CHAPTER 16
Imee's Point of View
Pagkarating ko sa school, bumaba ako mula sa motor ko. I can see some students who are looking at me. Sanay na ako. Sa araw-araw ba namang ganun lagi ang nangyayari, sino bang hindi masasanay? I don't really care anyway. The only thing I care about right now is the reason why I came back here... to let them pay.
Kung kinakailangan kong balikan ang nakaraan, gagawin ko. Kung yun ang tanging paraan para maisakatuparan lahat ng plano ko, yun ang gagawin ko. Babalikan ko silang lahat.
"Shit!" Daing ko nang may makabungguan ako.
Sa halip na mainis, napailing na lamang ako nang makita kung sino iyon. Pagpasok ko kasi sa room kanina ay wala pang masyadong tao so instead of sitting there, waiting for my classmates to arrive, I decided to just walk around.
"What are you doing here?" He asked.
"Stroll." Tipid kong sagot hanggang sa maramdaman ko ang pagsabay nito sa akin sa paglalakad. Hindi ko na lang pinansin.
Maraming estudyante ang napapatingin sa gawi namin, yung iba pa ay dinig na dinig ko ang bulungan nila.
"Oh my! Why are they together?"
"Waaah. Ang swerte naman ni ate."
"Nakakajealous naman itey. Huhuhu."
"Mukhang tayo ang pinag-uusapan ah?" Binigyan niya ako ng nakakalokong tingin.
"Stating the obvious." I answered. Hindi naman ako bingi para hindi marinig na kami ang pinag-uusapan nila.
Nang tinignan ko ito, I can see that he's stopping himself from laughing.
"What?" I arc my brows. Tumawa lang ito. Huminto ako sa paglalakad at hinarap siya. "I appreciate what you did the last time." Saad ko sa kanya and sure he knows what I'm referring to.
It's been a week since that incident together with Irish happened and if it wasn't because of him, if he didn't came, maybe, just maybe, something already happened to me.
"By the way, who are you?" Tanong ko sa kanya at isang malakas na tawa lang ang isinagot nito sa akin.
Pinaningkitan ko na lang siya ng tingin. This guy must be crazy. I am asking him yet he did nothing but to laugh at me.
"You're unbelievable." Tila namamangha nitong saad habang nakatingin sa akin.
"Xydelle Jimenez." Pakilala nito, still laughing though. Tumango na lang ako.
Sinimulan ko na ulit ang paglalakad nang magsalita siya sa likuran ko.
"You're not telling me who you are?" I turned around to face him.
"You're not asking."
"Damn. You're really unbelievable." Tsaka ito muling tumawa. This time, mas malakas na. Napailing na lang ako.
"Imee." Kalaunay saad ko.
"How's your wound anyway?" I asked. He saved me so might as well ask his condition.
"Ayos naman na. Sounds concern?" He teased. I just gave him a look.
"You wish." This guy just smirked at me. Napailing na lang ako sa kanya tsaka ko siya iniwan.
Tinawanan niya lang ako sa sinabi kong yun at hindi ko alam kung bakit pa siya sumunod sa akin. Umupo kami pareho sa isang sementadong upuan habang pinagmamasdan ang mga estudyanteng labas-masok sa gate.
Nanatili lang kami roon na walang nagsasalita hanggang sa malapit ng magtime. Tumayo kami pareho. Sabay na rin kaming naglakad papunta sa room dahil magkatabi lang ang section namin. Maraming estudyante ang napapatingin sa amin pero hindi ko na lamang iyon binigyan ng pansin.
Pumasok ako kaagad sa room nang magring ang bell. Dumating na rin si Irish kasunod ang teacher namin. Tuloy-tuloy lang ang discussion. After three subjects, dumiretso kami kaagad sa cafeteria.
Hindi pa man kami nakakarating doon, rinig na rinig ko na ang ingay ng mga estudyanteng nandoon.
Naglakad kami patungo ni Irish sa direksyong iyon. I just saw Celine bullying another student again, a Grade 7 student if I am not mistaken. Nakaluhod siya sa harapan ni Celine habang unti-unti na namang ibinubuhos nito ang isang basong juice sa ulo nung student.
She really is a bully.
Maraming mga estudyante ang nanonood lang sa pinaggagawa niya and no one dares to stop her dahil siguro sa natatakot sila or maybe they were really enjoying while watching that scene na para bang normal na lang sa kanila ang ganung eksena.
Sa halip na tulungan nila yung bata ay nagawa pa nila itong pagtawanan. Tss.
"Stand up." I blurted as I went nearer to them.
Wala naman talaga akong pakialam. Hindi ko lang kasi matagalan tignan ang isang taong walang kalaban-laban. Napatingala yung Grade 7 student sa akin at napalingon naman si Celine.
"Tatayo ka d'yan o hihilain kita patayo?" Tanong ko dahil hindi pa rin ito tumatayo. Celine crossed her arms.
"Oh, are you going to help her again?" She asked me with a sarcastic tone. I looked at her.
"Am I talking to you?" I questioned her back na ikinataas ng kilay nito.
Bumaling ulit ako dun sa Grade7. "Tatayo ka d'yan o hihilain kita patayo?" I asked her again.
Nagdalawang isip pa ito kung gagawin niya ba yun o hindi pero kaagad din naman itong tumayo at mabilis na nagtago sa likod ko.
"Stop doing nonsense Celine. Pati bata pinapatulan mo."
"So what? Hindi naman ikaw sila ah? As if I care. Stupid." What a bully brat.
"Spare them."
"And if I don't? May magagawa ka ba kung uulitin ko yun?" Nakataas ang kilay na tanong nito sa akin.
"Maybe?" Patanong kong sagot dito at lumapit sa kanya. "But if you're going to ask for it, I'll gladly oblige." Diretso ang tinging saad ko sa kanya.
"Ow, I'm scared." She acted like she's really scared. "You really think na matatakot talaga ako sayo?" Tumawa siya ng malakas. Karamihan sa mga estudyante ay pinapanood na kami.
"Stop bullying Celine. You think that would make you look cool? You look like a cheap dimwit trying to be cool." Saad ko sa kanya.
Hindi man lang ba siya naaawa sa kanila? Kung natutuwa siya sa mga ginagawa niyang yan, isipin naman sana niya yung nararamdaman ng taong pinagtitripan niya. Mga bata pa talaga ang trip niya.
"Wala akong pakialam. Pwede ba? I will do whatever I want. Bitch!" Bigla niya na lang hinila ang buhok ko at sinabunutan ng malakas. I pushed her away dahilan upang matumba ito.
When she stood up, lumapit ito sa akin at akma akong sasampalin pero isinangga ko ang kamay ko sa kanya. I gripped her hard using my free hand. I saw how she's trying her best to freed herself against me but no. She started it. Hayaan niyang tapusin ko ang sinimulan niya.
Umikot ako sa kanya at pinagkrus ng mahigpit ang kamay niya mula sa kanyang likod. Hinawakan ko ang siko niya at walang pasubaling tinulak siya ng malakas dahilan upang tumilapon at tumama ang tagiliran nito sa gilid ng mesa.
I heard her groaned. I even heard students gasping. Kita ko ang panlalaki ng kanilang mga mata habang nakapalibot silang lahat sa amin.
Lumapit ako sa direksyon ni Celine at bahagyang yumuko sa harap niya. Mahina kong pinagpagan ang manggas ng uniform niya hanggang sa hawakan ko ng mahigpit ang braso nito.
Her breathing's became ragged.
"I told you," I looked straight into her eyes. "Don't mess with me. You don't know who you're messing with."
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro