19;
seungkwan's
Umuwi ako ng maaga dahil nandito na sila mama at papa. Pag nandito sila, hindi ako pwede magpa-late ng uwi.
Pagkapasok na pagkapasok ko sigaw agad bubungad sakin.
"Bakit ngayon ka lang!? Diba 4 uwi mo? Palibhasa kasi lumalandi ka nanaman! Sinasabi ko sayo Seungkwan, wag na wag ka magpapakita sakin na may kasama kang lalaki kundi makakatikim ka sakin!!" Sigaw sakin ni Papa.
That kind of thing is normal to me. Kahit sabihin kong na traffic ako they will not believe me.
Nag-iisang anak ako, and my family runs a business. That's the reason kaya lagi akong mag-isa sa bahay kasi lagi silang nasa overseas para mag trabaho. They are just sending allowance to my bank account para mabuhay pa ako.
"Hindi ka ba nakikinig? Kaya ayoko ng umuuwi dito eh! Nakikita ko yang pagmumukha mo! Mas mabuti ng hindi ako nagka-anak kesa magkaroon ng anak na bakla!"
"Tumigil ka na nga! Seungkwan bakit ka ba kasi umuwi ng late? Nakipag kita ka nanaman ba sa Vernon na yun? Diba sinabi ko sayo na makipag break ka na sakanya?" Eh break na nga kami dati pa, palibhasa hindi niyo alam nangyayari sa buhay ng anak niyo.
"Ma at Pa, pwede ba kakauwi ko lang at pagod ako."
"Tignan mo sumasagot ka na samin ngayon! Doon ba sa Vernon mo yan natutununan!? Tintiis ka lang namin ng Mama mo! Magpasalamat ka dahil hindi ka namin pinalayas kahit bakla ka!"
"Nako Seungkwan! Aalis muna kami ng Papa mo wag kang magkakamali umalis kundi lagot ka samin! Ayaw mo naman siguro maulit ang nangyari noon noh?" Sa bahay na to, wala akong kakampi.
Lagi silang ganyan. Simula ng nalaman nila na bakla ako at kami ni Vernon.
Si papa sa galit niya, nasaktan niya ako. Hindi niya kasi matanggap na ang nag-iisang lalaki nilang anak, magiging bakla pa.
Si mama naman puro mura na ang pinapaligo sakin. Hindi niya kasi matanggap na hindi ko matutupad ang gusto nila ni papa, ang ipagpatuloy ang business.
Kada umuuwi sila, may pasa na nakasalubong. Hindi ko alam pero hindi nila matanggap na ang ka isa-isang anak nila ay bakla.
Isang pagkakamali ko lang, may gagawin na sila sakin, sasabihan ng "tanga" at kung ano-ano pa.
Last week, kaya ako na ospital dahil tinangka ko tapusin ang buhay ko.
Bakit? Kasi dahil kay Hansol at ang isa pa ay dahil kayla Mama at Papa.
After Hansol left the house last week, sakto na yun din ang dating nila Mama at Papa.
Hindi nila nakita si Hansol, pero nakita nila na dalawa ang hinanda kong tubig.
Ang liit na bagay lang non, pero sakanila sobrang laki.
As usual nagalit si papa sakin at sinaktan nanaman ako. Dagdag pa ang pagkalungkot ko kay Hansol, ive tried commiting suicide.
Na ospital ako, pero sila pa galit sakin. They said na sana tinuloy ko na lang.
A parent should be concerned to their child if something like that happens, but for me hindi ganun.
Nobody knows about me and my parents. Neither Wonwoo, my bestfriend nor Hansol, my ex.
Pinaglaban ko si Hansol non, he didn't know na nasasaktan na ako just for him.
Gusto ni papa na mag break kami pero ayoko. Lumaban ako kasi mahal ko si Hansol, kaya ayun nagalit siya and he beat me up.
Actually I didn't let him (Hansol) know, gusto ko sa paningin niya ako yung Boo Seungkwan na palaging masayahin na minahal niya.
Ayokong madamay pa siya. Noong siya ang nagkaproblema, I acted blind.
Why?? Kasi hindi ko alam ang gagawin ko. Paano ko ba siya tutulungan? Paano ko ba siya papasayahin? Paano ko ipapakita na magiging okay lang lahat kasi nandito ako para sakanya?
Hindi ko nagawa yun, kasi ako sa sarili ko hindi ko pa tapos ang sarili kong problema.
He was the first person I loved. He was my first lover. He was my first kiss. I had my first experience with him. Every firsts that I have, I gave it to him.
Pero hindi alam ni Hansol yon. Minahal lang naman niya ako, hindi niya ako kinilala.
I broke up with him because I felt something was wrong, it was like 'kami ba talaga para sa isa't-isa' feeling.
I know it was a stupid thought, pero for me it was a big deal.
A wimp like me? And a amazing person like him? An amazing person who is willing to do everything just to save the person he loves, which is his father.
Then me? A person who doesn't know anything but to love.
Nagmahal lang naman ako, pero bakit ganun?
Bakit hindi ako tinaggap ng magulang ko?
Bakit hindi nila ako inintindi?
Bakit ko siya pinakawalan?
Bakit iniiwan nila ako?
Bakit wala silang alam?
Bakit--
Bakit walang tao na nasa tabi ko pag may problema ako?
-
mga bessy na nagsabing ituloy ko to at naiiyak sila :-( i love you guys sobrang saya ko dahil sainyo! ♡ lovelove hehe
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro