Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 2

Ruru's POV
anong gagawin ko?
Nagtatampo na si Gabbi sakin.

Natapos yung lunch naming apat na galit siya sakin, Oh! No!!!!

Tawagan ko nga si Sanya.
Ringing... Ringing...
Sanya: Hello Ruru
Ruru:Hello Sanya, kailangan ko ng tulong mo.
Sanya: Why? Anong meron?
Ruru: Nagalit kasi sakin si Gabbi kasi nalate ako sa lunch namin nila Mikee ayun nagtampo tuloy ayaw sagutin calls ko. What do I do?
Sanya:That's easy, dalhan mo siya ng homemade spag then flowers, white roses dapat.
Ruru:I don't know how to cook spaghetti. The white roses, madali lang yun.
Sanya:Don't worry ako magluluto daanan mo dito sa house namin.
Ruru: Okay, thank you.
Sanya: Your Welcome. Bye
Ruru:Thanks ulit, bye

End Call

I have to get my keys, wallet and phone their we go.

Inuna ko muna yung white roses kasi baka matagalan pa si Sanya sa pagluluto ng Spaghetti.

Biglang nagvibrate phone ko......

May new message ako galing kay Sanya.

Msg:Punta ka na, luto na yung Spag.

So pumunta na ako sa bahay nila Sanya para kunin yung Spaghetti.

Ding dong.... Ding dong....
"Here's the spag Ruru goodluck sayo" sabi ni Sanya.

Dumeretso na ako sa house nila Gabbi para ibigay ang white roses at spaghetti.

Knock...Knock...
Pagbukas ng pinto si Gabbi agad ang una kong nakita.

"Anong ginagawa mo dito Ruru?"

"Nandito ako para ibigay sayo itong white roses at spaghetti."

"Pano mo nalaman na favorite ko toh"

"Tinawagan ko si Sanya,tinanong ko anong gagawin ko ayun sabi niya dalhan kitw ng spaghetti at white roses"

"Nagabala ka pa, pasok ka aa bahay naming kaysa nasa labas ka lang, malamig masyado sa labas"

"Bat ka pa ba nagabala?"
Tanong ni Gabbi.

Agad ko namang sinnabi na.
"Kasi maha este kaibigan kita"
Muntik pang masabi na mahal ko siya.

"Ah Gabbi uuwi na ako ha kita nalang tayo sa favorite lunch place natin libre ko "

" okay lang tutal gabi na, basta libre mo bukas ah"

"Oo, Byee Gabbi"
"Bye, Ruru"

Nagdrive na ako pauwi paalis sa bahay nila Gabbi.

Kinausap ko sarili ko habang nagdradrive.

"Kailan mo pa ba itatago ang nararamdaman mi kay Gabbi, wag kang torpe Ruru, umpisa pa lang yan pano pa kaya pagniligawan mo na siya"

Inisip ko yan hanggang sa paguwi ko sa bahay namin.

Kailan ba ang tamang panahon nahiga nalang ako sa kama ko, kakaisip ko tungkol dito nakatulog na lang ako.

To be Continued.......

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro