*Pete's POV*

I thought Ayesha will push me away when I kissed her at the rooftop, but she didn't, instead she kissed me back like she remembered who I am and what I am in her life. I missed her so much. Our little fights, cocky remarks, her sweet words everytime I have nightmares, every inch of her. She's alive but she can't remember who I am, not even a single thing about me. My anxiety attacks worsen, good thing Patrick, Andy and Joe are on guard everytime I have panic attacks. Especially Joe, he was really sorry for what he did. To us, and to Ayesha. I'm still in process of forgiving him.
I also start writing songs about Ayesha, all of it is for her. Patrick told me that it's awesome, but I think for me it's too sad. Because it contains a lot of depressive and forgiving words. Until now, I still blame myself for not listening to her that night.

When Ayesha and I went back to her room, we were both surprised because both of her parents are inside together with the guys. Her parents are undeniably worried about her. Of course her asked us a lot of question about Ayesha, how did she get into an accidents. We want to tell them the truth but Elisa gave us a meaningful look that leave it all to her. We didn't understand anything because they're using their language. But it looks like Elisa made another story to cover us up. I know it sounds stupid because we're all lying but I guess she's doing it for good.

While they were all busy talking, Patrick and Tori told me that they want to talk to me privately, so we went out of the room.

  "What is it that you want to tell me?"
I asked them. Tori took a deep breaths before speaking. Patrick is looking down to his feet. My eyes crinkled.

  "Guys? What is it?"

  "Okay. Uhm, Ayesha's parents told me that they want her to come home."
Tori said to me straightly. My heart sunk on what I've to her.

  "WHAT?! T-that's not possible. I mean, s-she's engage to me. She might not remember me but--"

  "They want the engagement off Pete."
Patrick said.

  "T-they can't do that. A-ayesha is my life. T-tell me that your joking Patrick."
I smirk, holding back my tears. I will be shattered when if Ayesha will be taken away from me.

  "I'm sorry Pete, we already convinced them to let Ayesha stay but their decision is final. They want her to come home with them."
Tori said and give me a hug. I can't take it anymore, tears rolls down from my eyes. It feels like the only thing that keeps me sane taken away from me. This is way more too painful than my separation with Ashlee.
I love Ayesha so much. She's the only person who makes me feel that I am important and worth it. What will happen to me if she go away?

**********
*Ayesha's POV*

  "Ha? Iuuwi nyo na ako?"
Di ko makapaniwalang tanong nang sabihin nila mama at papa na uuwi na kami sa makalawa.

  "Anak para ito sa ikabubuti mo."
Nag-aalalang sabi ni mama habang hinahaplos nito ang buhok ko.

  "Pero ma."

  "Huwag nang matigas ang ulo Ayesha. Ilang beses ka nang napahamak dahil sa katigasan ng ulo mo. Nag-aalala kami ng mama mo, noong una muntik ka nang mababoy dahil sa mga lalaking ito. Kung hindi ka lang nagpumilit na pumunta dito sa amerika, ayaw ka naming papapuntahin dito, gusto mo kami bigyan ng magandang buhay, halos mamamatay naman kami ng mama mo sa pag-aalala araw araw. Kaya mas mabuti pang umuwi ka na. Nasabi na namin sa amo mo na iuuwi ka na namin at pupuntulin mo na ang koneksyon mo sa mga taong ito."
Seryosong sabi ni papa. Hindi ako matutol sa desisyon nila. Malaki na ako, karapatan ko din naman na magdesisyon. Napatingin ako kay Elisa na nasa tabi ko din.

  "Mabuti pang sundin mo na lang sila tito at tita, Ayesha. Para sa iyo naman itong ginagawa nila."
Sabi nya sa akin, maging ito ay walang magawa sa desisyon ng magulang ko.
Ngayon pa lang ako nakakabawi, lalong lalo na sa mga bagay na gustong alalahanin. Kay Pete.
Pero ngayon mukhang ayaw ng mga magulang ko maalala ko ang lahat.
Biglang pumasok si Pete kasama sina Patrick at Tori. Hindi ko alam kung bakit lumabas ang mga ito. Pero bakas sa mukha ni Pete na umiyak ito. Alam na ba nya na aalis na ako?
Lumapit sa akin si Tori.

  "How are you Ayesha?"
Nakangiting tanong nya sa akin.

  "I'm good."
Pilit kong sabi at ngumiti. Pakiramdam ko ay nagpapakiramdaman kaming lahat sa loob ng kwartong iyon. Nasasaktan ako. Napaka unfair. Bakit ba kasi nawala lahat ng alaala ko. Nakakaasar.
Ako na ang pumunit ng katahimikan.

  "Before I go home, I want to spend a day with you guys. Patrick, Elisa, Joe, Andy and Pete."
Sabi ko na ikinagulat nilang lahat.

  "Pero anak."
Tutol ni papa.

  "Pa, parang awa nyo na. Bago tayo umuwi, kahit isang araw lang. Gusto ko silang makasama, malay nyo, bumalik ang alaala ko, kung paano ko sila nakilala at kung anong naging parte nila sa buhay ko."
Paliwanang ko. Walang magawa si papa kundi pumayag sa kondisyon ko.

  "Okay! Me and Joe will arrange everything! We will sure that you will remember everything Ayesha."
Masayang sabi ni Andy. Ngumiti ako sa kanya, alam kong nalulungkot ito pero pinipilit nitong huwag ipakita sa akin. Napalitan ng mapait na ngiti ang ekspresyon ng mga mukha nila dahil sa sinabi ni Andy. Pero ang atensyon ko ay nakapako lang sa iisang tao sa kwartong iyon.

**********
(Timeskip)

Nang makasigurong maayos na ang katawan ko ay kaagad akong inuwi sa hotel kung saan nakacheck-in ang mga magulang ko. Akala ko ay sa bahay ng Fall Out Boy ako dadalhin, dahil baka sakaling may maalala ako, pero hindi pala. Hindi pa din ako makapaniwalang naging personal assistant ako ng bandang ito. Pero dahil gusto ni papa na umuwi kami kaagad ay inayos na nila ang gamit ko, walang problema sa visa ko at kung ano ano pa dahil matagal na daw itong naayos. Nalaman ko din mula kay Andy na halos naikot ko na pala ang buong America at nakapunta pa ako ng UK at Paris. Pero ni isa sa mga iyon ay wala akong maalala.

Nang araw na iyon ay nakatakdang bonding day naming laha bago ako umuwi ng Pilipinas, nakakalungkot pero gagawin kong masaya ang araw na ito.
Ang inaalala ko ay si Pete, ilang araw na kasing hindi ito nagpapakita. Parating sinasabi ni Patrick na okay lang ito.

Halos kumpleto na kaming lahat pwera lang kay Pete, hindi pa din ito dumadating sa meeting place kung saan napagkasunduang magkikita kita. Si Patrick at Elisa ang sumundo sa akin sa hotel, nang makarating kami sa meeting place ay nauna sa amin si Joe at Andy. Pero katulad ng sinabi ko ay wala si Pete.

  "Guys? Is he really coming?"
Tanong ko sa kanila. Pilit na ngumiti si Patrick sa tanong ko.

  "He will Ayesha. He promised to me that he will go with us. Let's wait for him."
Sabi nito. Malungkot akong ngumiti. Paano kung hindi sya sumipot? Gusto ko syang makita bago ako umalis.

  "Darating yung emo king na yun Ayesha. Wag atat girl."
Pang-aasar ni Elisa sa akin. Bahagya akong natawa.

  "Emo king? Ang sabihin mo kamo Pizza monster ang Peter Panda na yun."
Natatawa kong sabi. Sabay sabay silang napatingin sa akin nang sabihin ko. Napakunot naman ako. May nasabi ba akong mali?

  "Why are you guys looking at me like that?"
Tanong ko.

  "Ohmygosh! You remembered something Ayesha!"
Natutuwang sabi ni Joe at niyakap ako.

  "Huh? Remembered what?"

  "Peterpanda. You always call Pete that name."
Di makapaniwalang sabi ni Patrick.

  "Really?"

  "Calling me what name?"
Nagulat kami nang may magsalita. Nasa likod pala namin si Pete.

  "Pete."
Sambit ko. Nakangiti ito sa akin. Hindi ko alam pero parang mayroong sumapi sa akin at napatakbo ako papunta dito at niyakap ito.

  "I thought you're not coming."
Sabi ko. Niyakap din naman nya ako ng mahigpit.

  "I promised to Patrick, and I will not miss this day for you Ayesha. Not now that you remembered something."
Bulong nya sa akin at bahagyang hinalikan ang balikat ko.

  "Hey you two! Are you guys will just hug there all day or you will come with us?"
Narinig naming sigaw ni Andy. Nagtawanan kami at pinakawalan ako ni Pete sa pagkakayakap nya.

  "Let's go sugar."
Nakangiting sabi nya. Tumango ako at ngumiti.

  "Okay Peterpanda."

**********

Hindi ko alam kung saan kami nagpupupunta, amusement park, central park, NYC street. Hindi ko talaga alam. Ang alam ko lang ay kasama ko si Pete at ang mga loko. Hindi namin namamalayan ang oras, kung ano ano ang ginawa namin, nagshoplift sa covinient store, kumain ng maraming pizza, nagroad trip. Hindi ko alam pero nagawa namin iyon sa loob isang araw.

Ang huli naming pinuntahan ay sa beach, hapon na iyon, sobrang ganda ng view ng sunset. Naglatag si Joe ng kumot sa buhangin at inilabas ang tinake out naming pizza. Natawa ako dahil nagpumilit si Pete nang nasa pizza parlor kami na magtake-out ng isang box. Iyon pala ang purpose nun.

  "Did you enjoy the day Ayesha?"
Tanong ni Patrick.

  "Yes I did. Thank you guys."
Nakangiting sabi ko.

  "Yes she did because I was the one who planned everything."
Pagmamalaking sabi ni Andy, bahagya itong sinuntok ni Joe.

  "I am you idiot!"
Sabi ni Joe. Bale nagkasuntukan ang dalawa kung sino ang nagplano ang lahat, pero hindi naman iyong suntukan dahil galit sila, kung hindi nagkukulitan lang.

  "STOP!!!! I did the preparations!"
Sabi naman ni Patrick. Tumigil ang dalawa sa sinabi ni Patrick.

  "Uh-oh."
Sa pag-aakalang titigil na si Andy at Joe ay hindi pala, isinali nila si Patrick sa kulitan nila.

  "Tingnan mo ang mga loko, parang mga mga bata."
Naiilang na sabi ni Elisa.

  "Awatin mo yang mga yan, kawawa dyan si Patrick."
Natatawang sabi ko.

  "Bahala sya, ginusto nya yan eh."
Sabi nito at pinanood lang ang tatlo.

Tumingin ako kay Pete na kanina pa tahimik simula nang dumating kami sa beach. Nakahawak lang ito sa kamay ko.

  "Pete? Are you okay?"
Tanong ko. Tumingin ito sa akin at ngumiti.

  "Yeah."
Tipid na sabi nito.

  "Really?"

  "Yes I am. Uhm, can we have a little walk."
Pag-aalok nya sa akin.

  "Sure."
Sabi ko. Tumayo naman sya at inalalayan akong tumayo.

  "Where are you guys going?"
Tanong ni Elisa.

  "We will just walk around."
Sabi naman ni Pete.

  "Careful Pete!! We will have to go back soon!"
Paalala ni Patrick.

  "Okay."
Sabi ni Pete. Nagsimula na kaming maglakad-lakad papalayo sa kanila.
Hanggang makarating kami sa dulong bahagi ng beach. Inalalayan nya akong makaupo sa isang bato doon.

  "Thanks Pete."
Sabi ko, nagulat ako nang bigla syang natawa.

  "Why are you laughing?"
Nagtatakang tanong ko.

  "Nothing."
Sabi nya at tumabi sa akin.

  "So you're really going home."
Pagsisimula nya.

  "Yeah. My parents wants me to go come with him."
Sabi ko.

  "And your memories?"

  "I don't know when will I gain them. As much as I want too, I guess I have to wait."
Sabi ko sa kanya. Bumaba sya sa batong pinagkakaupuan namin at tumayo sa harap ko. Bumaba na din ako.

  "Hey be careful."
Nag-aalalang sabi nya.

  "Pete?"

  "Hmm?"

  "Tell me who are you in my life please."
Sabi ko sa kanya. Bakas sa mukha nito nito na gustong gusto nyang maalala ko sya at kung sino sya sa akin.

  "I love you Ayesha. Always keep that in mind."
Sabi nya at niyakap ako. Hindi ko alam pero napaluha ako sa sinabi nya. Sinasabi ng puso ko na mahal ko din sya. Naguguluhan ako.
Lumuwag ang pagkakayakap nya sya akin at hinagkan ako.
Mayroong mumunting alaala ang biglang naglaro sa isip ko. Pero malabo ang mga iyon. Hanggang sa maramdaman kong wala nang nakadampi sa labi ko. Dumilat ako, nakita kong naglalakad papalayo si Pete mula sa akin. Tinawag ko ang pangalan nya.

  "PETE!"
Sigaw ko. Hindi ko namamalayang tumatakbo na ako papalapit sa kanya. Pakiramdam ko ay nangyati na ito noon, ang habulin sya, hindi maalala kung saan at kung bakit. Nang maabutan ko sya ay kaagad ko syang niyakap mula sa likod.

  "Pete! Please no! I don't want to go. Please. Take me away from here. You said that you love me."
Pagmamakaawa ko. Tinanggal nya ang mga kamay ko at hinarap ako.

  "God knows Ayesha how much I love you, but they were right, I'm not good for you."
Umiiyak na sabi nya sa akin. Inilapat nya ang noo nya sa noo ko at hinalikan ito.

  "I'm sorry. I love you so much Ayesha. Always."
Sabi nya at tumakbo palayo. Naiwan akong umiiyak at tinatawag ang pangalan nya hanggang sa mawala sya sa pangin ko. Ngunit kasabay ng papalubog na araw ay ang pagsikat ng mga alaala ko. Lahat. Kung paano ko sila nakilala, naging bahagi ng buhay ko, ang mahalin si Pete, at kung paano nawala lahat ng alaala ko. Lahat lahat.
Pero huli na ang lahat dahil lumayo na ang taong minahal ko ng buong buhay ko.