim marzeniem jest, żeby on był szczęśliwy.
Mogę mu udowodnić,że kocham go mocniej niż ktoś może kiedykolwiek coś pokochać,jeśli mi pozwoli. Chce zrobić to dla niego, ponieważ
kocha mnie.
Kochałam go rok temu, kocham go teraz i zawsze będę go kochać. Teraz jesteśmy tylko my. Nikt inny. Ja i on. Zawsze.

Moim marzeniem jest, żeby każdy poznał takiego swojego *. Nie mogę sobie wyobrazić, że kiedyś Ciebie zabraknie, najdroższy. Nie mogę znaleźć słów,które opiszą to co mamy,bo mamy siebie, piękne prawda? Mamy siebie.