Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Hoofdstuk 49

~1 jaar later~
Vandaag is het de tweede maand van het jaar.
Kay komt straks naar ons toe.

Ik zie hoe Kyra door de kamer loopt en hoe Jeff Matthew's blokkentoren omgooit.

Jeff! Laat dat! Roep ik.

Hij kijkt me beteuterd aan.
Ga zelf spelen. Zeg ik.

Hij zucht en loopt naar de speelgoedkist.

Ik hoor een bonk en kijk op.
Daan staat in de deuropening en komt aangelopen met een enorme doos.

Wat zit daar in? Vraag ik.

Een nieuw bedje voor Kyra en Kay. Zegt hij.
O ja. Zeg ik.

Ik sta op en help hem met de doos.
We schuiven hem naar boven en zetten hem met een plof neer op de grond.

Ik begin hem langzaam open te scheuren en wrijf mijn haar weg uit mijn gezicht.

Ik zie in mijn ooghoeken dat Daan naar me staart terwijl hij ook de doos openscheurt.

Ik kijk op.
Is er iets? Vraag ik.
Hij schudt zijn hoofd en kijkt gauw weer naar de doos.

Zeg. Mompel ik.
Hij zucht.

Ik heb niet het gevoel dat Kyra en Kay een deel van mijn familie zijn.
Dat zijn ze wel. Zeg ik.
Van jou dan, maar ik ben niet hun echte vader.
Snap ik. Snauw ik.

Hij kijkt me een beetje somber aan en begint langzaam verder te gaan met het open maken van de doos.

Ik zeg geen woord meer en we praten een tijdje niet meer met elkaar.

Daan? Vraag ik een tijdje later.
Hij kijkt op.

Zullen we ervoor zorgen dat James Kyra en Kay meeneemt, zodat we ze niet meer zien voor de hele dag.
Dan kunnen ze eens in de maand komen ofzo.
Vindt je het niet erg? Vraagt hij.

Ik vind niet dat ze bij me horen.
James zal het wel goed vinden.
Zo niet. Dan zorg ik er wel voor dat hij ze meeneemt.

Daan knikt traag en trekt het laatste stuk tape van de doos af.

We kunnen net zo goed het bed terug brengen. Zeg ik.
Daan zucht en knikt.

Hij sluit hem weer en doet het tape terug.

Hou je van ze? Vraagt hij plots.
Natuurlijk! Roep ik.
Hou je van ze?! Roept hij.

Ik kijk neer en zucht.
Jawel, maar het is zo moeilijk. Zeg ik zachtjes.

Daan zucht.
Zullen we er gewoon over ophouden. Zegt hij.

Ik knik en sta op.
Kom. We brengen de de doos terug.

Hij knikt en staat op.
Ik til de doos op en Daan en ik tillen hem allebei naar beneden.

••••

Ik staar uit het raam en zie hoe het schip van James langzaam aankomt varen.

Hij zwaait en ik loop naar de deur.
Ik open hem en zie achter me dat Daan komt aanlopen met Kyra.

Ze pruttelt en niest een keer.

Ik glimlach en loop naar buiten.

Ik zie hoe het schip langzaam stopt en hoe James de plank neerlegt.

Hij komt aangelopen met Kay, die bibberend over de plank naar beneden loopt.

Ik neem Kyra over van Daan en loop richting James.

Hij blijft bij de steiger wachten terwijl ik zie hoe Kay naar Kyra zwaait.

Ze lacht en wilt lopen.
Ik zet haar neer en houd haar handje stevig vast.

Langzaam zie ik hoe Kay James loslaat en naar Kyra waggelt.
Ze vallen in elkaar armen en beginnen elkaars gezicht te inspecteren op gekke plekjes en bultjes.

Ik loop naar James toe en begin te praten:
Ik heb een klein vraagje.

Vertel. Zegt James.

Nou, Daan vind het erg moeilijk om andermans kinderen op te voeden.
Hij heeft het me verteld en ik voel me er nogal rot over.

James staart me emotieloos aan en zucht.
Je wilt zeker dat ik ze meeneem. Mompelt hij.

Ik knik langzaam en zucht.

Ik vind het goed. Zegt hij.
Ik kijk hem vol verbazing aan.

Echt? Vraag ik.

Hij knikt.

Dank je, dank je , dank je. Zeg ik terwijl ik in zijn armen val.

Ik kom natuurlijk wel eens langs. Zegt hij.

Ik vind het helemaal goed. Zeg ik.

En denk aan het voordeel.
Ze zijn nu altijd samen. Zeg ik.

Hij knikt en glimlacht.

Ga nou maar snel naar Daan voordat hij jaloers wordt.
Zegt James.

Ik lach en laat hem los.

Ik buk en geef Kyra en Kay een kusje.

Kay plakt zijn handjes op mijn gezicht terwijl Kyra mijn armband aan het opeten is.

Doei schatjes. Zeg ik.
Tot de volgende keer.

O en James. Zeg ik.
Ze mogen heus wel eens een keertje logeren.

Hij knikt en loopt richting het schip.

Ik loop weer terug naar huis en zie Daan in de deuropening staan.

Gelukt? Vraagt hij.
Ik knik.

We moeten het bed alleen wel weer in elkaar zetten.

Hij zucht.

Ok Ok. Zegt hij.
Ik geef hem knuffel en druk een kusje op zijn wang.

Ik kijk naar binnen en zie dat Jeff vies naar ons kijkt.

Ik lach en loop naar hem toe en zeg: wil jij ook een kusje?
Hij schudt zijn hoofd.

Ik trek hem in mijn armen en begin hem overal zoentjes te geven.
Hij giebelt en lacht luidt en Daan begint hem te kietelen.

Na een tijdje laten we hem gaan en hij ligt op de grond na te lachen.
Ik zie dat Matthew aan komt lopen en Daan begint te kietelen.

Daan begint te lachen en ik pak Matthew op en kietel hem ook.

Dan begint Daan mij te kietelen en na een hele tijd liggen we allemaal
uitgelachen op de grond.

Dus. Zeg ik.
Wie heeft er dorst gekregen?

Jeff springt op en zegt: ik wil water.

Ik lach en zeg: Matthew wat wil jij?
Hij gaat zitten en begint diep na te denken.

Limonade. Zegt hij.

Ik knik en loop naar de keuken.

Na een tijdje zitten we allemaal op de bank een beetje bij te komen en lekker te drinken.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro