Yeni ilişkiler sayamayacağınız kadar uyarı ve ibare ile gelir ki insan gözünün hepsini görmesi ve anlaması mümkün değildir. Yinede, çoğunluğu zaten bu tarz iliğine kadar koyu, insanın benliğinde nazır olan bir ilişkiye de hazır değildir. Kimse o tarz bir şeye hazır olamaz. Bu arada bu hikayenin gittiği noktaya değinilecek olunursa, bir kimse böyle bir ilişkiyi ancak sofuluk olarak hayal edebilir.

Eddie...

''Ne ?'' etrafı onun tarafından sarılmış adam.

Uyumak gerek.

''O zaman uyu.''

Ben değil. Senin uyuman gerek. Ben uyumam.

''Evet, bunun farkındayım, Venom.'' Eddie iç çekti, yatağında diğer tarafa döndü, normalin altındaki apartmanının boş duvarına bakıyordu. Şehrin şanlı süper kahramanlarının yüksek binalarda evleri ve onlara tapan hayranları vardı, ama içinde suçluların kafasını yiyen parazit bir uzaylı varsa kimse sana şehrin anahtarını vermek istemiyordu. Eddie Brock ve Venom gibi insanlar duvarları kağıt kadar ince stüdyo dairede kalıp paraları tater tots ve ucuz çikolatalara yetecek kadar çalışırlardı. Ne ünleri vardı nede servetleri, hatta arkadaşları yada sevgilileri. Sadece gecenin sessizliği vardı ve açıkça kendini belli eden sevecen ve konuşkan uzaylı iç sesi.

Uyumamız gerek. Sen karşı koyduğunda can sıkıcı oluyor.

''Neye karşı koyuyorum ben ? Sabahın üçü ve yalnızız. '' dedi Eddie seslice, neyseki yakında yaşayan onun konuşmasını sorgulayacak birisi yoktu.

Kendine.

''Teşekkürler, Dr. Phil.'' diye homurdandı Eddie, şimdi yatağında oturuyorken. Açıkçası gerçekten yorgundu. Günlerdir uyuyamamıştı ve uykusuzluktan gözleri yanıyordu. Tüm yaşadığı şiddetli olaylardan sonra kendini iyi hissetmiyordu. Her şeyden sonra da Anne ve Dan onlara iyi ve arkadaşça davranmıştı. Ama Eddie ani gerçekleşen ayrılıklarından sonra hala üzgündü. Kimsenin iyileştiremeyeceği çok fazla yarası vardı. Ve şimdi bütün kaostan sonra Eddie ayrılamayacağı bir uzaylı parazitle yaşıyordu.

Parazit değil.

Doğru.

Konuşmak ister misin ?

"Bu konuşma şeklini TV programlarından mı öğreniyorsun ?" kuru kuru güldü Eddie, "Konuşulacak ne var."

Çok şey olmalı. İnsanlar başka organizmalara bağlı olmaktan hoşlanmaz gibi görünüyor ve sen yalnızsın, diğerleri daha sosyal gibi..Sen onlar gibi değilsin

"Bunun yalnış olduğunu mu söylemeye çalışıyorsun yoksa beni övmeye mi anlamıyorum." diye azarladı onu ve su içmek için mutfağa gitti.

"Hayır, insanlar özellikle yerel laboratuvarlarındaki uzaylıları çalıp arkadaş olmak istemezler. Etrafta benim gibi kimse yok...bizim gibi." Eddie duraksadı. Bütün bu kaosun içinde o.....onlar neydi ? "İnsanlar kendi kendine konuşan insanların yanında olmaktan rahatsız olurlar."

Senin suçun değil. İnsanlar bize iyi davranmıyor. Yalnız olmak seni üzüyor mu ?

Normal bir insan evet derdi. Eddie, Anne ile geçirdiği eğlenceli zamanları ve eski işini özlüyordu. Arkadaşlarıyla dışarı çıkıp gezmeyi severdi üstünde hiç yük olmadan. Şimdi gece dışarı çıktığında bir serseri ve hedef olarak görünüyordu. Dünyası çok yalnız bir yer olmaya başlamıştı.

"Bilmiyorum, dostum. Zaman göstecek."

Uykusuz geçen bir gece daha Eddie, tavandaki izleri saydı. 526 tane saymıştı ama yerlerini karıştırıyordu. Her gece sonsuza kadar sürüyor diye düşündü Eddie. Her gece bu boş odada kendi kendime konuştuğum başka bir sonsuz gece olacak.

Yalnız değilsin, diye düzeltti onu Venom, sesi daha az kaba çıkıyordu. Yalnız hissetmene gerek yok.

Keşke öyle olsa. Eddie içinde bir uzaylıyla yaşıyor diye hayata küfrederken bu durumun her zaman kötü olacağına anlamına gelmemeliydi.

"Seninde ezik olduğunu söylenmiştin..kendi gezegeninde," dedi Eddie, bazen cümle kurmakta zorlanıyordu. "Burda daha az ezik mi hissediyorsun ?"

Şimdi kim duygusal davranıyor ? diye alay etti onunla Venom.

"Sadece soruya cevap ver."

Hmm..Riot gidince daha az ezik hissediyorum dedi Venom gülerek. Sanırım burda olmak daha iyi. Burası çok kötü değil.

"Sen sadece bir şehir gördün. Daha bir sürü ülke ve şehirler var. Farklı şehirlerin bir sürü değişik kültürü ve onun gibi şeyleri var. Her yer bildiğin San Francisco'nun sokakları, sahilleri gibi değil."

O başka yerlere de gidecek miyiz ?

"Ah..olur. Evet, sanırım gidebiliriz. Sen..uçabiliyor musun ?" dedi sesi meraklı çıkmıştı.

Buraya uzay gemisiyle geldim, biraz aklını kullan.

Aklımın içinde olan sensin, sen kendininkini kullan,"  dedi Eddie çabucak, sessizlik olunca güldü.

Eddie?

"Evet ?"

Oralara birlikte gidecek miyiz?

"Yani..evet" dedi Eddie kekeleyerek. "Yani sen kendin gidemezsin..bensiz yani bilmiyorum.."

Eddie ne kastetmişti ? Venom istediğinde başka beden seçebilirdi. Sonuçta olmayacak şey değildi, Eddie muhtemelen ilki değildi. Diğerlerinin nasıl hızlı beden değiştirdiğine bakılırsa, sonuncuda olmazdı. Bu uzun yolculuğunda bir durma noktasıydı sadece. Tamam gittiği gün artık geceleri daha sakin ve huzurlu olurdu. Ama sessizde olurdu. Acılı bir sessizlik.

Sadece senle gitmek istiyorum Eddie.

"Haha, şimdi sen duygusallaşma. Eminim sen..başka bir yabancı bulabilirsin. Başka biri belki.." Eddie konuşmasından pişman olmuştu. Ne düşünüyordu ki ? En önemliside niye bunu düşünüp üzülüyordu ?

İstemiyorum. Eddie'den hoşlanıyorum. Başkasına gerek yok.

Eddie'nin bir yanı bunu duyduğuna sevindiği için kendisini pataklamak istiyordu. Onun hissettirdiği mutluluğu bastırmaya çalıştı. Neredeyse bir kaç haftadır birliktelerdi ama ayrılma düşüncesi içinde kötü bir his bırakıyordu, boş bir his. Kendine çocukça davrandığını ve simbiyotun ona böyle hisssettirdiğini söylemişti, ama öyle değildi. Venom Riot-Drake'le uğraşırken nerdeyse ölecek olduğunda Eddie suya düşmüştü ve tek düşünebildiği onun nerde olduğuydu. Yalnız kalmaktan korkmuştu. Bir yanı yine kendinden utanmıştı ama o gece dünya çok büyük oysa çok küçüktü. Bu gecede benzer bir his yaşıyordu ama o gece hissettiği kadar bir boşluk değildi. Eddie Brock artık sadece Eddie Brock değildi ama tamamiyle Venom'da değildi.
Aynı zamanda hem ikisiydi hem de ikisi de değildi.

Çok fazla düşünüyorsun. Uyu, Eddie.

"Senin için söylemesi kolay. Senin uyumana gerek yok."

Hayır, pek sayılmaz. Ama sana zarar veriyor. Korkuyor musun ?

"Korkmuyorum. Yani...mermilerin havada uçuştuğu, kemiklerimin kırıldığı ve aynı zamanda eski sevgilimin erkek arkadaşından kaçmaya çalıştığım bir zaman geçirdim. Belki uçta olabilirim, tamam mı ?"

Gerek yok. Ben burdayım. Ben seni güvende tutarım. Uyumaya korkmana gerek yok.

Eddie dönüp tavana bakmaya başladı ve başına gelenleri düşündü. Onun gibi hisseden başka kimler vardı ? Venom ondayken Anne'de böyle hissetmiş miydi ? Gittiğinde boşluk hissetmiş miydi ? Yalnız hissetmiş miydi ? Hayır, onun Dan'i vardı. Ve Eddie'nin düşüncelerini paylaştığı bir uzaylı vardı. Onu nazikçe yatıştırmaya çalışan bir uzaylı. Nerdeyse işe yarıyordu da.

"Bu hepsi için geçerli mi ?"

Kim?

"Kullandığınız bedenler. Tüm simbiyotlar birleştiği kişiyi önemser mi ?"

Hayır. Riot Drake'i önemsemedi. Onu maşa olarak kullandı. Bir kaç seferden fazla. Venom güldü. Eddie gülümsedi.

"Niye sen önemsiyorsun o zaman ? Bana iyi davranmak zorunda değilsin."

Bir yanı Venom'un onunla sonuna kadar kalacağını teyit etmek istiyordu. Sesli duymak istiyorduki eğer tersiyse umutlarını yüksel tutmak istemiyordu. Bilirse daha az üzülürdü.

Senden hoşlanıyorum. Seni güvende tutmak istiyorum.

Demek istediğini belli etmek için olsa gerek, Eddie Venom tarafından sarmalandığını hissetti, sarılmak gibiydi. Seninle bütün olan bir şey tarafından sarılınılmak tuhafı. Eddie, Venom'ın başını omzunda hissedebiliyordu bu çok tuhaftı ama çok az uykuyla duruyordu ve şimdi bunu sorgulamayacaktı.

"Bekle.." Eddie duraksadı, Venom'ın ne dediğinin farkına vararak. "Bende hoşlanıyorsun? Yani normal arkadaş olarak hoşlanmamı yoksa.." dedi kekeleyerek ve sanki ifadesini anlayabilirmiş gibi ona bakmaya çalıştı.

Arada fark var mı ?

"Evet var." dedi birden.

Bilmiyorum, o zaman. Şimdilik senden hoşlanıyorum Eddie. Üstüne çok düşünme.

"Kesinlikle bunun üstüne düşünürüm."

Uyu artık.

Derin bir nefes verip sonunda kabullendi Eddie. Ve üstünde başka bir siyah kol vardı. Kendini kapana sıkışmış gibi hissetmiyordu ama. Aksine rahatlamıştı. Gözlerini kapatıp şu hoşlanma konusu hakkında hayal kurmaya başladı ve nasıl olursa onu nasıl etkileyeceğini. İki şekilde de, hayatına huzur getiriyordu. Gerisi sadece detaydı.

.
.
AĞĞĞAĞAĞA 😭😭 çok güzeldi sksks sizi bilmem bemce öyle ddkkd

Birde Not; Bu hikayeyi yazar tek bölümlük yazmış ama beğenen çok olduğu için devamını yazabileceği düşünüyor o yüzden,, stay tuned 😎✌🏻