Sinubukang habulin ni Aslan ang kaniyang sekretarya ngunit hindi na niya ito naabutan sa labas ng venue. Napamura siya ng malakas dahil wala man lang siyang nagawa para ipagtanggol ang dalaga.

Kanina, halos ayaw na niyang pakawalan ang kaniyang sekretarya kanina pero hindi man lang niya nagawang ipagtanggol ito kay Adira.

"Don't bother to chase her, Aslan," mula sa kaniyang likuran, nagsalita si Trent. Lumingon siya rito at nakita niya na magkakasunod-sunod na lumabas ang mga kaibigan niya.

"What the hell, man? Akala ko ipagtatanggol mo ang girlfriend mo," usal ni Radion sa kaniya.

"Shit!" mahinang mura ni Aslan.

Pinaalala niya kay Tatiana na huwag gumawa ng katangahan pero hindi siya nakinig. Nawala ito sa kaniyang tabi dahil kinausap siya ng ibang business man na katabi niya at nawala ang atensyon niya kay Tatiana. Hindi na rin kasi nito namalayan na nagpaalam si Tatiana sa kaniya.

"Akala ko ba pagpapanggap lang? Bakit parang hindi ka naman na nagpapanggap, Aslan?" Chase ask him. "Change of heart?"

Naguguluhan si Aslan sa kaniyang nararamdaman. Nang makita niya ang mukha ni Tatiana sa gitna kanina na parang humihingi ng tulong ay nanatili lamang siya sa kaniyang kinauupuan. Nakatulala at pinapanood niya lamang kung gaano pinahiya ni Adira ang babaeng tumutulong sa kaniyang para lumayo si Adira sa kaniya.

Hindi pinansin ni Aslan ang katanungan ng kaniyang kaibigan sa kaniya. Tumingala siya sa langit at napansin na madilim ito at walang bituin. Pagkalipas ng ilang minuto, bumagsak ang malakas na ulan at pilit siyang hinihila ng kaniyang mga kaibigan papasok sa venue pero hindi siya pumasok dahil ayaw niyang bumalik roon.

Natauhan ito sa mga sinabi ni Tatiana at napagtanto niyang may mali siya. Hindi niya ipinagtanggol ang dalaga at labis ang pagsisisi niya rito. Magulo ang kaniyang isipan at hindi rin niya maintindihan ang kaniyang nararamdaman. Maraming bumabagabag sa kaniyang isip ngunit isinantabi na lamang muna niya ito.

Sumakay siya sa kaniyang kotse kahit basa ito ng ulan. Hindi niya inalintana ang lamig, malakas ang ulan habang tinatahak niya ang daan. Panay ang tingin niya sa gilid-gilid, nagbabakasakaling makita niya ang kaniyang sekretarya pero wala siyang nakita.

Aslan's POV

Umuwi na ba siya? Sa isip ko.

Mali ba na ipinakilala ko siya at ipinangalandakan sa media na siya ang girlfriend ko kasi tangina, halos hindi pa nagsisimula ang party ay nasa kaniya na ang atensyon ng lahat. She's a fucking head-turner because damn, she's fucking beautiful!

I saw them smiling at her na tinatanguan na lamang niya. Naiinis ako dahil halos lahat ng lalaki sa paligid namin ay sa kaniya lang nakamasid. Kaya nakapulupot lamang ang aking braso sa kaniyang maliit na beywang at hindi ko maipaliwanag ang aking nararamdaman. Naguguluhan ako at nais kong kumpirmahin ang nararamdaman na ito pero pilit kong isinasantabi dahil alam kong mali at hindi ako sigurado.

Tangina! Kung bakit kasi hindi ko man lang siya nagawang ipagtanggol kanina. She doesn't deserve that kind of treatment awhile ago.

Sa gitna ng malakas na ulan, naisip kong daanan siya sa kaniyang bahay para siguraduhin man lang na ligtas siya. It was already midnight and I'm sure that the kids in her house are sleeping. Shit! Gusto ko lang siyang makitang ligtas na nakauwi kahit bukas na ako magpaliwanag sa kaniya.

Nakarating ako sa harap ng kaniyang bahay ngunit hindi pa rin tumitila ang ulan. Nagpaulan na lang ako na lumakad patungo sa kaniyang bahay dahil hindi rin naman makakapasok ang sasakyan ko. I was standing in front of her house, but I don't have the courage to knock on her door.

Naupo na lamang ako sa may hadgan sa kaniyang pintuan at hinayaan ang sarili kong damahin ang lamig. Hinintay kong pagbuksan niya ako ngunit walang Tatiana na lumabas o magbukas man lang sa pinto.

Wala akong mukha na maihaharap sa kaniya bukas. Hindi ko alam kung paano ako hihingi ng tawad sa kaniya tungkol sa nangyari ngayong gabi. My I was shaking because of coldness but I endured it for a minute.

Iniwan ko rin ang aking selpon sa sasakyan ko kaya hindi ko rin siya matatawagan. My fist balled when I remember what had Arida tell her. How she humiliate her in front of many people that Tatiana wasn't used to.

Tatayo na sana ako nang may tumigil na biyas sa harap ng bahay ni Tatiana. Inangat ko ito ng tingin at nakita ko ang kaibigan kong si Trent na may hawak na payong .

"Halika na, Aslan," pagyaya niya sa akin. "Bukas mo na lang siya kausapin. Basa ka na, magkakasakit ka pa." saad niya ulit, pinipilit akong umuwi na.

I faked a smile and stood up straight. "How did you know that I am here?" I asked him.

Nginitian niya ako. "I followed you, you just didn't notice because you drive fast." sagot niya. "Go home, Aslan. You look like shit."

"I guess, I'll talk to her tomorrow..." laglag ang balikat kong saad.

Sumunod ako sa kaniya. Naglakad kami patungo sa kaniya-kaniya naming sasakyan. Pumasok ako sa aking kotse at sinundan ang daan na kaniyang tinahak. Iniisip ko pa rin hanggang ngayon ang buong pangyayari kanina at hindi ko maiwasan na mainis at hindi mag-alala para sa sekretarya ko.

Sekretarya nga lang ba, Aslan? Usal ng aking isipan.

After a minute of driving, nakarating kami sa parking lot ng condo ko. Bumaba ako sa aking sasakyan at ganoon rin si Trent. Tahimik kaming sumakay sa elevator hanggang sa marating namin ang aking silid.

"I think, Arida is wrong, Aslan..." usal nito.

Kumuha ako ng aking damit sa aking closet at hinubad ang basa kong damit. I didn't bother to answer him.

"Don't you know that Tatiana was the prettiest among the women out there?" he asked again.

Yes! Oo, alam kong siya ang pinakamaganda na halos hindi ko na nga siya mabitawan kanina. Kung puwede lang sabihin sa mga lalaki na kanina na huwag nilang titigan si Tatiana, ginawa ko na. But because of this fucking pride, she's just a bet I was playing. I got her virginity. I was her first but I don't want someone to touch her not unless its me. It's kind of possessive but fuck that bet!

"I don't care," malamig kong sagot. Fuck my pride!

Naupo ako sa sofa at isinandal ang aking katawan. Napapikit ako ngunit nagmulat rin ako nang maramdaman kong lumubog ang kabilang bahagi ng sofa.

Inilabas ni Trent ang kaniyang cellphone. "Here, watch this..." saad niya at ini-abot sa akin ang kaniyang cellphone. "Watch how clumsy your EX and how violent she is. I think, Tatiana was just silently sipping her wine when Adira went to the corner." sambit niya.

Pinanood ko ang kopya ng footage at nakita ko kung paano alipustahin ni Arida ang sekretarya ko. Kung paano niya ito hinila at sinampal. Napamura ako sa aking isipan at naikuyom ko ang aking kamao.

"Fuck, Aslan! Huwag mo naman durugin ang bagong iPhone 13 pro ko!" reklamo nito sa akin. Hindi ko naman napansin na halos yupiin ko na ang kaniyang cellphone.

"Hindi ko napansin, akala ko naibalik ko na." sagot ko na lang at ibinalik ito sa kaniya.

"Huwag mo naman idamay ang collection ko kung naiinis ka sa ginawa ng EX mo sa girlfriend－este sekretarya mo!" singhal niya. "Now, do you have a change of heart, Aslan? Akala ko ba pretend lang pero bakit parang gusto mo nang totohanin? Knowing awhile ago, halos dukutin mo na ang mga mata ng taong nakatingin sa kaniya."

"I don't know..." usal ko. "hindi ko alam, Trent. Hindi ko alam kung bet pa ba ito o ano. I got her virginity, I was her first and knowing that, hindi ko na maintindihan ang sarili ko."

"Sabi ko na nga ba..." naiiling na sagot nito sa akin. "I know, this time comes... that you'll feel like that. A playboy's karma, isn't it?"

Nahiga ako sa aking kama. Hindi ko pinansin ang sinabi ni Trent. I closed my eyes but Tatiana still running on my mind. I opened again my eyes and looked at Trent who's now smirking at me. Bumangon ako sa aking pagkakahiga nang muling magsalita ang kaibigan ko.

"She's a bet you played, man..." wika niya. "And they say, she's your karma," he uttered, seriously but flashes his tremendous smirk.

Naguguluhan ako, hindi ko maintindihan ang sarili ko. She's just a damn bet I was playing yet why I am like this? Why I am reacting like a whip pussy?

"Lock the door when you leave, Trent..." bulalas ko.

Tumango lang ito at tumalikod na bago naglakad palabas. Narinig ko pa ang pagsara ng aking pinto. Humugot ako nang isang malalim na paghinga, pilit inaalala ang nangyari kanina.

She's crying, she's hurting but what did I do? I just stand in there, watching how Arida humiliates her with the media around. But damn this fucking ego, I would like to see her cry and hurting, and at the same time, I felt fucking guilty making her my pretend girlfriend.

Nahiga ulit ako, tumingala sa kisame. "If you're my karma, Tatiana..." mahinang usal ko. "... I would love to woo you in any possible way and I won't let another man to touch you," dugtong ko sa aking sinabi.

Bago ko muling ipikit ang aking mata, sumaging muli sa isip ko si Tatiana at napamura na lamang ako.

"You are my karma and I will be the one to play you, pleasurably..."