Chapter 11
"Puwedeng bilisan mo? We're late for our flight!" Iritadong usal ng kaniyang amo.
Hindi naman ito agad nasabihan na isang linggo sila sa Cebu at ngayon, minamadali siya nito. Inirapan na lamang niya si Aslan na nakatayo sa pintuan ng kaniyang silid.
"Mr. Lewis, baka nakakalimutan mo, ngayon mo lang ipinaalam na mayroon ka pa lang conference sa Cebu?" Sarkastikong angil nito. "E kung tumulong ka na lang kaya kaysa dumaldal ka diyan at magreklamo."
"Sinisisi mo ba ako babae?"
"Bakit sinabi ko ba na sinisisi kita, lalaki?" Ganti naman nito.
Napahilamos sa mukha si Aslan dahil hindi niya kayang manalo sa pakikipag-argumento sa sekretarya niya.
"Meet me outside before five!" Inis na saad nito at tumalikod na para lumabas sa bahay ni Tatiana.
Isang hakbang pa lang ni Aslan ay sumigaw na si Tatiana na siyang nagpa-inis sa kaniya lalo.
"Alas singko ng hapon? O alas singko ng madaling araw?" Pamimilosopo nito.
Lumingon si Aslan sa kaniya na may madilim na ekspresyon sa mukha. "Five minutes, Tatiana. Nauubos ang pasensya ko sa iyo!" Malamig na sambit nito.
Napalunok si Tatiana sa lamig ng boses ng kaniyang amo. Minadali niya ang pag-impake sa mga importanteng gamit niya at bago pa siya umabot ng limang minuto ay lumabas na siya.
Nabungaran niya si Aslan na naninigarilyo sa harap ng kotse nito. Tila tumigil ang mundo niya nang makita pa nito ang pagbuga ng usok mula sa sigarilyong nasa bibig nito.
Bakit ang hot niyang tignan? Damn that pointed and kissable lips.
Natauhan si Tatiana nang bumaling ang tingin ng kaniyang amo sa kaniya bago itapon ang sigarilyo.
"Done checking me out?" Aslan asks, arrogantly.
Napaubo naman si Tatiana. "Sumakay na lang tayo sa kotse at mukhang late na late na tayo sa flight." Suhestiyon niya at naglakad patungo sa backseat.
Pumasok si Aslan sa kotse nito at tinitigan si Tatiana sa rear view mirror.
"Hindi mo ako driver at hindi kita pasahero para pumwesto riyan," reklamo ni Aslan.
Inangat siya ni Tatiana. "Mukha ka naman kasing mamang driver... hot and handsome driver," usal ni Tatiana ngunit hininaan na lamang niya ang salita na binanggit niya sa dulo.
Kumunot ang noo ni Aslan. "What did you say?"
"Sabi ko, magmaneho ka na dahil late na tayo Mr. Lewis. Kanina, minamadali mo ako ngayon naman ayaw mong paandarin ang sasakyan mo..." iritadong sambit niya. "saan ako lulugar? Baka gusto mong kumuha na lang ako ng jeep para maghatid sa atin sa airport?"
"Umupo ka sa akin," banggit ni Aslan.
Umawang ang labi ni Tatiana. "U-Uupo ako sa iyo?" Naguguluhang tanong niya.
Nahampas ni Aslan ang manobela. "Fuck! I mean sit beside me!"
"Ayaw ko."
Tinanggal ni Aslan ang seatbelt nito. "Putangina, ayaw mong lumipat?! Gusto mong buhatin pa kita patungo sa tabi ko?!" Galit na singhal nito.
Napalunok si Tatiana dahil sa takot. Nag-atubili itong lumipat sa passenger seat. Pabalibag niyang isinara ang pinto at wala siyang pakialam kung masira man ito.
Nilingon niya ito at pekeng ngumiti. "O, masaya ka na? Magmamaneho ka na?" Nangunguyam na sambit nito.
Napailing na lamang si Aslan at pinaandar na ang sasakyan. Halos paliparin na niya ang mercedez benz nitong kotse patungo sa airport at halos mabuwal sa kinauupuan si Tatiana.
Madiin ang pagkapit niya sa kaniyang seatbelt at asar ang mukha niyang nililingon ang amo. Ilang saglit pa ay nakarating na sila sa harap ng airport at madaling lumabas ng kotse si Aslan.
Sinundan siya ni Tatiana na nagtataka dahil iniwan na lamang basta ni Aslan ang sasakyan nito. Itatanong na niya sana ang tungkol sa sasakyan ngunit rinig niyang may kukuha na nito.
Ang kaniyang lakad ay naging takbo dahil mabilis at malalaki ang bawat hakbang ni Aslan. Halos madapa siya sa sobrang inis dahil hindi man lang siya hintayin ng kaniyang amo.
Hila-hila niya ang maleta nilang dalawa. Masakit na rin ang kaniyang paa dahil naisipan pa nitong magsuot ng high heels kung gayon sa Cebu lang naman sila tutungo at hindi sa ibang bansa.
"Stubborn ugly creature!" Rinig niya na sambit ni Aslan.
Imbes na hindi niya ito pansinin ay mas lalong umusok ang kaniyang ilong sa sinabi nito.
"Sa ganda kong ito, pangit pa ako?" Turo niya sa kaniyang sarili.
Wow, sa ganda kong ito, pangit ako sa paningin niya? Hayop talaga nitong kumag na ito. Sarap sabunutan at ingudngod sa semento ang pamumukha. Inis na sambit ni Tatiana sa kaniyang isipan.
"Yes, you're ugly. But I'd like to play pleasure with you," usal ni Aslan nang makapasok sila sa loob ng eroplano.
Naupo si Aslan sa malapit sa bintana at nais sana ni Tatiana na doon siya pu-puwesto ngunit naunahan na siya ng amo niyang kumag.
Nanatili siyang nakatayo, naghahanap ng ibang pwesto pero wala naman siyang makita ngunit lumapit sa kaniya ang isang flight attendant.
"Ma'am, we are about to take off, so please sit down already." Pakiusap ng flight attendant sa kaniya.
Lumingon ito sa lalaki ngunit nakita niyang nakapikit ito.
"Uh, hindi kasi ako sanay na hindi sa bintana nakapwesto, Miss," nahihiyang sambit niya. "k-kung pwede, makikipagpalit na lang ako sa lalaking iyon..." Sabay turo sa lalaki na nasa kabilang upuan na nakatingin sa kaniya. Nginitian niya ito at ngumiti rin ang lalaki sa kaniya.
"Miss, you can exchange sit if—" pinutol ng lalaking itinuro ni Tatiana ang sasabihin ng flight attendant.
"It's okay if we exchange sit, Miss. Walang problema roon lalo pa sa magandang binibini na ito." Nakangiting sambit ng lalaki.
Pilipino siya?! Gulat na tanong ni Tatiana sa kaniyang isip. Sabagay, hindi naman maitatanggi ang pagiging moreno nito ngunit kulay asul ang mga mata. May lahi siguro.
"T-Thank you."
Ngumiti ang lalaki sa kaniya at kinuha ang gamit nito. "Kulang siguro sa aruga ang kasama mo kaya ayaw ka niyang pauupuin sa tapat ng bintana." Sabi ng lalaking may asul na mata at sumilip pa sa kaniyang amo.
Napangisi lang si Tatiana. "Kulang na nga, kumag pa. Hayaan mo na." Umismid na lamang ito. "Salamat ulit sa pakikipagpalit ng upuan. Hindi talaga ako sanay lalo na kung hindi sa tabi ng bintana."
"No problem, ngumiti ka lang sa akin," banat ng lalaki.
Napawi ang ngiti ni Tatiana at naisip nito ang pakikipaglandian ng lalaki sa kaniya. Hindi porket guwapo ka, madadali mo na ako sa mga banat mo. Umasa ka, dude!
Samantala, nakakunot ang noo ni Aslan sa naririnig niyang pag-uusap ng kaniyang sekretarya at flight attendant maging ang lalaking willing makipagpalit ng upuan.
Masakit ang kaniyang ulo at sobrang bigat ng nararamdaman niya pero hindi niya 'yon inalintana. Nakaramdam siya na may umupo sa kaniyang tabi kaya nagmulat ito ng mata.
"Who told you to sit down on my secretary's seat?!" Pinagtaasan niya ng boses ang lalaking may asul na mata.
"Siya ba ang tinutukoy mong sekretarya?" Sabay nguso nito kay Tatiana.
"You look patethic with your mouth trying to be an ugly duckling!" Inis na singhal nito. "Go back to your proper seat or I will punch your annoying face." He threaten.
The man in blue eyes laughed at Aslan. "Easy, pare. Siya mismo ang nakipagpalit dahil hindi ito sanay. And I knew, you're responsible for her concern because you are her boss." May bahid ng sarkasmo sa boses nito.
Napakuyom ang kamao ni Aslan. "I'm not easy to deal with, dimwit. If you want to live a life in hell, then be it, I'll make your life a living hell kapag hind ka pa bumalik sa dati mong pwesto." Malamig at nakakapanindig balahibo ang boses ni Aslan.
Napailing ang lalaki. "You know what, that beautiful woman doesn't deserve you as her boss, you know why?" The man paused and smirk, "because you're irresponsible who doesn't know how to considerate concern from other people."
Nagtitimpi si Aslan dahil ayaw niyang gumawa ng eskandalo sa loob ng eroplano. Tumayo ito at nagtungo sa kinauupuan ni Tatiana.
"Stand up," utos niya rito.
Napailing si Tatiana. "No, I like it here, Mr. Lewis." Pagmamatigas nito.
"Okay, fine." Pagsuko nito at kinausap ang katabi ni Tatiana. "Can you at least move in my seat, Ma'am? I just want to talk with her since she's my responsibility, please?"
Tumango naman ang babaeng kinausap nito at nagtungo sa upuan ni Aslan. Naupo si Aslan sa tabi ni Tatiana.
Bakas ang galit sa mukha nito. Hinarap niya si Tatiana kahit masakit ang ulo nito. "What the hell is that Tatiana?" Inis na tanong nito.
"What did I do?"
Hinawakan ni Aslan ng mahigpit ang braso nito. Halos madurog na ang kaniyang buto sa higpit ng pagkakawahak nito.
"A-Ano ba...masakit Aslan," may bahid ng sakit sa boses nito. "Gusto mo bang madurog ang braso ko? Bitiwan mo nga ako..."
Binitawan naman ito ni Aslan at humugot ng malalim na buntong-hininga.
"Tangina..." Nanghihinang mura nito, "ako pa ngayon ang iresponsable."
Ipinikit na lamang niya ang kaniyang mata at hindi na muling binalingan si Tatiana. Magkasalubong ang kilay nito dahil sa pinaghalong inis at sakit ng ulo. Nakahalukipkip siyang sumandal sa headrest ng upuan at sinubukan na lamang hindi pansinin ang sekretarya.
Samantala, nakikiramdam si Tatiana sa paligid. Naging tahimik na kasi ang katabi niya mula pa kanina. Panaka-naka itong lumingon sa katabi at pansin niya ang pamumula ng tainga ni Aslan at panginginig.
Nilalamig ba siya? Tanong nito sa kaniya isipan. Nakakunot pa ang kaniyang noo tila may kaaway. Baliw yata itong lalaking ito.
Hindi siya mapakali sa kaniyang upuan habang pinagmamasdan si Aslan. Bakit kasi napaka-guwapo ng lalaking ito?
Dahan-dahan niyang ini-angat ang isang kamay para damahin ang noo ni Aslan ngunit bago pa iyon lumapat ay isang mainit na palad na ang pumigil sa kaniya.
"M-Mainit ka, Mr. Lewis..."
Nanatiling nakapikit si Aslan. "Don't..." He paused and open his eyes and looked at her. "I'm fine, nothing to worry about." He uttered, flatly and let her go.
Tumayo si Tatiana. "Hihingi ako ng gamot... may lagnat ka." Nagpumilit si Tatiana.
Maglalakad na sana ito ngunit hinila siya ni Aslan dahilan para mapaupo ito sa kaniyang kandungan na siyang ikinabigla.
"You're stubborn, Ms. Morgan." Mabibigat ang paghinga ni Aslan at nakaramdam ng pag-iinit ang kaniyang katawan.
Natigilan si Tatiana. Nais niyang magpumiglas ngunit may nararamdaman itong tumutusok sa kaniyang pwetan at nanlalaki ang mata na nilingon ang amo.
"Calm your dick, Mr. Lewis!" Mahina at naiinis na sambit nito.
Seconds later, the flight attendant approach them. "Is there a problem, Ma'am, Sir?"
"Nothing, we're just having fun." Nangangahulugang usal ni Aslan.
"Please, manatili po kayo sa inyong upuan dahil malapit na po tayong lumapag."
Gumalaw si Tatiana ngunit naroon pa rin ang kaba at hiya dahil ramdam pa rin niya ang paninigas ng saging ni Aslan.
Tangina, ang laki at haba siguro ng saging niya...
Namumula ang pisngi ni Tatiana na naupo sa kaniyang upuan. Hindi mawala sa isip niya ang pangyayaring iyon.
"You're blushing..." Tudyo ng kaniyang amo, "I told you, I'm fine. Ginising mo tuloy ang natutulog na saging." Tukoy niya sa kaniyang kaselan.
Inirapan siya nito. "S-Shut up, Mr. Lewis. Kung hindi mo ako hinila, hindi magigising ang saging mong m-maliit..."
"Anong maliit?" Pagklaro ni Aslan, "you want to see and touch my banana? It's still hard... long and waving at you." Mahina at malanding sambit ni Aslan kahit nakapikit pa ang mata nito.
Umiwas ng tingin si Tatiana bago pa lumapat ang mata niya sa umbok ni Aslan. "B-Bastos! Hindi ko hahawakan ang saging mo, hindi naman masarap!"
"Soon, you'll taste my banana. I'll give you the pleasure to lick and play with it..." Aslan uttered, huskily, "and will thrust in and out in your 'tilapia'."
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro