Widzę jak na mnie patrzy. Jak wstaję i idzie w moją stronę. Mój oddech staje się płytszy. On jest lubiany, a ja? Jestem zerem, jestem brzydka, gruba, nic nie warta.

Czuję strach.

Smutek.

Ból.

Obrzydzenie.

Jest coraz bliżej, uśmiecha się do mnie. Panikuje, zbieram szybko torbę, uciekam. Siedzę w łazience, płaczę i przeklinam moją filofobię.

Filofobia (od φίλος (filos) - (gr.) przyjaciel, kochany[1] oraz φόβος (phobos) - (gr.) strach[2]) - strach przed zakochaniem i byciem z drugą osobą w związku. Ryzyko jego wystąpienia ma miejsce zazwyczaj wtedy, gdy osoba miała w przeszłości do czynienia z emocjonalnymi zawirowaniami dotyczącymi miłości. Filofobia może być również przewlekłym lękiem.Filofobia jest definiowana jako anormalny, uporczywy i nieuzasadniony strach przed zakochaniem, co ma duży wpływ na jakość życia. Prócz lęku przed emocjonalnym zaangażowaniem mogą jej również towarzyszyć inne objawy, jak nadmierna potliwość, nieregularne bicie serca, duszności, uczucie lęku, nudności i uczucie niepokoju. Najgorszym aspektem filofobii jest towarzysząca jej samotność.*

_____________________________

* Definicja filofobii z Wikipedii