jaemin: biz ne zaman bu kadar korkak olduk bilmiyorum ama haklısın, yüz yüze konuşmak saçma olurdu.

doğruların ve hislerin söylenmediği bir sohbet bir işe yaramaz.

parmakların hâlâ güzel, saçma gelecek evet ama gerçekten hâlâ güzeller benim gözümde.

değişen insanlar ve duygular olabilir ama sana karşı, kendinde sevmediğin şeylere karşı düşüncem hiçbir zaman değişmedi.

kendine zarar vermeyi seviyorsun.

jiseul: çünkü sadece o zaman benimle ilgileniyordun.

jaemin: biliyorum.

kendine zarar vermemen için çok uğraştım ama sen kendine hep zarar verdin.

ve bu fiziksel olarak değil, ruhen kendine çok yükleniyorsun, her zaman.

belki de bana bağlanmandaki sebep buydu.

kendine o kadar çok yükleniyorsun ki seni düşüncelerinden ve kendinden çekip kurtaracak biri lazımdı sana.

seni bunun için yargılamıyorum ama kendinle kalmayı öğrenmelisin jiseul.

çünkü ben bir gün gerçekten olmayacağım, kimse olmayacak.

kendinle kalmayı öğrenmelisin.

seen · 07.03am

×××