Chapter 24
Pumasok si Tatiana sa kanilang opisina at hindi inalintana ang bawat mapang-husgang titig ng kaniyang ibang mga kasamahan. Kina-iinggitan siya ng kaniyang mga ka-trabaho dahil alam na siguro nila ang tungkol sa nangyari kagabi.
Mabuti na lang at hindi nagtanong ang mga bata na nasa kaniyang bahay kung bakit namumugto ang kaniyang mga mata kaninang paggising niya.
"Paano niya kaya inakit si Sir Aslan, ano?" rinig niyang bulong ng iba nitong ka-trabaho.
"Oo, nga. Ginayuma yata niya ang amo natin."
"Sus! Ginagamit lang niya ang kaniyang kagandahan para umangat sa buhay..."
Masasamang komento ang kaniyang naririnig ngunit binalewala niya iyon. Dapat hindi na siya pumayag sa kung anong hinining pabor ng kaniyang amo.
Naupo siya sa kaniyang swivel chair, hinihilot ang kaniyang sentido. Ramdam niya ang lamig na bumabalot sa kaniyang katawan at masama rin ang kaniyang pakiramdam.
Makalipas ang ilang minuto ay nagdagsaan ang mga patong-patong na papel sa kaniyang lamesa. Halos hindi na iyon kapantay ng kaniyang ulo kaya mas lalo siyang nahilo dahil doon.
Nasasaktan pa rin siya kahit na pagpapanggap lang iyon. Minamaliit siya ng ibang tao kahit hindi nila alam ang buo niyang pagkatao. Mabigat ang kaniyang pakiramdam, may kung anong tumutusok sa kaniyang dibdib sa alaalang hindi man lang siya ipinagtanggol ni Aslan sa party na iyon.
Nagpatuloy siya sa kaniyang trabaho at hindi man lang napansin na dumating na ang boss nila. Wala siyang pakialam sa paligid at sa kung ano-anong mga panlalait o masamang komento ang naririnig niya.
She knows herself better. It won't affect her lifestyle, humiliation won't degrade her life. She's strong enough to carry that principle in her life. It wasn't easy but it was enough to fulfill her dreams with her hard work.
Tumunog ang intercom nito at napahinga nang malalim bago iyon sagutin. Rinig niya ang pagbuntong hininga ng nasa kabilang linya at alam niya kung sino ang tumatawag.
"May kailangan po kayo, Mr. Lewis?" mahinahon na tanong niya.
"Coffee... bring me a coffee, Ms. Morgan."
Iyon lang ang utos sa kaniya ni Aslan, ang ipagtimpla ito ng kape. Kaysa tumunganga, nagtungo siya sa pantry para ipagtimpla ito dinala sa kaniyang opisina.
Bakas ang panginginig ng kaniyang katawan dahil mabagal ang kaniyang paglalakad patungo sa opisina ng kaniyang boss. Nang makarating sa pintuan ay hindi na siya nag-atubiling kumatok at basta na lamang niyang binuksan ang pinto.
She was walking without even glancing at her boss. Tanging sa kape lang nakatuon ang kaniyang pansin. Inilapag niya ito sa lamesa ni Aslan.
"May iba pa po ba kayong ipag-uutos?" malumanay ang boses nito para hindi ipakita na masama ang kaniyang pakiramdam.
Napansin yata ni Aslan ang kaniyang panginginig kaya napatayo ito mula sa kaniyang kinauupuan. Kumunot ang kaniyang noo habang pinagmamasdan si Tatiana na nakayuko lamang. Kita nito ang kaniyang pamumutla ngunit hindi niya pinangunahan ang dalaga.
"I want you to go home," bulalas niya. Inangat siya nang tingin ni Tatiana na may pagtataka.
She faked a smile. "Why would I, Mr. Lewis? Marami pa akong gagawin na trabaho." sagot ng dalaga.
Tumayo si Aslan sa kaniyang pagkaka-upo dahilan para umatras si Tatiana at muling yumuko. Pilit na pinapagaan ang kaniyang pakiramdam ngunit nakahalata ang kaniyang amo.
"Namumutla ka, Tatiana... gusto ko lang na magpahinga ka at saka na tayo mag-usap kapag magaan na ang pakiramdam mo," Aslan said, worriedly.
"I-I'm fine, sir Aslan!" agap niya. "Hindi kasi ako nakapag-ayos kaya ang putla ng mukha ko." tanggi ni Tatiana.
Mas lalong kumunot ang noo ni Aslan at agad na nilapitan ang sekretarya. Walang nagawa si Tatiana kung hindi ang magpumiglas sa hawak ni Aslan sa kaniyang palapulsuhan.
"A-Ano ba! Ayos lang ako, Mr. Lewis!" angil niya.
Hinila siya ni Aslan at mas pinalapit pa sa kaniya. Nagtama ang kanilang tingin ngunit agad rin na nag-iwas ang dalaga.
"You're sick," matigas na usal ni Aslan. "I'll take you home, Tatiana. Huwag matigas ang ulo mo." may pagbabanta sa boses ni Aslan.
Umiling si Tatiana sapagkat ayaw niyang umuwi dahil marami pa siyang trabaho. Hindi rin niya maintindihan at bigla na lang bumilis ang tibok ng kaniyang puso.
"L-Let me go, Mr. Lewis.... please?" nauutal na sambit niya.
Aslan hold her chin and make her look up on him. Bakas ang panghihina sa mga mata ni Tatiana. Dumako ang tingin ni Aslan sa labi ng kaniyang sekretarya na halos maglaho na ang kulay rosas na kulay nito.
Pinipigilan niya ang sariling huwag kintalan ng halik ang dalaga kaya kinagat niya na lamang ang ibabang labi. Ganoon rin ang ginawa ng kaniyang sekretarya na mas lalong nagpakunot ng kaniyang noo.
"Damn, Tatiana, your lips was tempting me to kiss it..." mahinang usal niya. "P-Please, don't bite it, sweetie..." nahihirapan na sambit niya.
Nagtatakang tumitig si Tatiana sa kaniyang amo. "A-Anong sinasabi mo Mr. Lewis?" nauutal na tanong niya. "Ano na naman itong pakana mo na ito?"
Lumayo si Tatiana sa kaniyang amo at inilibot ang kaniyang mga mata sa loob ng opisina ni Aslan. Iniiwasan niyang magtama ang kanilang tingin dahil mas doble ang pagbigat ng kaniyang nararamdaman. Nakaramdam rin siya ng hilo, nanginginig rin ang kaniyang katawan.
"Tatiana, about last night-" naputol ang sasabihin nito nang magsalita si Tatiana.
She looks brave but deep inside her, she felt pain. "Nothing to worry about last night, Mr. Lewis. Ayos lang sa akin." She faked a smile on him. "Just chase her back para hindi na ako madamay pa..." dugtong niya.
Napahilamos si Aslan sa kaniyang mukha. He looks frustrated. "I won't chase her, Tatiana! Tangina, itinutulak ko siya palayo sa akin... kasi gusto kong maging parte ng buhay mo..." pahayag niya.
Nabigla si Tatiana sa salitang binibitawan ni Aslan. Itinuro niya ang sarili niya, nagbabadya na rin tumulo ang kaniyang mga luha. "G-Gusto mo akong maging parte ng buhay ko? Mr. Lewis, hindi naman yata nararapat iyon kasi mali, maling-mali na magkaroon tayo ng relasyon!"
Mabilis na hinila ni Aslan si Tatiana at idiniin sa kaniyang katawan. Para na silang nagyayakapan sa ganoong posisyon. Hinahaplos ni Aslan ang buhok ni Tatiana at ramdam niya ang mainit na katawan nito.
"I'll take you home, Tatiana." bulong niya.
Napapikit na lamang si Tatiana at hindi na nagreklamo pa nang bitawan siya ni Aslan.
"Pack your things," puno ng pinalidad sa kaniyang boses. "I'll wait for you in the parking lot and let's talk." makahulugan na usal nito. "Go out, Ms. Morgan." malamig at ma-otoridad na taboy nito.
"I-I can't-" hindi na niya naituloy ang sasabihin niya at bigla na lamang nandilim ang kaniyang paningin. Mabuti na lamang at nasalo siya ng kaniyang amo.
"Fuck! Fuck! Fuck! Tatiana, fucking wake up, please!" tinatapik-tapik ni Aslan ang pisngi nito pero hindi pa rin nagmumulat ng mata ang kaniyang sekretarya.
He carried her bridal style at ipinasok ito sa silid ng kaniyang opisina. He called his doctor and Radion to come over immediately in his company.
"Damn it, Radion! Call him as much a possible and get your fucking ass in my company!" galit na sigaw niya sa kausap.
"Kumalma ka, Aslan. Bakit ba alalang-alala ka sa sekretarya mo? Something is fishy in your action, dude."
Aslan's jaw clenched. "Tangina mo, Radion! How would I calm the fuck down if Tatiana was hot as fuck!" he uttered in frustration.
Natawa naman si Radion sa kabilang linya. "Hot as what? A model?" natatawang pambara niya.
"Putangina, ang bobo mong kausap, Radion! Get your ass in here together with Dr. Romano or else..." pagbabanta niya, "Or else, I will fucking blow up your billion dollar house." dugtong niya.
Ibinaba na niya ang tawag at ibinato ang cellphone nito sa sofa. Lumapit siya sa walang malay na sekretarya at pinakatitigan ito.Pinakiramdaman niya rin ang noo at leeg nito ngunit hindi pa rin bumababa ang kaniyang lagnat kahit na pinunasan niya na ito ng maligamgam na tubig.
Naupo siya sa tabi ng dalaga, hawak nito ang kaniyang kamay at hinahaplos iyon. Wala siyang pakialam kung mahawaan siya tanging gusto lang niya pagmasdan ang dalaga.
Nag-aalala ito, mabigat ang kaniyang dibdib at tila may itinarak roon na tinik habang nakatitig kay Tatiana.
"Fuck, I'm sorry..." pagkausap niya sa dalaga. "It was my fault, I'm sorry." paulit-ulit siyang humihingi ng tawad sa dalagang nakahiga sa kaniyang kama.
"Kung alam ko lang, sana hindi na kita binitawan. Kung alam ko lang na umalis ka sa tabi ko, sana hindi na kita pinayagan..."
Tangina! I am a playboy yet here I am, telling how sorry am I to my secretary. This is my first time saying sorry to her, after all the shits I've done. She's the woman who intimidates the hell out of me and I can't control myself to be harsh on her.
She's a fucking goddess and I was just a jerk who's fucking busy moving in and out in other woman's pussy.
Aslan thoughts were interrupted when the door suddenly opens at mag-kasunod na pumasok si Radion at Dr. Romano na naghihikaos at habol ang kanilang paghinga.
"Romano is here, Lewis!" Radion exclaimed habang nakalagay ang mga kamay sa kaniyang tuhod at hingal na hingal. "G-Gago... kakapusin pa yata ako ng hininga." nahihirapan na usal niya.
Binitawan ni Aslan ang kamay ng kaniyang sekretarya at sarkastikong tumingin kay Radion. "Kahit malagutan ka pa ng buhay, magpapakape pa ako." sarkastikong usal nito.
Nang makabawi si Radion ay agad siyang lumapit sa kaibigan at sinusundot-sundot pa ang kaniyang tagiliran na tila inaasar niya ito. Siniko lang siya ni Aslan at itinuon ang tingin kay Tatiana at sa doctor na tumitingin rito.
"Don't fucking touch her, Romano, kung ayaw mong magkagulo tayo rito." banta ni Aslan.
Tumawa naman si Radion sa gilid niya at tinapik ang balikat niya. "Paano niya mache-check up kung hindi niya hahawakan?" pangangatuwiran niya. "Hindi ba, may lagnat ang girlfriend-este sekretarya mo kaya dapat lang na matingnan siya ng doctor." makahulugang usal ni Radion dito.
Sinamaan siya nang tingin ni Aslan at tinanggal ang kamay ng kaibigan sa kaniyang balikat.
"Are you implying something, Radion? Baka gusto mong ikaw ang ipalit ko kay Tatiana sa kinahihigaan niya?" malamig na tanong nito. "Pero mas malalim ang hihigaan mo at kailanman hindi ko na makikita ang pagmumukha mo." matigas niyang sambit.
Sumingit sa kanilang usapan si Dr. Romano. "You know, Aslan, I won't harm your woman."
Aslan raised his brow at him. "Even if you won't harm her, you still touch her!" malamig at matigas na usal nito sa doctor.
Humugot nang malalim na paghinga ang doctor at napasapo sa kaniyang noo. Greg Romano is one of his colleagues before and they were friends but due to different circumstances, there's a quarrel between the two of them yet did not lose their friendship.
"Hindi naman kayo pero binabakuran mo na masyado ang sekretarya mo..." natatawang sumbat nito. Lumingon siya kay Radion, "bakit naman kasi ganoon ang bet na pinagawa niyo sa kaniya? Look, he's like a fucking whipped pussy!" gatol niya.
Kung makapag-usap ang dalawa parang wala roon si Aslan. Lalong nainis ang binata sa ugali ng kaniyang mga kaibigan. Inirapan na lamang niya ang dalawa at sumeryoso ang kaniyang mukha.
"Check her up, Romano, make it quick." ma-otoridad na utos nito sa kaibigang doctor. "And don't fucking stare at her or else, I will fucking ripped your fucking eye balls and make it a bulalo at ipapakain ko sa iyo." banta pa niya sa kaibigan.
"Selos ang gago!" humagikgik pa si Radion nang sambitin iyon sa harap ni Aslan. "Dali, tingnan mo na Romano, baka tuluyang mabaliw ang isa riyan sa gilid..." Radion wiggle his eyebrows and look at Aslan. "Bet lang naman pero parang gusto na niya nang totohanan." sumipol pa ito at lumayo para lumabas sa silid ni Aslan.
Akma niyang babatuhin si Radion pero nawala na ito sa kaniyang paningin. Pinagmasdan na lamang ni Aslan ang ginagawa ng kaibigan kay Tatiana. Napakagat labi pa ito dahil unti-unting rume-rehistro sa isipan niya ang dalaga.
"She's just having a fever, dude. Okay naman ang vital signs niya at kailangan lamang niyang magpahinga." mungkahi nito. "Pinagod mo naman yata at nagkasakit. Huwag ka kasing puro sisid, dude." nangangahulugang usal nito.
Napairap naman si Aslan sa pahiwatig ng kaibigan. "Gago! Anong pinagod ang pinagsasabi mo? Lumabas ka na nga!"
"Aba! Mahal ang bayad sa akin, Lewis. Walang kaibigan-kaibigan rito, magbayad ka."
Binatukan niya ang kaibigan. "Hindi naman talaga kita kaibigan, tarantado!" asik niya rito. "At saka, bakit ako magbabayad, bakit sa hospital mo ba dinala ang girlfriend-sekretarya ko?"
Malakas na napatawa si Greg sa sinabi nito. "I-Ibahin mo pa, nadulas ka na nga."
"Nakita mo ba akong nadulas?" Banat ni Aslan.
"Hindi."
"Hindi pala, e."
Napailing na lamang si Greg sa mga kalokohan ni Aslan. "Huwag masyadong magselos, pare... nakakasakal 'yon." paalala niya. "At saka, huwag mo masyadong bakuran, hindi pa naman kayo at wala kayong label."
"Fuck the label, Romano," Aslan clenches his jaw. "Gusto ko, ako lang ang hahawak sa kaniya. Ako lang ang sasamba kay Tatiana." malamig na usal niya. "I won't allow someone to touch and claim her. I'm fucking possessive and territorial."
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro