Chapter 32
I'm busy with these bunch of papers above my desk while smiling ear-to-ear kaya hindi ko pa matapos-tapos. Naisipan kong buksan ang isa kong monitor kung saan ay nakikita ko ang mga trabahante ko at ang bawat ginagawa ng babaeng mahal ko.
Yes, she's my woman, my property now. Ang ganda naman kasi ng girlfriend ko, hindi sa nagyayabang ako pero hanggang ngayon ay kinikilig pa rin ako mula noong sinagot niya ako. It's exactly two months ago and we just celebrated our second month being a couple last week at Elegant Hotel.
We enjoyed their food and especially her. I enjoyed eating her the whole day. Sa tuwing naaalala ko kung paano siya humalinghing sa bawat haplos ko, sa bawat pagsipsip ko sa kaniyang katawan para markahan siya. Fuck! Naiisip ko pa lang ang nangyari sa amin, tinatayuan na ako.
I just shook my head and look at monitor. I saw her reading while typing on her computer. Marami rin tambak na trabaho sa kaniyang lamesa. Napasapo ako sa aking noo.
"Am I a cruel boyfriend for giving her a heavy time just finished that fucking reports?" I asked myself.
While staring at the CCTV, I saw her glance at the camera as if she knows someone is watching her. She smiled, genuinely. Napangiti tuloy ako at nakaramdam ng kilig. Tumawag ako sa intercom sa tapat niya at nakita kong sinagot niya iyon.
"Aren't you busy, Lewis?" bungad na tanong niya sa akin.
"Hey, my queen. Busy aren't you?" I asked back.
Nakita ko ang pag-irap ng mata niya. "As you can see, you open again your monitor, I'm pretty busy here." sagot niya.
"Of course, I love watching my woman." nakangiting sagot ko. "Come over to my office, baby. Finish that in here so you could have relaxed on your back in my room." I suggest.
She thinks. "Huwag na. Mas lalo lang akong hindi matatapos at ma-re-relax kung nariyan ako habang ikaw nakatitig sa akin." she answered, jokingly.
I laughed. "No worries, I won't disturb my secretary."
"Ulol! I won't disturb ka pang nalalaman riyan, tapos mamaya wala ka na rin natapos na trabaho dahil sobra kang nagagandahan sa akin." mapaglarong usal niya.
"Maganda ka sobra, reyna ko." sagot ko.
"Shut it, Lewis. Tapusin mo na rin ang ginagawa mo. I know you're watching over me, boss. Stop it." usal niya mula sa kabilang linya. "I don't to go there because I don't want my name being your building's top issue. Sumikat pa ako, edi maraming nagkandarapa sa akin." seryoso ngunit may halong biro sa kaniyang tinig. "Alam mo naman ang mga empleyado mo, may lahing tsismosa."
I sighed in defeat. "Fine, it's alright. Ibaba ko na, may tatapusin pa ako." pagsuko ko. "I love you, my queen."
Hindi na siya nagsalita, she didn't replied back with my I love you's. She just hang up. Tinapos ko na rin ang mga papeles na kailangan kong tapusin. Hindi ko namamalayan ang oras dahil sa pagiging abala ko sa mga binabasa at pinipirmahan ko.
Nagulat ako nang magbukas ang pinto ng opisina ko at iniluwa roon ang napakaganda kong dilag na may dalang tray.
"It's lunch time, Mister." sambit niya. "Aren't you still done?"
I turned off my computer at niligpit ang iilang papeles na nakakalat sa lamesa ko. "Not yet. Ang dami ko pang pipirmahan. Ikaw? Pagod ka pa kahapon tapos pumasok ka pa. Sabi ko sa iyo huwag ka ng pumasok at ipapagawa ko na lang sa iba ang trabaho mo kanina." sabi ko sa kaniya.
Umiling siya. "Hindi ko pa tapos, baka mag-overtime ako later." sagot niya at inilapag ang tray. "Huwag ka ng umangal, baka hindi ka rin lang papasok kung hindi ako pumasok, Ayl."
Pilyo akong natawa. "Hindi talaga ako papasok dahil sisipsipin pa kita hanggang sa hindi ka makapaglakad. Gusto mo ngayon na?" pilyong tanong ko.
"Gago! Huwag kang mahalay riyan. Kumain na lang tayo."
"Buti sumabay ka sa akin, concern ka sa akin niyan?" I teased her. Lagi kasi siyang hindi sumasabay sa akin. Nagkakaroon kasi ng topak ang dilag ko minsan.
Kumurap-kurap ang mata niya. She's actually pretty yet cute while doing that. "What? Tumigil ka, Ayl kung ayaw mong masapak kita, ano palag ka?"
I just giggle. "Of course! Lalaban ako, halika rito," usal ko na may halong mapaglarong ngiti sa aking labi.
"Ulol! Kumain na nga lang tayo, nagugutom na ako."
"Ako rin nagugutom at may gustong kainin. Hindi nga lang literal na pagkain. Tilapia siya na dapat kong sipsipin at sisirin. Fresh tilapia ang gusto ko." sagot ko sabay kindat sa kaniya.
Naupo siya sa harap ng table ko kung saan may isang upuan roon. Pinanlakihan niya ako ng mata. "Stop making fun, Ayl. Matinong pagkain ang kailangan ko, nabagok ka ba at nakalimutan mong hindi tayo nag-breakfast?" mataray nitong sabi sa akin.
"Maayos naman ako, e. Gusto ko nga ng tilapia kasi." I teased her even more.
Napatayo siya. "Tangina, makaalis na nga lang! Pucha!" pagmumura niya.
Kumunot ang aking noo at naging seryoso ang mukha ko. Tumalikod na siya at handa nang humakbang pero agad akong nagsalita dahilan para mapatigil siya.
"Subukan mong lumabas ng opisina ko, lalabas kang buntis rito." seryosong usal ko.
She faced me with a sharp look. "Lalabas na nga ako, paano mo ako mabubuntis? Naapakan mo na naman ang utak mo, Lewis." sarkastiko at iritadong sagot niya.
Tinawag na naman niya ako sa apelyido ko. May parusa sa akin ang magandang dilag ko na ito.
Tumayo ako sa aking kinauupuan. Hindi siya gumalaw sa kaniyang kinatatayuan para makalabas ng opisina ko pero hindi niya ginawa. Naglakad ako palapit sa kaniya, umatras siya kaya napangisi ako.
"Huwag mo nga akong lapitan," ungot niya.
"Paano kung ayaw ko, may magagawa ba ang girlfriend ko?" giit ko naman.
Tumigil siya sa pag-atras. "Wala. Wala akong magagawa kaya huwag mo nga akong tarantaduhin, Lewis." masungit na turan niya.
"Now you know, baby," sagot ko at napangisi sa kaniya.
Lumapit ang mukha ko sa kaniyang mukha at hinapit ko ang kaniyang beywang at napakapit siya sa aking batok. I cornered her sa may bintana. Oh, nice view while doing nasty and kinkiness with her.
"Ikaw ang gusto kong kainin, baby," I said, playfully. She's just staring at my eyes.
"Fuck it, Ayl. I want a proper meal. Nagugutom na ako tapos makikipaglaro ka pa sa akin. Nakakairita ka." masungit na turan niya.
I smirked. "May dalaw ka ba?"
Natigilan siya. Nag-iwas siya ng tingin. Now I know kung bakit masungit ang girlfriend ko ngayon. May monthly period pala. I heaved a sigh. Matinding suyuan at alaga na naman ito. Knowing her monthly period subside on her, her abdomen will get hurt any minute.
Menstrual cramps.
"Do you have your sanitary pads? If none, I'll just go down to buy you one."
Umiling siya. "Nakalimutan kong magdala."
I just nod my head. "Okay. I'll buy you a pack later. Let's eat our lunch." sabi ko at inalalayan siya sa pag-upo at pagkatapos ay hinalikan ko ang kaniyang sentido. "I'm sorry for making fun of you." paghingi ko ng tawad sa kaniya.
"Kain na tayo. Kasi kung sa labas pa ayaw kong ma-tsismis ng mga empleyado mong feeling reporter." buntong-hiningang sambit niya.
Here she is again. She's not fond of tittle-tattle. She hates it, actually. Bumitaw siya sa pagkakakapit sa aking batok pero hindi ko binitawan ang beywang niya.
Dumukwang ako para kintalan ng halik ang labi niya. She smiled yet she punch my abdomen.
"Ouch!" I shrieked.
"Kiss stealer!" she exclaimed.
I chuckled. Binitawan ko na siya at kumuha ng isang upuan para tabi kami. Pinanood ko siyang ihain ang laman ng styro. She's perfect to be my wife. She knows how to cook, value people around her and most especially, she's good at taking care of children pero mas mganda sana kung anak namin ay aalagaan niya. I know, she will be the best wife and mother in th future. Our future!
"Eat, Ayl. Kailangan mo 'yan, hindi pagkain ang kakain sa iyo." kapagkuwan ay sabi niya.
Kumain lang kami ng tahimik hanggang sa matapos kami. It's already one o'clock in the afternoon and we need to finish our paperwork.
"I'll get going, boyfriend!" paalam niya.
Ipinulupot ko ang aking kamay na parang ahas sa kaniyang beywang. "Hmm, I'll miss you. Can't you just stay here in my office?" I pouted like a fucking baby.
She shook her head. "No, we can't finish our work, boyfriend. Don't be a hard-headed boyfriend, masasapak kita." giit niyang sagot. "And don't miss me that much, you'll get crazy over me. Stop being clingy, Mister."
Yeah, she's just outside my office, I shouldn't miss her but damn! I'm clingy and I just want to watch her all day long.
"I'll drive you home later, then?"
"Always, just stop driving me crazy." she giggles.
Naalala ko pa pala ang kaniyang sanitary pad. "Oh, how about your sanitary pads? I'll go outside to buy you," I insisted. "Sayang talaga," mahinang dugtong ko.
Pinanliitan niya ako ng mata. "Sayang ang alin?" she asked, curiously.
"Ang ganda sana ng view, makikita mo sana ang view sa labas habang naglalabas pasok ako sa tilapia mo," natawa ako sa aking kahalayan.
Kinaltukan niya ang aking ulo. "Itigil mo ang kahalayan mo, Aslan." saad niya.
"Sayang kasi 'yong tilapia, naging sarsiado pa." giit ko pa. "Malapot at mapula ang sauce. Minsan nagiging dinuguan rin." pailing-iling na sambit ko. "Sarap pa man din ng tilapia."
"Hoy! Ang sagwa mo, Aslan. Tumigil ka." suway niya sa akin.
"I'll miss you, yeah?"
"Okay."
"I'll finish these papers later, I'll buy you pads outside." sagot ko.
Dinampian ko ng mariin na halik ang kaniyang noo bago ang kaniyang labi. Binitawan ko na rin siya at hinayaan siyang lumabas ng opisina ko. Inayos ko ang sarili ko nang maisipan kong isama na lamang pala siya sa pupuntahan ko.
Kinuha ko ang susi ng kotse ko maging ang aking wallet at cellphone. I locked my office and walk towards my secretary/girlfriend's desk. She was doing something when she feel my presence in front of her.
"W-What are you doing here?" nauutal na tanong niya. Mahina rin ang boses niya.
"Come with me," saad ko at namulsa.
"Where to? Haven't you seen, I'm busy."
I heaved a sigh. "I'm your boss, come with me. Turn off your computer." utos ko sa kaniya.
She rolled her eyes and do what I told her to do.
"Get your important things, including your wallet and phone." sambit ko pa.
Inirapan niya ako at hindi na lamang nagsalita. Inutusan ko ang isa sa mga kaibigan niya sa building ko na kapag hinanap ako at ang sekretarya ko ay sabihin na wala ako.
"Kapag may naghanap sa akin o maski sa sekretarya ko, sabihin niyong wala kami at may importanteng lakad." utos ko. Napansin kong pinanlakihan siya ni Ms. Dencio ng mata na tila may kailangan i-explain ang nobya ko.
"Just do what he told you, Ria." sabat ni Tatiana at kinindatan ang empleyado ko.
Nauna akong naglakad at sinundan naman niya ako hanggang sa makapasok kami sa elevator at bumaba sa ground floor.
"What's with you and Ms. Dencio? What was her expression like you have to explain to her?" I asked out of curiosity.
She shrugged her shoulder and answered. "It's just a girl's talk, boyfriend." nakangising sagot niya.
Napailing na lamang ako at pinagbuksan siya ng pinto sa passenger seat.
"Saan ba tayo pupunta?" tanong niya.
"Bibili lang," maikling sagot ko.
"Bibili lang bakit kasama pa ako?" nagtatakang tanong niya.
I just sighed and looked at her. "Ayaw kong maiwan ka roon, Tatiana. Kasi kapag iniwan kita sa kompanya, hindi kita maipagtatanggol sa mga tsismosang sinasabi mo." malumanay na sagot ko.
"Kaya ko ang sarili ko," giit niya.
"It is, yes but with your state right now? Menstrual cramps, no freaking way I would let my girlfriend stay there." madiin kong sagot. "At kaya kita isinama, kasi may pupuntahan pa tayong paraiso na tiyak kong magugustuhan mo." dugtong ko pa.
Napansin kong tumingin siya sa akin. "Sabi mo bibili tapos may paraiso ka ng nalalaman riyan, ang gulo mo, Mister."
"Sayo lang ako magulo, Misis." banat ko.
Hindi nakaligtas sa aking mata ang pamumula ng kaniyang mukha.
"Hindi mo pa ako asawa," usal niya.
I chuckled. "Magiging asawa kita tapos magiging ina pa ng mga anak ko." muling banat ko. "I want you to be the mother of my children and my wife."
"Paano kung ayaw kitang maging asawa at anak ng mga anak ko?" prankang tanong niya. "Kapag hindi ka tumigil sa kapilyuhan mo, buburahin ko ang kinabukasan mo." banta niya.
Napatingin ako sa kaniya. "Kapag sinira mo ang kinabukasan ko, hindi tayo makakabuo, baby..." I chuckled. "Pero kung ayaw mo akong maging asawa't ama ng mga anak natin, ipipilit ko pa rin hanggang kaya ko pa."
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro