James. Zeg ik.
Jij mag kiezen wie je mee wilt nemen.

Ik wil Kay. Zegt hij.
Ik knik en sta op.

Ik ga Kyra halen. Zeg ik.

Ik loop naar het schip en pak Kyra uit haar bedje.
Hallo schatje.
Jij komt met mij mee. Zeg ik.

Ik loop terug naar huis en zie hoe James opstaat.

Je kan gaan. Zeg ik.

Hij kijkt treurig en loopt naar de deur.
Ik loop naar Daan en geef hem Kyra.
Hij kijkt me een beetje geschokt aan, maar ik stel hem gerust.
Doe maar alsof Kyra en Kay je eigen kinderen zijn. Zeg ik.

Hij knikt langzaam en kijkt maar Kyra die vredig ligt te slapen.

Ik kijk naar James die bij de deur staat.
Hij opent hem snel en loopt naar buiten.

Ik zie hoe hij naar het schip sjokt en achter het stuur gaat staan.
Hij kijkt me nog een keertje aan en begint dan te varen.

Ik kijk het schip na en zie het na een hele lange tijd achter de horizon verdwijnen.

Ik zucht en ga naar binnen.
Ik kijk naar Daan die met slaperige ogen naar me kijkt.

Voordat we gaan slapen, begin ik, voorlopig wil ik geen kinderen meer.

Daan knikt en zegt: ik ook niet.

We lopen allebei slaperig naar boven.
Ik heb Matthew in mijn armen en Jeff loopt achter me aan.
Daan heeft Kyra.

Ik loop naar de slaapkamer van Jeff en Matthew en leg Matthew in zijn bedje.
Ik geef hem een kusje en pak hem goed in.
Slaap lekker schatje. Zeg ik.
Hij zucht en valt in slaap.

Dan loop ik naar Jeff.
Ik til hem op en zet hem in zijn bed.
Mama? Vraagt hij fluisterend.

Ja?

Waar was je al die tijd?

Dat vertel ik je wel als je ouder bent. Zeg ik.
Hij knikt en gaat goed liggen.
Slaap lekker. Zeg ik.
Slaap lekker mamie.

Ik geef hem een kusje en loop naar de deur.
Slaap lekker schatjes. Zeg ik nog.

Ze reageren allebei niet meer.
Ik zie hoe ze allebei diep slapen.

Ik glimlach en loop naar mijn slaapkamer.

Ik zie hoe Daan klaar is met Kyra instoppen en plof in bed.

Daan komt ernaast liggen en zucht.
Ik ben zo blij dat je terug bent. Fluistert hij.

Ik glimlach en zeg: ik ook.
Ik snap niet precies wat hij gedaan heeft.
Dan vraag je dat als hij over een maand weer terug komt. Zegt Daan.

Ik knik en sluit mijn ogen.
Ik val gelijk in slaap.

••••

De volgende morgen wordt ik rustig wakker.
Ik kijk op de wekker.
12.00?!

Daan ligt naast me te slapen.
Ik schud met mijn hoofd en vind mezelf een slaapkop.
Daan moet ook dringend wakker worden.

Ik trek het deken van hem af.
Hij schrikt.

Hij opent traag zijn ogen en zucht.
Hoe laat is het? Mompelt hij.

12 uur.

Hij vliegt omhoog en springt uit bed.
Rustig. Je bent net wakker. Zeg ik.

Hij hoort me niet en rent naar de deur.
Waarom zo veel haast? Vraag ik.
Jeff en Matthew natuurlijk. Zegt hij.

Hij opent de deur, maar vergeet iets.
We hebben een klein stuk hout dat omhoog staat, dus ja...
Hij wilt rennen maar blijft hangen achter dat stuk hout.

Hij klapt op de grond.

Ik begin te brullen van het lachen en zie dat hij ook begint te lachen.
Niet zo haasten joh. Zeg ik lachend.

Hij zucht en staat op.
Hij wrijft over zijn voet en loopt (dit keer rustig) naar de slaapkamer van Jeff en Matthew.

Ik zucht diep en kom bij van het lachen.

Ik kijk opzij en zie dat Kyra met opengesperde oogjes rondkijkt.

Normaal zou je huilen, omdat je binnen bent. Zeg ik.
Ik haal mijn schouders op en loop naar haar toe.

Ik pak haar op en loop naar de slaapkamerdeur.

Ik hoor hoe Daan druk bezig is met Jeff en Matthew.
Ik loop naar binnen en zie hoe hij van hot naar her loopt.
Waarom doe je zo snel? Vraag ik.
Hij kijkt op en zegt: ik ben helemaal alleen dus ik moet wat.... O ja. Zegt hij dan.
Hij zucht en zegt: ik was even vergeten dat je weer terug bent.

Had je het elke morgen zo druk? Vraag ik.
Hij knikt.

Ik zucht.

Ik help je. Zeg ik.

Ik overhandig Kyra aan Daan en begin Jeff en Matthew klaar te maken.

••••

Kyra ligt in de box te slapen.

Ik zie hoe Matthew met zijn boterham speelt.
Jeff eet netjes met een lepeltje zijn pap op.
Je kan zien dat Jeff ouder is. Zeg ik.
Matthew kijkt me boos aan.

Ik lach en zie hoe Matthew dan zo netjes mogelijk zijn boterham begint te eten.

Ik begin zelf ook te eten en zie hoe Jeff vol trots naar Matthew kijkt die nog steef enorm prutst met zijn brood.

Ik glimlach en zie hoe Daan naar beneden komt lopen.
Hij loopt naar de keuken en begint te rommelen.

Je ontbijt is al klaar! Roep ik.

Ik zie het hoofd van Daan achter de deur vandaan komen.
Hij glimlacht en komt aangelopen.

Hij geeft me een kusje en ploft op de stoel neer.
Hij begint smakelijk te eten en kijkt af en toe op om te kijken naar Jeff en Matthew.

Ik zie dat Matthew zijn handen uitstrekt naar zijn flesje water.

Ik sta op en geef hem zijn flesje.
Hij kijkt me dankbaar aan en begint snel te drinken.

Ik pak mijn mok thee en begin te drinken.

Het blijft een hele tijd stil.
Ik tik tegen mijn glas, Daan is nog steeds aan het eten, Jeff slaat met zijn lepel op zijn kom en Matthew blaast bellen met zijn speeksel.

Ik zucht en sta op.
Daan kijkt op.
Ik ga alvast afruimen. Zeg ik.
Daan knikt en slikt zijn laatste hap door.
Hij geeft zijn bord aan mij en ik pak de lepel van Jeff af, voordat hij de kom aan diggelen slaat.
Hij kijkt me zielig aan.

Nee. Die kom mag niet stuk. Zeg ik.
Hij zucht.

Ik neem alle vieze vaat mee en zet het in de vaatwasser.

Als ik klaar ben met inruimen loop ik terug en plof neer op de bank.