Madaling araw na nang nagising si Tatiana. Maayos na ang kaniyang pakiramdam at kumunot ang kaniyang noo nang maramdaman niyang may nakahawak sa kabila nitong kamay at mahigpit ang pagkakahawak roon.

Naalala niya lang ang paghatid sa kaniya ng kaniyang amo at nakatuloy siya sa sasakyan nito habang nasa biyahe sila.

Binuhat ba niya ako hanggang sa silid ko? Nagtatakang tanong ni Tatiana sa kaniyang isipan.

Bumangon siya at tinitigan ang lalaking nakakunot ang noo at mahimbing ang tulog nito. Lihim siyang napangiti at pinagmasdan na lamang ang kaniyang amo.

"Ginagawa mo talaga ang lahat para suyuin ako..." mahinang bulong niya. "Kung sana hindi ka lang hanggang salita... hulog na hulog na siguro ako sa iyo."

Tinanggal niya ang pagkakahawak ni Aslan sa kaniyang kamay at maingat na umalis sa kaniyang kama. Muli siyang sumulyap sa binata at napansin na suot pa rin nito ang kaniyang pang trabaho.

She sighed deeply and smiled bitterly bago siya lumabas sa kaniyang silid at nagtungo sa kusina. Naabutan niya si Ryan na naghahanda ng agahan.

"Ang aga mo naman, Ryan?" tanong niya.

Lumingon sa kaniya si Ryan at nginitian. "Magandang umaga, ate Tatiana. Maaga kasi akong nagising at hindi na nakatulog kaya naisipan ko na lang na maghanda ng agahan." sagot niya.

Ngumiti lang si Tatiana at tinulungan si Ryan na magluto ng agahan. Muling lumingon sa kaniya si Ryan at kuryusidad siyang tumitig dito.

"May dumi ba ang ate sa kaniyang mukha?"

Umiling si Ryan. "Wala naman po, ate," sagot niya. "kagabi po pala, si Kuya Aslan po ang naghatid sa inyo sa inyong silid. Ayos na ba ang pakiramdam mo ate?"

"Oo naman, ayos na ako."

"Kung makikita mo lang sana ang pag-aalala sa mukha ni Kuya Aslan... para siyang natutuliro at nakikiliting uuod na hindi mapakali." ani Ryan.

Natawa si Tatiana sa kung paano nito i-describe ang kaniyang amo. "Ganoon talaga ''yon, nagpapagood-shot lang sa inyo."

Bumuntong hininga si Ryan. "Pero seryoso ate, batid ko sa mukha niya na may nararamdaman siya sa iyo. Torpe lang siya siguro dahil ang ganda mo at natatakot na ma-reject."

Hindi nagsalita si Tatiana, ipinagpatuloy niya ang paghihiwa ng rekado sa lulutuin nilang agahan.

"Guwapo siya, Ryan. Mayaman at may pinag-aralan..." panimula nito. "Pero hindi kami magkapareho ng mundo, mas angat siya sa buhay at hindi kami nababagay."

Ryan looked at her. "Pero may nararamdaman ka sa kaniya, ate? Gusto mo ba siya?"

She smiled, nod her head. "I like him, Ryan. Gusto ko siya pero hindi ko puwedeng ipilit ang sarili ko sa kaniya dahil katulad ng sabi ko, mataas siya mababa lang ako."

"Hindi naman nasusukat sa antas ng lipunan kung magmamahal ka, e. Kung mahal mo, mahalin mo lang."

Napailing na lamang ako sa kaniyang sinabi at inihanda na ang lulutuin na almusal. Iniwan siya ni Ryan dahil naglinis ito sa likod-bahay kaya siya ang naiwan sa kusina.

Nakatalikod ito, hindi niya napansin si Aslan na nakasandal sa pintuan ng kusina. Bagong gising ang lalaki at una niyang pinuntahan ay ang kusina dahil amoy niya ang masarap na halimuyak ng pagkain.

Pinapanood niya lang si Tatiana. He swallowed a lump on his throat when Tatiana started to sway her waist, a little bit sexy that made him groan a little. He closes his eyes because of frustration and he felt hot suddenly on his entire system.

Hindi siya gumawa ng ingay at dahan-dahan naglakad patungo kay Tatiana. Nagulat ang dalaga nang iyapos ni Aslan ang kaniyang kamay sa beywang nito at isinubsob ang kaniyang mukha sa balikat nito.

Napapitlig si Tatiana at naiinis na sininghalan ang lalaki. "A-Ano ba, Aslan! Lumayo ka nga, nagluluto ako at baka makita ka pa ng mga bata!" inis na sikmat niya.

"Damn, you're sexy while swaying your waist, baby..." malanding bulong niya. "I felt hot and I think I have a fucking boner right now... damn your delectable ass..."

Itinigil ni Tatiana ang paghahalo, mariin siyang pumikit at hinarap si Aslan. "Shut up, Lewis and soften your fucking hard on!" inis na singhal niya.

Inilapit ni Aslan ang mukha nito sa dalaga. Halos ilang pulgada na lamang ang layo ng kanilang labi. Naduduling na rin si Tatiana kaya nag-iwas siya ng tingin.

"May sinasabi ka, Tatiana?" malamyos ang boses na tanong ni Aslan.

Kusang itinulak ni Tatiana si Aslan at kumuha na lamang ng pinggan at inilapag sa hapag-kainan. Iniiwasan na nga niya ang kaniyang amo pero lapit naman ito nang lapit sa kaniya.

"Lumayo ka nga kasi sa akin, Mr. Lewis!" pigil hiningang usal niya. "Naiinis na ako sa kagaguhan mo, punyeta!"

Aslan raised a brow at her. "You're beautiful when you blush..." saglit na natawa ang binata. "And you're fucking cute when annoyance plastered on your face, woman." tuloy niya.

Tatiana raised her middle finger. "Huwag mo akong ingles-inglesin, punyeta ka!" bulyaw nito. "Nasa Pilipinas ka, wala ka sa ibang bansa, gago!" pagmumura niya.

Naiinis na si Aslan. "Bakit ba pinagmumura ako? Bakit hindi mo na lang ako mahalin?" naiinis ngunit pilyong tanong nito. "Ayaw mo ba akong maging liwanag ng buhay mo?" banat niya.

Pinanliitan siya ng tingin ni Tatiana. "Alam mo, Mr. Lewis, gaano po ba kakapal ang mukha mo? Ilang pulgada po ba ng semento ang inilagay? Nagiging katulad ka na ng EX mo, e." gigi na sambit ni Tatiana. "Pareho kayong makapal ang mukha, ano?" masungit na usal niya at muling tinalikuran si Aslan.

Hindi pa siya nakakahakbang ngunit nahila na naman si ni Aslan. Pinaharap siya nito at tinitigan sa mata. "Ano ba ang gagawin ko sa iyo, Tatiana? Tangina, naguguluhan kasi ako. I can't even answer my own question." pahayag nito.

"Wala kang gagawin sa akin, Mr. Lewis. Ang mabuti pa, tawagin mo ang mga bata at mag-aagahan na dahil papasok pa tayo sa trabaho."

Marahas na bumuntong hininga si Aslan at napapikit naman si Tatiana. Aminado si Aslan na gusto niya ang dalaga ngunit hanggang doon lamang iyon at wala ng iba pa ngunit bakit tila nag-iiba ang ihip ng hangin.\

"Damn it, woman. You're cursing me when in fact you have a debt to pay in me..." mariing bulalas niya. "Can I get your payment now?"

Inirapan siya ni Tatiana at napakuyom ito ng kaniyang kamao. Hinapit siya lalo ni Aslan at rumehistro sa kaniyang buong pagkatao ang kuryenteng dulot ng kanilang balat na magkadikit.

"Babayaran kita mamaya! Okay na? Maaari mo nang tawagin ang mga bata para kakain na." kagat labing sambit nito.

Para silang mag-asawa na naglalambingan sa kusina at ang kanilang mga anak ay ang tatlong inampon ni Tatiana.

Aslan chuckled. "We look like a family, woman..." natatawang saad nito. "You, cooking our breakfast and me, calling our children so we could eat together at one table. Happy family, right?" pilyong sabi niya.

"Kung gusto mo ng happy family, edi mag-asawa ka na. Hanap ka ng babaeng papakasalan mo, ulol!"

Napapikit si Tatiana nang maramdaman nito ang pagpisil ni Aslan sa kaniyang beywang. Naghatid iyon ng kiliti sa kaniyang katawan at sa pagmulat ng kaniyang mata, ang kanilang labi ay kamuntik nang nagdikit sa isa't-isa.

"Gusto mo pakasalan na kita? Bakit pa ako hahanap kung nasa harapan naman na kita?"

Sinuntok ni Tatiana ang binata. "Kilabutan ka nga sa sinasabi mo! Hindi ako magpapakasal sa iyo, ano! Ang kapal mo naman, ano ka gold?" iwas tingin na sabi ni Tatiana dahil ramdam nito ang pamumula ng kaniyang pisngi.

Aslan didn't utter a word, he looks like he didn't want what Tatiana said to him. Nakaramdam siya ng kaonting kirot sa kaniyang dibdib noong talikuran siya ni Tatiana.

Rumehistro ang malamig na ekspresyon ng kaniyang mukha. "Balang araw, maglalakad tayong dalawa patungo sa altar. Ihaharap kita sa Poong Maykapal, manunumpa ng walang hanggang pag-ibig." makahulugan at malalim na usal nito.

Nanlamig si Tatiana sa sinabi ng kaniyang amo. Napakagat siya ng kaniyang labi dahil sa pagpipigil ng ngiti.

Ganiyan ka ba talaga, Aslan? Mabulaklak magsalita?

Tumikhim ito bago nagsalita. "Be a real man, Aslan, don't use me just for your fun. I'm not working as one of your entertainers, so don't play with me."  she coldly, mumbled.