Nadeszła ciemna, ponura noc.

Serce bije, a oczy wciąż tęsknią.

Dawne uczucia schowane pod koc,

Ciągle w moich uszach brzęczą.

I chociaż księżyc zalewa się we łzach.

To ciemność przeszywa samotność.

A o tym nie było mowy w żadnych snach.

Bo to nie marzenie, to okropność.

Wszystko już traci swoje znaczenie,

Nie ma sensu spać, ani wstać.

Bo na tej głupiej serc arenie,

Z miłości można się jedynie śmiać.

Wspomnienia stają się echem pamięci,

Złączone dusze na zawsze się rozdzielają.

W sercach, w głowie ciągle coś męci,

Bo mą duszę diabły z piekieł porywają.

Tęsknota za miłością rośnie i rośnie,

I tak przemija dzień za dniem.

I tylko gwiazdy, i tylko księżyc zna tę zbrodnię,

I tylko cichym, i tylko głupim to wszystko jest snem.