Love becomes unexplainable when you started worrying about that person.

~

Kinuha ko sa nurse ang mga gamit ni Axis. That stupid idiot. Aalis na nga lang, kinalimutan pa yung mga gamit niya.

"I'll bring his things. Ibabalik ko na lang sa kanya." Usal ko sa nurse na nagpapasok sa akin kanina sa kwarto ni Axis.

"Ayaw mo po ba munang magstay Miss Yasha? I know for sure your bruises still hurts." I smile a bit. This nurse was so caring.

"I'm okay." I answered. "That stupid idiot needs to be taken care of compared to mine. I can endure the pain while him, I think he can't. Malaki yung scrape sa braso niya e." Saad ko sa nurse at nginitian niya ako.

"You do love him, right?" The nurse asks na siyang ikinabigla ko.

"Huh?" Naguguluhan kong tanong dito.

"You are really worried about him." The nurse stated while smiling kaya napaawang na lang ang labi ko. What the?

"A-ah." I ran out of words and I shyly smiled back to her. After that, I stormed out of the room at nag-abang ako ng taxi sa labas ng hospital.

"Saan po kayo Ma'am?" Tanong ng taxi driver pagkasakay ko.

Where should I go? I mean, saan ko pupuntahan ang Axis na 'yon? I don't even know where he was.

Oh, I knew it. "Do you know where the Averion Company is?"

"Opo Ma'am. Doon ko po ba kayo ibababa?"

"Yes please." Napasandal ako sa kinuupuan ko. Buti na lang naisip ko na minsang nabanggit sa akin ni Aishi iyon.

Ibinaba ako ng taxi driver sa harap ng isang malaking kompanya. It was so so big and there's a big initial written on the upper part of the main door of the building which is AC and if I am not mistaken, I think it stands for Averion Company.

Pumasok ako sa loob and I was greeted by a tall guard. I went inside it and headed to the information table.

"Is Axis here?"

"Do you have any scheduled appointment to Mr. Averion?" The girl who is wearing a pencil cut skirt and a plain sleeveless top with blazer asks it on me.

"Ah that? Actually I don't have any appointment to him. Ibabalik ko lang sana 'tong gamit niya." I explained while raising the paper bag which contains Axis' things.

"I am sorry Ma'am but I can't---" Biglang natigil sa pagsasalita yung babae nung kinalabit siya nung isa pang babaeng nasa tabi niya.

"Ano ka ba? Yan yung fiancee ni Mr. Averion." Rinig kong bulong nung isa pang babae at kita ko pa ang panlalaki ng kanyang mata.

Napabuntong hininga na lamang ako. They really thought that Axis and I were couple.

"Ah sorry po Ma'am. His office is in the top floor po. Nandun po yung secretary niya." Sagot nung babae at para itong nahihiya sa akin.

Ngumiti na lamang ako ng pilit. I thanked the girl at dumiretso na ako sa elevator. Everyone was looking at me but I didn't mind though.

Pagkalabas ko ng elevator ay kaagad kong hinanap ang office ni Axis. This is my first time here kaya nagmumukha akong ignorante. The building is too tall and this floor is too wide. Mabuti na lamang at may nakita akong isang babaeng nakaupo sa cubicle kaya mabilis ko siyang nilapitan.

"Excuse me. Nasaan yung office ni Axis?" Tanong ko rito.

"May appointment po ba kayo kay Sir?" Tanong nito sa akin habang kasalukuyang may tinitipa siya sa harap ng PC.

"I don't have any appointment with him. I'm just gonna return his things."

"Sorry po pero---Miss Yasha?" Hindi makapaniwalang tanong nito nang mag-angat siya ng tingin. "Naku, sorry po. Hindi ko po nalaman kaagad na ikaw po yan." Mabilis itong tumayo at nilapitan ako.

"Halika po Ma'am. Dadalhin po kita sa office ni Sir." Umuna siya sa paglalakad kaya nakasunod lamang ako hanggang sa huminto kami sa harap ng kulay kayumangging pintuan.

"Pasok na po kayo Ma'am." She said to me. I smiled at her, papasok na sana ako pero pinigilan ko siya.

"How did you know me?" Curious kong tanong. Wala naman kasi akong natatandaang sinabi ko ang pangalan ko sa kanya.

"Naku naman Ma'am. Sino ba naman pong hindi nakakakilala sa inyo e sikat po kayong artista at model tsaka bali-balita rin po yung sa engagement niyo ni Sir Averion." Arg! Because of that news again! "Tsaka number one fan mo rin po yung bunso kong kapatid. Idol na idol ka nga po nun e." Masigla nitong sabi sa akin.

Napangiti na lamang ako. "It flutters me, you know?" I laughed a bit. "Tell your youngest sibling that I am so thankful for believing in me, alright?" Tumango yung secretary ni Axis. "What's your name by the way?"

"Angeli po Ma'am." I took her hand for a handshake.

"It's nice meeting you Angeli." Nakangiti kong saad dito bago ako tuluyang pumasok sa office ni Axis.

His office was black and white themed style. There's a mini bookshelves inside it. There's also a sofa set and two table chairs in front of his table. At the back of his swivel chair is a circle-like window which you can see the scenery below the building.

His office is not that plain. Actually if I were to describe it, his room was fresh and clean. May mga abstract paintings din na nakasabit sa mga dingding. It was too obvious that the owner was a guy.

"What are you doing here?" Nabalik lang ako sa huwisyo nang magsalita si Axis.

I almost forgot why I came here. Masyado akong naaliw sa hitsura ng opisina niya.

"And you? What do you think you're doing here? Kagagamot lang sayo, ah!" I hissed at him.

"I can now work. Did I worry you too much?" He grins kaya napairap na lang ako ng mata. Nagkasugat na nga't lahat-lahat, ang hangin pa rin.

"I came here to give you your phone." I put his phone on his table. "I think I need to throw this one. Hindi mo naman na siya magagamit ulit." Tukoy ko sa business suit niya na nasira.

"There's the trash bin there." He pointed out the bin near the door at itinapon ko na yung buong paper bag doon.

"I had my phone back. You can go now." Pagtataboy nito sa akin.

Sinamaan ko na lang siya ng tingin at hindi siya pinakinggan. Naupo ako sa sofa at sumandal doon.

Napangiwi pa ako nang masagi sa sofa yung braso kong may sugat. Aish! Such a clumsy one. Oh, speaking of sugat. Napatingin ako kay Axis. He's wearing a suit again. That stupid idiot!

Tumayo ako at pumunta sa harapan niya.

"Stand." Sabi ko rito.

Binitawan niya ang mga papeles na pinagkakaabalahan niya at wala sa sariling tumayo.

"Why?" Walang kabuhay-buhay niyang tanong.

Napabuntong-hininga ako bago mas lalong lumapit sa kanya. Itinaas ko ang mga kamay ko at akma kong tatanggalin ang butones ng suit niya pero mabilis niya akong pinigilan at umatras pa palayo sa akin.

"Hey, hey woman. Are you trying to do dirty things on me?" Tanong niya at nasapok ko na lamang siya sa kanyang ulo.

"Oh fuck!" Reklamo niya pero sinamaan ko siya ng tingin.

"You stupid perverted idiot man! I'm just trying to remove your clothes dahil baka dumikit iyon sa sugat mo!" Singhal ko sa kanya.

"Relax, okay? Malay ko ba kung balak mo akong manyakin." Tumawa siya ng malakas. Napairap na lang ako ng mata.

Tinuloy kong alisin yung suit niya at hinayaan na lamang niya ako. I continued removing the buttons of his suit. Pagtingala ko sa kanya ay tila natuod ako sa kinatatayuan ko dahil half inch na lang ang lapit ng mukha niya sa akin.

Nanlaki ang dalawa kong mata at napaiwas ako kaagad ng tingin. Damn! That was too close!

Matapos kong alisin yung suit niya, yung long sleeve polo niya naman ang pinaalis ko at pinilit ko siyang palitan niya iyon ng polo shirt basta yung hindi matatakpan ang sugat niya.

Masyado pang fresh ang sugat niya at hindi makakatulong kapag natatakpan yun ng damit. I was once became a medic team in our school clinic when I was in high school that's why I know.

Umalis na ako sa harap niya at naupo sa may sofa. Si Axis naman ay itinuloy kung anuman ang ginagawa niya.

I heave a deep sigh as I closed my eyes. What have happened today was quite unexpected. It's all my fault kung bakit muntik na akong mabangga kanina. Bigla kasi akong nagcross sa daan habang kausap si Aishi sa kabilang linya at ni hindi ko man lang tinignan kung may paparating bang sasakyan o wala.

Haaays. I opened my eyes hanggang sa mapuntang muli ang tingin ko kay Axis.

What if Axis wasn't there? What if he didn't pulled me towards him? What if he didn't save me? Malamang sa malamang, baka nakaratay ako ngayon sa hospital or worst baka...

Agh! Stop thinking too much Yasha Reese. You are safe now.

"Am I that handsome to be stared at?" Mayabang na tanong ni Axis kaya napangiwi na lamang ako.

Hindi naman siya mayabang sa lagay na yan diba? Napaikot na lang ako ng mata at tumahimik sa kinapupuwestuhan ko.

"Axis." Maya-maya ay tawag ko sa kanya. "Don't force to move your left arm too much, alright?" Binitawan niya ang mga papeles na pinagkakaabalahan niya at tinignan ako.

"Did I really worry you too much, woman?" Nakangisi niyang saad.

"Stop assuming things, will you? Just do what I told you!" Bulyaw ko sa kanya na siyang ikinatawa niya. Napasandal akong muli sa sofa at bumuntong-hininga.

"Axis."

"What again this time woman? Are you gonna tell me to remove my shirt? You know, I can be shirtless just only in front of you." Then he winks and playfully wiggles his brows.

"Asa! H'wag ka ngang mayabang d'yan!" Bulyaw ko ulit sa kanya. And again, he just laugh at me.

Tumungo siya sa table niya at ipinagpatuloy ang kanyang ginagawa habang nakapaskil pa rin ang malaking ngisi sa kanyang labi.

Even this guy was so annoying at kahit na may pagkamayabang siya, that won't change the fact that he saved me - he saved my life.

I look at him again and it surprised me when I saw him looking at me, too. Ngumiti na lamang ako sa kanya and I muttered the words that I really wanted to tell him.

"Thank you Axis."