Chapter 33
Dumating si Arida sa aking opisina at kinukulit akong mag-breakfast kasama siya pero tumanggi ako. I don't want to lose my girlfriend just because of this bitch in front of me. Nabigla ako nang maupo siya sa aking kandungan at hinalikan ako agad. Akma ko siyang itutulak nang biglang bumukas ang pinto ng opisina ko at iniluwa roon ang nobya ko na may malamig na tingin.
Padabog kong naitulak si Arida at tumama ang kaniyang likuran sa dulo ng aking lamesa. Napatayo ako nang mabilis dahil sa gulat nang makita ko ang blankong ekspresyon sa mata ni Tatiana.
She's holding a bunch of papers at hula kong mula 'yon sa finance department since pinapakuha ko 'yon dahil kailangan kong tingnan ang annual reports ng pera na pumapasok sa kompanya. At dahil na rin malaki ang pumasok na pondo sa mga investments ko, nagamit iyon noong kasagsagan ng pasko para ipamigay sa mga bata sa ampunan.
Inilapag na lamang niya ang mga reports sa aking lamesa bago nagpaalam sa akin na may lalakarin siyang importante. My forehead creased when she turn her back on me and didn't even let me speak up for an explanation.
She didn't comeback and I'm so fucking mad because of that. Naabutan niya kami sa ganoong posisyon. I didn't know that Arida would do that. Alam kong sinadya iyon ni Arida para paghiwalayin kami ng nobya ko. Hindi ako papayag na maghiwalay kami kahit anong mangyari!
"What the fuck, Aslan! My back hurts!" Arida shouted with anger.
Akala ko umalis na ang putangina pero hindi pa pala. I gritted my teeth because of anger. Matalim ko siyang tinignan.
"You're not my woman, Arida. I told you, we are fucking over!" madiin kong sabi sa kaniya. "Sinayang mo na ako, kaya huwag ka ng magtangka pa na babalikan kita!"
Tinaasan niya ako ng kilay at batid ko ang inis sa kaniyang mukha na nakapaskil. "I'm willing to take you back, Aslan. See? She walked out and can't you see the anger in her eyes awhile ago? She's funny!" she chirped.
Kumuyom ang kamao ko. "You will never take me back because I'm in love with my woman!" galit na asik ko sa kaniya.
"She's just your secretary!" she mocked.
Hindi ko namamalayan na tumaas ang palad ko at dumapo iyon sa kaniyang mukha. Wala akong pakialam kung babae pa siya dahil kapag ininsulto niya ang girlfriend ko sa mismong harap ko, hindi ako magdadalawang isip na hindi manakit.
"My secretary, my girlfriend, my property! She's the woman I love!" I hissed.
Dahil sa malakas na sampal na natamo niya, halos hindi na siya makatingin sa akin ng diretso at nanginginig ang kaniyang mga kamay na nakahawak sa kaniyang pisngi.
"A-Aslan... y-you did hurt me," she sobbed. "y-you dare to lay a hand on me because of your damn secretary..."
"I did," I answered, flatly. "I won't hesitate to hurt a woman like you if you insult my girlfriend, Arida." malamig kong turan sa kaniya.
Umangat ang tingin niya sa akin. "W-Why? Bakit siya pa ang napili mo? She's not on the list of your standards. Are you just using her to get even because of what I did? Bakit hindi ko makita ang pagmamahal mo sa girlfriend mo?"
My eyes has no expression at all. Nanatili lamang 'yon malamig at walang buhay. "We are not that showy couple like others do. Respetuhin mo sana ang relasyon naming dalawa ng nobya ko." saad ko.
She gulps. "Respetuhin? Why would I respect her? She's not even a god!" she hissed. "I thought you love me, Aslan..." dugtong niya.
"Respect her because she's my woman, my angel who saves me from my past. She's an angel who didn't disguise herself as a demon. She's not like you, an angel in disguise!" I reprimand.
My jaw clenched when her hand landed on my face for the second time. She's angry and eager to take me back, huh. But I learned my lesson well. She's a conniving bitch.
"Matagal ko ng kinalimutan ang pagmamahal ko sa iyo, Arida. It's over now between us because I found the love I am looking for and I found the woman who is suited for me at my worst. The woman that I want to spend my life for a lifetime." I answered, meaningfully. "-and that is Tatiana." ani ko pa.
"H-Hindi... ako ang mahal mo, Aslan!"
"I don't love you, Arida! I don't fucking have feelings for you either-" she cut me off with a slap.
Kumuyom ang kamao ko, umigting ang aking panga dahil sa galit. This is the third time she did slap me.
"I-I'm sorry..."
Matalim at malamig ko siyang tinignan. "Get out of my sight before I slit your throat and throw you outside my building without a blink!" malamig kong turan sa kaniya.
Mabilis siyang tumalima at lumabas ng aking opisina. Napahilamos ako sa aking mukha at inisip na naman ang senaryong naabutan ng girlfriend ko kanina. Fuck! It's not what she think it is. I'm fucking pushing Arida when she entered my office!
"Fucking shit! I can't do my work properly! Damn it!" galit kong sambit sa aking sarili.
Tumawag ako sa receptionist kung bumalik na siya pero hindi pa raw siya bumabalik. Pasado alas dose na pero wala pa rin Tatiana na dumadating para dalhan ako ng lunch. Saan na naman nagpunta ang girlfriend ko?
Instead of wasting my time thinking about her whereabouts, I took several documents to sign but I can't do my work properly. I sighed, hindi ako mapakali sa aking upuan. I skipped my lunch, I didn't feel my hungriness.
I sighed deeply bago ko hilutin ang aking sentido. "Fuck, I should make up with her. Kapag ganitong galit siya, hindi talaga niya ako papansinin." usal ko sa aking sarili.
I called my friend, Radion, to ask for help and find Tatiana's whereabouts. I dialed his number about two times but he's not fucking answering his phone. I tried calling my girlfriend but she's unreachable now.
So, I decided to call Dave and with just one ring, he picked it up. "Hey, buddy. What a sudden call from you." he greeted.
"Trace her," utos ko.
I heard him sigh. "Who would I trace?"
"My girlfriend, idiot!"
He laughs. "Oh, Tatiana. Okay, what happened?" tanong niya.
I sighed. "Misunderstanding because of Arida," sagot ko. "Just trace her and tell me her whereabouts, I should make up to her. Tangina, ayaw kong mawala siya ng dahil lang sa pesteng Arida na 'yon." I ranted.
"What about Arida? Why is she always at your building?"
"She's fucking desperate to take me back but I don't want to. Nahanap ko na ang babaeng makakasama ko sa habang buhay at ayaw kong mawala ang girlfriend ko sa akin. Fuck! I hate overthinking."
Dave sighed. "Alright, buddy. I'll just trace her, I'll send you the details in five."
I smiled, weakly. "Thanks, buddy. I'll go on the race track later, I got an invitation to join the race."
"Oh, dadalhin mo si Tatiana roon?"
"If she won't forgive me of what she had witnessed earlier, itataya ko lahat ng mayroon ako kahit may masamang mangyari sa akin sa race mamaya." seryosong usal ko.
"Anong oras ba ang race?"
"5pm sharp. Kapag late ako, simulan niyo na lang makipaglaro muna sa kanila. Susunod na lang ako."
"On it, buddy. I'll send you the details."
Ibinaba ko na ang tawag at inayos ang aking mga gamit. Pagkaraan ng limang minuto ay may natanggap akong mensahe mula kay Dave.
From: Dave
She's at home, bro. She's with the kids.
I sighed in relief. I didn't reply to his message. I get my key and suitcase before I walked out of my office.
It's already 2 o'clock in the afternoon. Dadaan muna ako sa McDo para bumili ng makakain ko at makakain ng mga bata at isang tangkay ng tulips para ibigay at suyuin ang girlfriend ko.
Nang makabili ako sa McDo ay dumiretso ako sa sikat na flowershop. Bumili ako ng isang tulips bago muling pinaandar ang sasakyan ko at nagmaneho patungo sa bahay ni Tatiana.
Nasa harap na ako ng kaniyang bahay, nag-aalangan pa akong kumatok dahil baka hindi ako pagbuksan ng girlfriend ko. But I need to get my luck. Wish me luck, self.
I knock three times before the door opens and I saw Tatiana with a cold expression. Pabagsak niyang isinara ang pinto without knowing na naroon ang isa kong kamay na nakasandal kaya napahiyaw ako sa sakit nang maipit ito.
"Ouch, shit!"
Mabilis naman bukas ang pinto at nakita ko ang nag-aalalang mukha ni Tatiana. Napatingin siya sa kamay na hawak ko habang may bitbit na pagkain at tangkay ng tulips.
"What happened?" she asked, concern flashing in her eyes yet her voice was cold.
Nanginginig pa ang daliri kong naipit. "I-I'm good... it's nothing," alanganin kong sagot at pilit na ngumiti sa kaniya. "I'm sorry..." nakayukong usal ko.
"Get in," malamig na saad niya.
Nag-angat ako ng tingin pero wala na siya roon kaya pumasok na ako at isinara ang pinto. Narinig ko ang mga bata na nasa kusina kaya nagtungo na ako roon at tuwang-tuwa sila nang makita ako.
Nang mailapag ko ang McDo na binili ko ay mabilis nilang nilantakan 'yon kaya napatingin ako kay Tatiana at iniabot sa kaniya ang bulaklak na hawak ko.
Kinuha naman niya 'yon pero hindi pa rin nagbago ang kaniyang ekspresyon dahilan para kabahan ako.
Nag-excuse siya sa mga bata na kasalukuyan ng kumakain. Susunod na sana ako kay Tatiana ngunit tinawag ako ni Ryan.
"Kuya, kumain ka na?" tanong niya.
Ngumiti ako sa kaniya. "Hindi pa, eh. Pero kakain na lang siguro ako mamaya, may pag-uusapan lang kami ng ate niyo." sagot ko.
"Ang sungit niyan kanina, Kuya. Mukhang may suyuan na magaganap." he said then giggles. "Good luck na lang, Kuya."
Tumango ako at naglakad palabas ng kusina. Hinanap ko kung nasaan si Tatiana pero wala naman siya sa sala. Napailing na lang ako at umakyat sa kaniyang silid. Naabutan kong nakatanaw siya sa labas ng kaniyang bintana.
Dahan-dahan akong naglakad patungo sa kaniya. Kagat ko ang aking ibabang labi at niyakap siya mula sa kaniyang likuran. I rested my chin on her shoulder.
"I'm sorry, girlfriend..." bulong ko. "Let me explain, please?" pagsusumamo ko.
She sighed. "Explain. Bakit siya naroon sa opisina mo at bakit siya nasa kandungan mo? Bakit kayo magkahalikan noong pumasok ako?" magkakasunod na tanong niya na tila isang imbestigador.
Bumitaw ako sa pagkakayakap sa kaniya at pinaharap siya sa akin. Maaliwalas naman ang kaniyang mukha pero ang boses niya ay may halong inis at iritasyon.
"Itinutulak ko siya palayo sa akin, pero mabilis ang bawat pangyayari, reyna ko... kumandong siya agad sa akin kaya itinutulak ko siya pero bigla na lang niya akong sinunggaban ng halik." explain ko sa kaniya. "Tapos nakikita mo ba ang pamumula ng pisngi ko ngayon? Tatlong beses niya akong sinampal dahil ininsulto ko siya ng paulit-ulit at dahil tumama ang likod niya sa may dulo ng lamesa ko nang itulak ko siya." I continued, pouting.
Kumunot ang noo niya. Hinawakan niya ang kabila kong pisngi para tingnan ang bakas ng kamay ni Arida.
"Namumula nga," bulalas niya. "Ang kapal talaga ng mukha ng babaeng 'yon!" she gritted her teeth. "Banned her in your building, Ayl. I don't want to see her inside your premises." madiin na suhestiyon niya.
"I did, she's banned in my company, baby..." bulalas ko.
Lumambot ang ekspresyon ng kaniyang mukha. "Masakit ba?" kapagkuwan ay tanong niya.
Tumango ako. "Ayos lang, hindi na gaanong masakit kasi hawak mo na," mariin kong usal. "At isa pa, sinampal ko rin siya dahil sa pang-iinsulto niya sa iyo, Tatiana."
Nanlaki ang kaniyang mata. "Aslan, bakit mo ginawa 'yon?" tanong niya.
"Hindi ako magdadalawang-isip na manakit ng kahit sino, Tatiana kung ini-insulto ka nila sa harap ko mismo." pahayag ko. "When it comes to you, I will not hesitate to kill someone who would make such insult to you." dugtong ko pa.
She sighed and caressed my cheeks. "I'm sorry, I act that way..." she pouted.
She's pretty and cute, though. What a walking temptation she is.
"It's alright, my fault. I'm sorry, girlfriend..." wika ko at niyakap siya.
"Huwag ka na ulit magpapapasok ng kahit anong insekto sa opisina mo, Ayl. Ako lang ang papasok roon, ayaw ko ng iba."
I laughed. "Ikaw lang naman ang pinapasok ko, Tatiana..." I uttered, playfully. "Ikaw lang ang papasukan ko, ibig kong sabihin, ikaw lang ang papasok sa opisina ko." pagpapakahulugan ko.
She punched my back. "Itigil mo ang kahalayan mo, kahit saan talaga walang preno ang bibig mo." ungot niya.
"Paano magkakapreno, kung nakatutok nga ang tilapia mo sa bibig ko, dire-diretsong hinahagod ng dila ko." natatawang sambit ko.
"Shit, shut it!" she hissed. "I'm getting wet down there, just so you know," she informed.
Kumalas ako sa yakap namin at tinitigan ang mukha niya kung nagbibiro lang ba siya sa kaniyang sinasabi pero mukhang totoo naman kaya umangat ang gilid ng aking labi.
"Ah, I make you wet, huh." I mumbled. My hands roamed around her delicate body. "I'm wet too. Kanina pa nang makita kita. Gusto na agad kitang angkinin." pahayag ko.
"Huwag mo akong pag-tripan, Aslan..." nahihirapang bulalas niya.
My finger traced her stomach, she was breathless until it reach down her shorts and I slid my finger inside.
She's closing her eyes, she's gripping my shoulder, tightly because of the sensation I give her. Nang dumapo ang aking kamay sa kaniyang hiyas, napaungol siya dahilan para sunggaban ko siya ng halik at kasabay niyon ay ang pagpasok ko ng aking daliri sa kaniyang basang hiyas.
"Hmm..." she moaned.
I finger-fucked her while kissing her thoroughly. She opened her legs widely to give me full access to her flesh.
"A-Aslan... hmm..."
Napakapit siya sa aking buhok nang sakupin ko ang kaniyang leeg pababa sa kaniyang dibdib habang gumagalaw ang aking daliri sa kaniyang basang hiyas. Nagliliyab na apoy ang aking katawan at nais kong tupukin iyon sa pamamaraang gusto ko ngunit hindi ko puwedeng gawin iyon dahil may lakad pa ako.
"Ohh... ahh...!" pigil ang mahihina niyang halinghing sa sarap na namumutawi sa kaniyang kaselan. Bumibilis ang bawat paglabas-pasok ko sa kaniyang hiyas at sinasabayan pa niya ng paggiling ng kaniyang katawan.
"Aslan!" she gasped when she felt her orgasm but I kept on finger-fucking her wetness until she couldn't handle anymore the pleasure, for the second time, she reached her orgasm. "Ohh...! Fuck, Aslan... it's good!"
"Fuck..." I cursed and bit the skin of her neck. "It's just my fingers, my queen," nahihirapang usal ko. "I want to make love with you..." I whispered, "but you need to change, we'll be leaving for my race." I mumbled.
Hinihingal pa siya nang lumayo ako sa kaniya. Nagtataas-baba ang kaniyang dibdib habang nakatingin sa akin. "A-Are you... going to race?" nahihirapang usal niya.
I nod my head. "Yes, queen... or will I just turn down the invitation so we could continue what we are doing?" I asked.
Umiling siya. "I want to watch your race, boyfriend... let's see what you've got in the field." she giggles.
I chuckled. "Okay, change or I'll be the one who will strip you and change your clothes?" I wiggled my brows.
She rolled her eyes on me. "Ako na, baka hindi pa ako matapos magbihis kung ikaw pa ang gagawa." saad niya.
"Oh, that's how your boyfriend being expert," I winked. "Strictly, no sexy clothes. I swear, I will make love to you in front of those fucking people who would dart a gaze at your soul." Banta ko sa kaniya.
Tumango naman siya at ngumiti pa bago kintalan ng halik ang aking labi. "Bihis lang ako, boyfriend!"
Nagpunta siya sa kaniyang closet at kumuha ng damit. Iniwan ko muna siya roon at nagtungo sa baba para kausapin ang mga bata na may ngiti sa labi na tila nanalo ako sa lotto.
"Saya natin, Kuya?" tanong ni Riza.
I smiled, genuinely. "Sure, I'm happy." sumipol pa ako.
Nawala ang gutom ko dahil sa pinaggagawa ko kanina kay Tatiana. Siya tuloy ang gusto kong kainin at hindi literal na pagkain.
"Naka-score ka?" mapaglarong tanong ni Ryan. "Home run ba, Kuya?"
Natawa ako. "Hindi naman, first base lang." pagyayabang ko pa sa bata.
Imbes na sumagot ay nagtawanan na lang kami hanggang sa marinig ko ang boses ng magandang dilag na pagmamay-ari ko.
"Saan kayo pupunta, Ate?" kapagkuwan ay tanong ni Ryan.
"Sasamahan ko ang Kuya Aslan niyo sa race niya. Gusto niyong sumama? Kaso baka gabihin na kami ng uwi."
"Huwag mo na silang isama, Tatiana. Ipapabantay ko na lamang sila." suhestiyon ko.
"Tama si Kuya Aslan, mas mabuting dito na lang po kami." sagot ni Ryan.
Tumango si Tatiana at tumingin sa gawi ko. "Tara na?"
"Yeah, sure. Let's go, it's already 4:30 pm." saad ko.
Nagpaalam kami sa mga bata at nang makarating kami sa labas ng bahay niya ay hinawakan ko ang kaniyang beywang. She's not wearing a sexy clothes but her curves are fucking visible and it gives me a fucking boner.
"Hindi nga sexy ang suot mo, hapit naman sa kurba ng katawan mo ang damit. Nakakapang-init ng katawan, baby..." bulong ko sa kaniyang tainga. "Ang sarap mong tignan na parang pagkain." dugtong ko pa sa malambing na tinig.
"Ulol. Halika na nga!" kastigo niya.
Natawa ako at hinalikan ko siya sa labi. "Tara na at baka kung ano pa ang magawa ko sa iyong kahalayan." usal ko at pinagbuksan siya ng pinto.
KASALUKUYAN naming binagbagtas ang daan patungo sa racing field sa Quezon. Pasulyap-sulyap ako sa girlfriend kong naglalaro sa kaniyang cellphone.
She's wearing a fitted crop-top with her fitted skinny jeans na hapit sa kaniyang maliit na beywang at nakikita ang bawat kurba ng kaniyang katawan. Her hair was tied up in a clean-bun at may maliliit na strands na natira na naging dahilan para mag-stand out ang kagandahang taglay niya.
"Parang ayaw ko ng tumuloy sa race," bulalas ko.
Napaharap siya sa akin. "At bakit hindi?" nakataas kilay na tanong niya.
"Ang sexy mong tingnan, baka lahat ng atensyon nasa iyo na naman mamaya pagdating natin doon." sagot ko.
Napairap siya. "Dapat hindi ka nakikipag-relasyon sa magandang katulad ko," giit niya.
Mahigpit akong napahawak sa steering wheel. "No way, pinaghirapan kita hindi dahil lang sa ganda mo, kung hindi dahil sa kabutihan ng puso mo. Pinaghirapan kita tapos hindi lang rin kita jojowain, walang gano'n."
She chuckled. "Huwag kang magreklamo kung maganda ako, pasalamat ka na lang at nahulog ako sa hambog na kagaya mo."
"Hambog nga, mahal mo naman." giit ko. "Ang ganda-ganda mo, baby... gusto na kitang ibulsa at huwag ipakita sa kanila." natatawang usal ko.
Pansin ko ang pamumula niya. She looks flattered.
"Stop flattering me, Ayl," nahihiyang bulalas niya.
"I love flattering you, you're confidently beautiful, baby. Ikaw lang ang maganda sa paningin ng hambog mong boyfriend." sagot ko. "Kaya bagay tayong dalawa, girlfriend ko. Kasi ikaw maganda, ako naman guwapo. Puwede na tayong gumawa ng magandang lahi."
"Maganda lang pero hindi pa gagawa ng lahi." angil niya.
"Ayaw mo ba sa genes ko? Ang ganda kaya!" rebat ko.
"Saka na lang, kapag may sarili ka ng patayong bahay at handa ka na sa future mo." tanging sagot niya at humarap sa kalsada.
I sighed. "Ikaw lang naman ang future na hinihintay ko," mariin kong sambit. "Nakalaan na sa isip ko na ikaw ang magiging ina ng mga anak ko at magiging asawa ko." dugtong ko pa. "May tatlo naman na tayong chikiting na naiwan sa bahay mo, palitan ko na kaya mga apelyido nila." lumingon ako sa kaniya at nakita ko ang bakas sa ngiti sa labi niya.
Humarap siya sa akin, tinitigan niya ako pero nakadiretso na ang aking tingin sa kalsada.
"-tapos palitan ko na rin 'yong apelyido mo para tuluyan ko na kayong makasama sa bahay ko." banat ko sa kaniya.
"Advance mo naman, boyfriend!" she exclaimed with excitement in her tone.
"Planado na lahat sa isip ko, baby..." buntong-hininga na usal ko. "Ikaw at ako, para sa habang buhay." I uttered, devotedly.
NAKARATING kami sa field pasado alas sais y media ng gabi. Maingay ang paligid at maraming tao. Mausok rin dahil sa mga tambutso ng sasakyan kaya mabuti na lamang may dala akong mask para kay Tatiana.
Hinapit ko siya sa kaniyang beywang, rinig ko ang hiyawan ng mga tao nang maglakad kami patungo sa mga kaibigan ko.
"Hey! What's up, Aslan? Buti nakaabot ka, sayang pa naman ang laking pusta ni Radion para sa kalaban mo ngayon." bati sa akin ni Kael.
"Bakit dinamay mo na naman ako sa kagaguhan mo, Kael! Ikaw ang pumusta roon inutakan mo lang ako, gago!" angil nito.
Humilig sa aking balikat si Tatiana sabay bulong. "Ang kukulit ng mga kaibigan mo, parang may pinagmanahan." natatawang saad niya.
"Mga baliw ang mga 'yan, hayaan mo na." sagot ko naman.
Tinawag ko si Dave at agad naman siyang lumapit sa kinaroroonan namin. "May VIP pass pa para sa girlfriend ko?" tanong ko.
Sumulyap siya kay Tatiana at bumalik ang tingin sa akin na may ngiti sa labi. "Kumuha na ako ng VIP pass kanina pa. Uupo siya sa upuan mo katabi namin," sagot niya.
Lumapit siya sa aking tainga at may ibinulong. "Mukhang mananalo ka ngayon, ah. Dala mo ba naman ang luck charm mo." natatawang bulong niya.
Siniko ko siya. "Gago, suportado niya ako!"
Sumulyap siya kay Tatiana. "Tatiana, bigyan mo ng good luck kiss ang nobyo mo dahil malaki ang pusta ko sa kaniya." imporma niya.
"Kahit matalo siya, dapat kasi sa kalaban ka pupusta para tiba-tiba ka ng pera," basag ng nobya ko kay Dave.
"Ang sakit mo naman magsalita," ungot ni Dave.
"Magpa-doctor ka, tutal mayaman ka naman." pabalang na sagot ni Tatiana na siyang ikinatawa ko.
Tinawag nito si Radion. "Bully ang nobya ng baliw nating kaibigan," sumbong niya.
Kinaltukan siya nito. "Mas baliw ka, bakit ka kasi pumusta kay Aslan. Sabagay, mayaman ka naman, hindi na namin problema." pambabasag rin nitong isa.
Pareho kaming natawa ni Tatiana dahil sa kakulitan ng dalawa. Mga mukhang pera nga ang mga gagong ito.
Inayos ko ang gear ko habang nasa tabi ko si Tatiana. Pagkalipas ng limang minuto, tinawag na kami ng emcee dahil magsisimula na raw ang race.
Hinapit ko ang beywang ng girlfriend ko at kinintalan ng halik ang kaniyang noo at labi para sa aking lucky charm. Maraming naghiyawan at hindi sila magkamayaw.
"Cheer me up, baby, and wish me luck," I mumbled.
"Go, boyfriend! I love you!" she giggled and I kissed her lips once more.
"I'll claim my prize if I win," kumindat ako.
Nanlaki ang mata niya pero umangat ang sulok ng kaniyang labi. "Sure, you'll claim your prize, so wish you a good luck!" hamon niya.
"Huwag mo akong hahamunin, baby..." I paused, kissed her temple and lean down to her ear and whispered, " hindi kita aatrasan, kahit magdamag pa 'yan hanggang sa hindi ka makalakad." kumindat ako at nagsimulang maglakad patungo sa sasakyan na pinakuha ko kay Radion kanina.
The people cheered, I just smiled but seriousness was visible in my eyes. Pumasok ako sa loob ng sasakyan ko at pinaandar ang kotse. Nasa tamang kondisyon naman na ito ayon kay Radion at Kael.
Nagsimula na ang race, mabagal lang ako sa umpisa dahil gusto ko munang pagtripan ang kalaro ko. Wala pala si Trent sa bench kung saan nakaupo ang mga gago dahil lumipad patungo sa ibang bansa pero nakipag-pustahan rin daw ayon kay Haris.
Nang makalagpas ako sa pakurbang daan, I pulled up my speed and I can sense the chirping and cheering of the crowd. Mas ginanahan pa ako nang malampasan ko ang aking kalaban at sa bench kung nasaan ang nobya ko.
Kinabig ko ang manobela para sa smooth curve na daanan at pinakain ng alikabok ang aking kalaban. Nakangisi ako, ipapanalo ko ang laro para sa prize ko mula sa girlfriend ko. Sayang rin kasi 'yon.
I'm done with the last lap kaya binagalan ko pa. Pero noong makapantay sa akin ang kalaban, umangat ang gilid ng aking labi at hinayaan siyang mauna ng kaonti sa akin. At dahil nasa kondisyon ang sasakyan ko, I pulled up my speed at iniwan ko ang kalaban ko hanggang sa makarating ako sa finish line.
Hinihingal ako, mabilis kong tinanggal ang helmet na suot ko maging ang aking mask. Hindi ako bumaba sa sasakyan ko at hinayaan ko ang mga tao na lumapit roon pero hinawi sila ng mga kaibigan ko.
I smiled, coolly.
Bumaba ako sa aking sasakyan nang makita ko ang nobya kong papalapit sa akin at ikinawit niya ang kaniyang mga kamay sa aking batok. Hinihingal pa rin ako pero wala na akong pakialam at bigla ko na lamang hinalikan ang kaniyang labi, sa harap ng maraming tao.
Radion and Haris knows what to do, no media. No taking of pictures. They know the rules and if someone took a single photo of me and my girlfriend, alam na nila kung ano kanilang kalalagyan.
"I won, baby... what's my prize?" I whispered in between our lips.
She formed a smile on her lips. "I'm the prize, baby..." she answered. "You can do whatever you want to do with me, I'll surrender devotedly." she continued.
I chuckled. "I'm excited about my prize, so where to go? My unit or let's just check-in?"
"Check-in tayo," she said, huskily.
"Fuck, you're such a tease, baby... I badly want to claim you, sensually," I mumbled. "Let me have you, unconditionally and I'll make you pregnant this time." bulong ko at siniil ng halik ang kaniyang labi.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro