O północy

Zawsze w nocy, o północy
szepty milkną, milkną głosy.
Cisza piękna wnet zapada,
bezmiar różnych dźwięków spada
gdzieś na skraj umysłów naszych.

Zawsze w nocy, o północy
barwy blakną, blakną wrzosy
kołyszące się na wietrze
rozsyłając hen w powietrze
słodki zapach księżyca.

Zawsze w nocy, o północy
ludzie szukają pomocy.
Czasem szybko ją znajdują,
czasem długo podróżują
po gwieździstym niebie.

Czasem w nocy, o północy
ludzie szukając pomocy
płynąc po gwieździstym niebie
gdzieś po drodze gubiąc siebie
na początku blasków światła.

~ - ~

Mój drugi wiersz, pisałam go razem z przyjaciółką. W sumie, to faktycznie powstał po północy :D