normalne - samantha

pogrubione - lucas

---

piątek, 1 grudnia 2017
10:12

---

— hej, samantha.

— lucas, hej.

— więc, w skali od jednego do dziesięciu, jak ogromne problemy mam z twoim tatą?

— ku mojemu zaskoczeniu, dwa.

— och, dobrze. chwila, dlaczego dwa? dlaczego nie jeden?

— bo ma pewne podejrzenia, że robiliśmy... rzeczy.

— o boże. szczerze mówiąc, nie obchodzi mnie to. pobudka przy tobie była tego warta.

— dlaczego musisz być taki uroczy?

— mówię poważnie.

— kocham cię.

— ja ciebie też, samantho cook.

— już za tobą tęsknię, możesz później przyjść?

— nie mogę, znowu do późna nagrywam. przykro mi, skarbie. mogę przyjść potem?

— hej, to nic. nie przychodź, jeśli będzie późno. nie chcę, żebyś był zmęczony.

— odwiedzę cię jutro, i tak mam wolne.

— czyli spędzimy cały dzień razem?

— tak. brzmi niesamowicie, prawda?

— nie wiem, spędzanie dnia z emmą brzmi lepiej.

— daruję ci to tylko ze względu na emily...

— pff, zdecydowanie wolę spędzić dzień z tobą. ale nie mów jej!

— właśnie do niej napisałem.

— dlaczego jesteś taki wredny?

— to ty zaczęłaś! w każdym razie, może jutro zaprosimy gdzieś emily? na przykład na obiad po naszym wspólnym dniu?

— brzmi idealne. właściwie to teraz jestem w szkole i nauczyciel cały czas na mnie patrzy, więc muszę kończyć. wybacz.

— dlaczego nie dziwi mnie to, że siedzisz na telefonie podczas lekcji? ale okej, pogadamy później. kocham cię.

— ja ciebie też, lucas.