96. Mijn ervaring met de school-eens-in-het-jaar-toets.
Lol, ik had dit deel nog liggen van 17 juli 2018, en ik vond dat jullie het eigenlijk wel verdienden. :).
Heeeeej mensen.
Ja. Dus. En. Want.
Dit deel heb ik echt iets van 2/3 maanden uitgesteld. Maar hij stond nog steeds in klad en het is wel pittig humor dus ik vond toch wel dat ik het moest uitwerken.
Dus. Hier is het dan.
Wij hadden net de jaarlijkse eens-in-het-jaar-toets waarbij de school naar je testresultaten kijkt en dan naar die van vorig jaar zodat ze kunnen zien of je zeg maar vooruit gegaan bent met je leven en of ze wat moeten veranderen aan de school boekjes.
Er zijn een paar vragen waar ik echt totaal in de slappe lach lag.
Wat we heel gênant was, omdat iedereen geconcentreerd met zijn toets bezig was.
Want ja, iedereen was helemaal stil, en ik ging opeens vet hard lachen!
Iedereen keek mij aan natuurlijk..
Vet gênant dus.
Er was zo'n vraag waarbij je de zin moest aanvinken waarbij de dik gedrukte woorden fout waren gespeld.
Dus:
Kruis het antwoord aan waarbij alle dik gedrukte woorden fout zijn gespeld.
A Boer Jan teelt in de winter alteit asperges.
B Boer Jan teelt in de winter altijd asperges.
C Boer Jan teelt in de winter alteit asparges.
Of:
D Boer Jan teelt in de winter alteid asperjes.
Asperjes.
ASPERJES!
Ik ging zo stuk om dit! Echt waar, iedereen keek me aan! Het was zooo gênant...
Dan nog een:
Kruis het antwoord aan waarbij alle dik gedrukte woorden fout zijn gespeld.
A Fred kijk in de nacht altijd naar de maneschijn.
B Fred kijkt in de nacht altijd naar de manenschijn.
Ik wist het niet.
Ik wist het gewoon echt niet.
Toen dacht ik opeens aan dat kinderliedje "in de maneschijn".
Ik ging het in mijn hoofd zingen omdat ik er zo hoopte achter te komen hoe je het schreef.
Dus.
Daar ging ik dan.
In mijn hoofd: 'In de maaaaaneschijn, in de maaaaaneschijn. Klom ik op het trapetje naar het raam-ko-zijn. En je raaaadt het niet, nee je raaaaadt het niet. Zo vliegt een vooogel en zoooo zwemt een vis!"
En oh mijn god. Jeugd herinneringen. Ze kwamen ALLEMAAL TERUG!
Daarom moest ik ook lachen, midden in de klas.
Het was zo mooi.
Wie moet met dit liedje nog meer aan zijn jeugd denken?
Ik wordt er gewoon vrolijk van. Mijn jeugd, was. Zo. Fantastisch.
Maar echt.
Zo.
Fantastisch.
En toen heb ik de rest van de toets (40 minuten) dit liedje in mijn hoofd gehad.
Minder.
Fantastisch.
Het was wel mooi, hoor.
Maar wel slecht voor mijn concentratie.
(Het antwoord was trouwens maneschijn, dat wist ik want daarna kwam een vraag met "is het zonnebril of zonnenbril?"
Tja, het is ook zonnEbril, dus daarom ook manEschijn.)
Dus ja.
Dat is mijn verhaal.
Dus ja dat was het.
En nu zeg ik doei allemaal.
Wow poëzie 10/10.
Oké doei.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro